Η αλήθεια είναι πως το κέντρο της Αθήνας πλημμύρισε το βράδυ του Σαββάτου από κόσμο. Το πείραμα «Λευκή Νύχτα» με ανοιχτά τα καταστήματα έως τις 11 το βράδυ στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία. Πέραν των όποιων πολιτικών και ιδεολογικών τοποθετήσεων του καθενός, αν στέκονται υπέρ ή κατά, το κέντρο φίσκαρε. Τόσο πολύ κόσμο δεν είχα δει ποτέ σχεδόν. Και κυκλοφορώ καθημερινά στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Ήταν και Σάββατο βράδυ βέβαια που ούτως ή άλλως συμβαίνει ένας πανικός εκεί, ήταν και Σάββατο των γιορτών, σύμφωνοι, όλα παίζουν το ρόλο τους, ουδείς όμως μπορεί να αμφισβητήσει πως η «Λευκή Νύχτα» ήταν ένα επιτυχημένο πείραμα (η φωτογραφία είναι από την Athens Voice). Κι ας αντιδρούν οι Αριστεροί, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ και άλλοι. 
 

 

Αλλά ας μην πανηγυρίζουν οι νεοφιλελεύθεροι και οι κεντροαριστεροί (το ίδιο και το αυτό έχουν γίνει πια).  Δεν είναι η μία «Λευκή Νύχτα» και οι επτά ανοιχτές Κυριακές το χρόνο που θα προκαλούσαν αντιδράσεις ακόμα και από την Αριστερά. Είναι οι σκέψεις και οι επιθυμίες των κυβερνώντων για ανοιχτά μαγαζιά όλες τις Κυριακές του χρόνου. Είναι η καχυποψία, είναι οι αλλότριες σκέψεις. Ήδη άκουγα σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις το πόσο σημαντικό είναι για τον τουρισμό μας να έχουμε όλες τις Κυριακές «ανοιχτές». Και πόσο αποδείχθηκε αυτό και χθες βράδυ. Με τον Κωστή Χατζηδάκη να παραμονεύει σαν ύαινα. Λες κι αν ήταν κάθε Σαββατόβραδο... «λευκό» θα είχε την ανάλογη κοσμοσυρροή.  

 

Την ίδια ώρα, χθες, οι συνοικίες στην Αθήνα είχαν αναδουλειές. Τα μαγαζιά παρέπαιαν. Καλλιθέα, Αμπελόκηποι, Μαβίλη κι αλλού. Είχε τραβήξει όλον τον κόσμο το κέντρο. Διότι το νόμισμα διαθέτει πάντα δύο όψεις.   

 

Ίσως γιατί όπως έλεγαν και οι Αφοί Κατσιμίχα «σιχάθηκα τις νύχτες τις λευκές, σαν άνθρωπος κι εγώ θέλω να ζήσω»...