Τους στίχους υπογράφουν οι: Λήδα Ρουμάνη, Γεράσιμος Ευαγγελάτος, Οδυσσέας Ιωάννου και Δημήτρης Χαλιώτης. Από μόνη της η είδηση έχει μεγάλον ενδιαφέρον, καθότι ο δίσκος, που πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 17 Φεβρουαρίου, φέρει τις υπογραφές ανθρώπων αγαπημένων στο κοινό. Ανθρώπων που έχουν να επιδείξουν, έως τώρα, εξαιρετικά δείγματα γραφής. 

 

Επιπλέον, όμως, των προαναφερθέντων, η πρόσκληση είχε μεγάλο ενδιαφέρον και για έναν παραπάνω λόγο. Η μάζωξή μας ήταν σχεδόν οικογενειακή. Τουλάχιστον φιλική και παρεΐστικη. Η προακρόαση έλαβε χώρα στο σπίτι του συνθέτη και συνοδευόταν από φαγητό (σπιτικό παρακαλώ) και κρασί. Στο σαλόνι του σπιτιού του Θέμη Καραμουρατίδη, δίπλα στο πιάνο και τα βιβλία του, ανάμεσα στους δίσκους και τα cd του, μαζευτήκαμε για να ακούσουμε την καινούργια δουλειά που σας περιέγραψα νωρίτερα. Ανάμεσά μας ήταν όλοι οι συντελεστές του δίσκου, πρόθυμοι να απαντήσουν σε ερωτήσεις και να δώσουν διευκρινίσεις. 
 

 

Η πρώτη μου «αίσθηση» για το δίσκο είναι ότι μιλάμε για έναν λαϊκό δίσκο. Για μια δουλειά που πληρεί όλες εκείνες τις αφετηριακές προϋποθέσεις που σε κάνουν να την προσέξεις. Να την αντιμετωπίσεις με σεβασμό και επιστήμη.  Και, όπως σωστά επισήμανε και ο Οδυσσέας Ιωάννου επί τόπου, είναι ένας λαϊκός δίσκος φτιαγμένος από ένα νέο άνθρωπο, γεγονός που, από μόνο του, την καθιστά σημαντική. Η Γιώτα Νέγκα είναι πολύ καλή τραγουδίστρια (και πολύ καλή μαγείρισσα, όπως αποδείχθηκε) και αποτελεί σημαντικό «όπλο» στα χέρια του Καραμουρατίδη. Από κοντά και οι εξαιρετικοί στιχουργοί. Προσωπικά, μια ακρόαση με κόσμο στο περιβάλλον (συναδέλφους που χαίρουν της εκτίμησής μου) δεν μου φτάνει για να έχω ξεκάθαρη άποψη. Ωστόσο, το πρώτο άκουσμα δημιούργησε θετική προδιάθεση. Προσεχώς, λοιπόν, περισσότερα για το «Καινούριο φιλί». 
 

 

Προς το παρόν, θέλω να ευχαριστήσω τους οικοδεσπότες της βραδιάς για την πρόσκληση και την προακρόαση. Κυρίως, όμως, θέλω να τους ευχαριστήσω γιατί μου δώσανε την ευκαιρία να περάσω ένα τρίωρο παρέα με άλλους «κολλημένους» μουσικόπληκτους, μιλώντας αποκλειστικά και μόνο για το μεγάλο έρωτα της ζωής μας: το τραγούδι. Πάντα τέτοια.

---