Δημοσιογράφοι που κατεβαίνουν στην πολιτική, δεν εκλέγονται, οπότε κι επιστρέφουν στη δημοσιογραφία, ενίοτε και ως «Προσωπικό Ειδικών Θέσεων» στην... «αμαρτωλή» ΕΡΤ. 
Δημοσιογράφοι που αποτελούν εγγεγραμμένα μέλη σε κόμματα, ακόμα και σε Κεντρικές Επιτροπές κομμάτων. 
Δημοσιογράφοι που είναι σε pay roll είτε απευθείας είτε, με έμμεσο τρόπο (όπως γίνεται συνήθως), γράφοντας λόγου χάριν άρθρα σε ένα περιοδικό μίας εταιρίας ή ενός οργανισμού. 
Δημοσιογράφοι που παραδέχονται πως τους... έλεγαν να... λένε ψέμματα και να κρύβουν πράγματα. 
Δημοσιογράφοι που δουλεύουν ταυτόχρονα και σε γραφεία Τύπου, ενίοτε και σε γραφεία Τύπου που σχετίζονται με το ίδιο το ρεπορτάζ τους. 
Δημοσιογράφοι που γίνονται πολιτικοί. Και μετά επανέρχονται στο... λειτούργημα της δημοσιογραφίας αφότου απώλεσαν τη θέση του υπουργού. Και μετά να ξαναγίνονται υπουργοί σε άλλη κυβέρνηση. 
Δημοσιογράφοι που τάσσονται με πάθος υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων και μετά προσλαμβάνονται σε δημόσια θέση (στο ΤΑΙΠΕΔ λόγου χάριν;). 

 

Δημοσιογράφοι που ακολουθούν από την αρχή μία αποκλειστικά «δημόσια» πορεία. Σε... δημόσια και... δημοτικά ΜΜΕ. 
Δημοσιογράφοι των οποίων οι μισθοί (και οι ζωές) δεν έχουν επηρεαστεί από την οικονομική κρίση, οπότε δικαίως υποστηρίζουν πως «η κρίση είναι ευκαιρία» (γι' αυτούς;). 
Δημοσιογράφοι που αρθρογραφούν και ρητορεύουν υπέρ τραπεζών σε ΜΜΕ τα οποία μόλις πήραν δάνεια από τράπεζες. 
Δημοσιογράφοι που βάζουν την υπογραφή τους σε λίστες υπέρ κομματικών σχηματισμών.
Δημοσιογράφοι που ακολουθούν συγκεκριμένη γραμμή - βλέπεις ίδιες φράσεις, σε αντίστοιχα άρθρα διαφορετικών εφημερίδων, την ίδια ημέρα.
Δημοσιογράφοι που γράφουν και δημοσιεύεται κατά λάθος, «να τον προσέξουμε αυτόν, είναι δικός μας».