Δεν είχε να προσθέσει τίποτε περισσότερο σε όλα όσα ήδη γνωρίζαμε η εμφάνισή του την Παρασκευή στο Fuzz. Θετικά ή αρνητικά. Ήταν ο Tricky που όλοι όσοι μεγάλωσαν μουσικά στα 90's έμαθαν να αγαπούν ή να μισούν. Έπαιξε μία ώρα και είκοσι λεπτά (μόνο), ανακάτεψε παλιά και καινούργια τραγούδια, είχε μαζί του και δύο τραγουδίστριες στα φωνητικά, το μικρόφωνό του παρουσίαζε προβλήματα, ο ίδιος ήταν λίγο lost in space, ανέβασε κι ένα σωρό κορίτσια στο τέλος στη σκηνή να χορέψουν μαζί του (δείτε το βίντεο). Τα γνωστά και συνηθισμένα.

Η κατάσταση βέβαια στο sold out «Fuzz» αποπνικτική. Απίστευτη ζέστη, μάλλον ελλιπής ο εξαερισμός, έβγαινε λιπόθυμος ο κόσμος από μέσα - μόνο εγώ μέτρησα τρεις να περνούν από μπροστά μου, να τους μεταφέρουν δηλαδή σηκωτούς και μετά να τους συνεφέρει με οξυγόνο το ιατρικό team του κλαμπ. Τόσο ζέστη ούτε στο Ντουμπάι τον Αύγουστο (δεν έχω πάει και ποτέ βέβαια εκεί)... 

 

Αποδεικνύεται φυσικά για μία ακόμα φορά το, μίας δεκαετίας, συναυλιακό «κενό» στην Ελλάδα. Ίσως και παραπάνω (από μία δεκαετία). Στις συναυλίες πηγαίνουν βασικά οι 30 και 40 something. Αυτοί που εκπαιδεύτηκαν και απέκτησαν... παιδεία συναυλιών στη δεκαετία του 90 (ή λίγο πριν ή λίγο μετά). Με το «Ρόδον» το club, αλλά και με το «Ρόδον FM» και τον «Rock FM» του Μάκη Μηλάτου (αμφότερα). Τότε που η δισκογραφία άκμαζε. Έκτοτε μεσολάβησε ένα μεγάλο «κενό», ραδιοφωνικό ιδίως, το οποίο τα κατέστρεψε όλα. Γι' αυτό και τα ξένα νέα ονόματα στην Ελλάδα περνούν απαρατήρητα. Δεν ξέρω ποιος είναι ο σύγχρονος Tricky της Μεγάλης Βρετανίας (πείτε μου εσείς), αν ερχότανε όμως να παίξει στο Fuzz, όχι 1.500 άτομα δεν θα μάζευε, ούτε 200-300. Και δεν μιλάω για τους Arctic Monkeys, φυσικά.
Μέσος όρος ηλικίας στο Fuzz την Παρασκευή; Άνω των 35. Αυτά και βοήθειά μας. Καλό(ν) Boy George, καλούς Simple Minds και καλό(ν) Eric Burdon. Ευτυχισμένο το νέο έτος, 1984.