Και δεν ξέρω αν θα το χάσει απαραιτήτως χωρίς αυτόν στο πρόγραμμά του, αλλά ετούτο ακριβώς το παραπάνω που του προσφέρει ο Τζούμας αποκλείεται να το βρει κάπου αλλού. Και δεν υπάρχει φυσικά και στο ελληνικό ραδιόφωνο συνολικά, δύσκολα εδώ που τα λέμε θα υπάρχει και στο ραδιόφωνα του εξωτερικού. Πόσο εύκολο είναι να πετύχεις έναν, ανάλογο, μπον βιβέρ του μικροφώνου; 

Και είναι πολλά πράγματα. Η θεματολογία του (πάντοτε υψηλής αισθητικής), ο λόγος του, η γλώσσα του, το τραγουδιστικό του στυλ, η κομψότητα. Αν και το ξεχωριστό με τον Κωνσταντίνο Τζούμα είναι κάτι άλλο: παραμένει σνομπ με έναν τρόπο γοητευτικό, διόλου ενοχλητικό. Μία... σνομπαρία που όλοι αγαπούν, σέβονται και θαυμάζουν. Εντάξει, αυτό δεν μπορεί να το καταφέρει ουδείς άλλος νομίζω.  

Έχει ταιριάξει και με την Κατερίνα Καφεντζή είναι η αλήθεια. Κι άλλοι πόντοι.