Ο αρχαιολογικός τύμβος, η Άννα Παναγιωταρέα και ο κυβερνητικός λάκκος (στη φάβα)

Ο αρχαιολογικός τύμβος, η Άννα Παναγιωταρέα και ο κυβερνητικός λάκκος (στη φάβα)
Ακολουθήστε μας στο Google news

Ε; Είναι η κυβέρνηση υπέρ της ελεύθερης και δημοκρατικής πρόσβασης στην πληροφόρηση όταν μάλιστα μία είδηση ενδέχεται να αφορά στην επιθυμία ενημέρωσης  μεγάλου μέρους των πολιτών; ΕΙΝΑΙ, μας λέει η πρωτοφανής υπερπληροφόρηση για την αρχαιολογική διαδικασία στην Αμφίπολη. 

12 Σεπτεμβρίου 2014
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, μας λέει το παρασκήνιο για τον τρόπο που επιθυμούσε η κυβέρνηση να καλυφθεί (ή μάλλον σωστότερα να μην καλυφθεί ,σε πραγματικό χρόνο τουλάχιστον) από τη ΝΕΡΙΤ η ομιλία του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ. ΚΙ όμως οι δύο «συμπεριφορές» δεν είναι αντιθετικές, αλλά κατά τα φαινόμενα απολύτως συνεπείς
 
2. Ε ΝΑΙ! Υπέκυψα στην περιέργεια και αναζήτησα τις φωτογραφίες που διάβασα ότι ανεβάζει η «άμισθη σύμβουλος επικοινωνίας του υπουργού Πολιτισμού για την ανασκαφή στην Αμφίπολη» Αννα Παναγιωταρέα στην σελίδα της στο Facebook. Τις βρήκα μεταξύ σχολίων για την Αμφίπολη και σχολίων όπως αυτό π.χ. «Θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επείγεται να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές όχι γιατί φοβάται πώς θα έχουμε νέα επιβολή φόρων, όπως διατείνεται, αλλά γιατι θα έχουμε τις φοροελαφρύνσεις, που επείγουν. Θέλει να στηθούν οι κάλπες όχι για την απαλλαγή της Ελλάδας από τα μνημόνια, γιατί αυτό είναι έργο που επιτελεί τώρα ο Σαμαράς αλλά γιατί φοβάται πώς η συστηματική δουλειά που έγινε για την ανασυγκρότηση της χώρας θα αρχίσει από το 2015 να φαίνεται, οπότε και θα καταπίπτουν ένα προς ένα τα επιχειρήματα, που τώρα επικαλείται…»! Προφανώς η σελίδα της κ.Παναγιωταρέα έχει αυξημένη επισκεψιμότητα αυτές τις μέρες για ευνόητους λόγους. Εμφανώς επίσης τα σχόλια που κάνει εναλλάσοντας καθημερινά τον ρόλο της υπεύθυνης επικοινωνίας του κ.Τασούλα για την Αμφίπολη με αυτόν της δημοσιογράφου που έχει δικαίωμα να εκφράζει στη σελίδα της την προσωπική της άποψη, έχουν μια…κάργα αντι-συριζική ροπή. Σχεδόν αποκλειστική εμμονή θα έλεγε κανείς αν δεν διάβαζε και το ειρωνικό σχόλιο εναντίον όσων βουλευτών της ΝΔ επέκριναν την κυβέρνηση και για τον ΕΝΦΙΑ και για την τροπολογία του…. Φυσικά κι εδώ συνεπής είναι η «φιλοσοφία» της εναλλαγής πολιτικού σχολίου-φωτογραφίας, πολιτικού σχολίου-Καρυάτιδας. Και βέβαια ουδείς ζητά από την κα Παναγιωταρέα να εγκαταλείψει την δημοσιογραφική της ιδιότητα εφόσον ανέλαβε οικειοθελώς και αμισθί την θέση της εκπροσώπου του ΥΠΠΟ στην ανασκαφή (αν και μάνι-μάνι μπορώ να αραδιάσω τουλάχιστον 5 ονόματα συναδέλφων που υπό άλλες, πιο φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν πολύ καταλληλότεροι γι αυτό τον ρόλο καθώς είναι ειδικευμένοι στο ρεπορτάζ Αρχαιολογίας, με πείρα, δημοσιογραφική ευθύνη, γνώσεις και αξιοπρέπεια). Αλλά βρε αδελφέ ατύπως ισχύει κι ένας δημοσιογραφικός κώδικας - σε μερικούς τουλάχιστον: Όταν συνεργάζεσαι με την κυβέρνηση, δεν σχολιογραφείς και υπέρ της. Γιατί τότε η συμπεριφορά σου δεν είναι δημοσιογραφική αλλά συμπεριφορά «κλακαδόρου»
 
3. Ε  ΟΧΙ! Η τόση πληροφόρηση για την Αμφίπολη στα Μ.Μ.Ε. μπορεί να θυμίζει άλλου τύπου εποχές και άλλου τύπου θεματολογία (π.χ. η Αγγελική Κώττη, χρόνια άσσος στο αρχαιολογικό ρεπορτάζ, δεν μπόρεσε να ανακαλέσει ανάλογο «επεισόδιο» στο χώρο της, ανέτρεξε ως εκ τούτου στον πάλαι ποτέ τρόπο κάλυψης της νοσηλείας του Ανδρέα Παπανδρέου στο «Ωνάσειο»), αλλά π.χ.κατά τον Πάσχο Μανδραβέλη (σε τοποθέτησή του στο ΣΚΑΪ) δεν είναι κακή, μια που δίνεται η ευκαιρία στον κόσμο να μάθει πράγματα που δεν γνωρίζει. Αλήθεια πιστεύει ο κ.Μανδραβέλης ότι ο μέσος Έλληνας τηλεθεατής είναι σε θέση να γνωρίζει πλέον τι ακριβώς σημαίνει «Από την αφαίρεση του πρώτου δόμου του τοίχου σφράγισης»; Τι είναι οι «χειριδωτοί χιτώνες»; Ότι είναι σε θέση να επαναλάβει ποιος ήταν ο Δημήτριος Φαληρεύς που αναφέρθηκε στην χθεσινή τηλεοπτική συζήτηση στο ΣΚΑϊ παρεμπιπτόντως; Σπανίως (αν όχι ποτέ) ο ασθμαίνων και «εφετζίδικος» τηλεοπτικός χρόνος της ειδησεογραφίας βοηθά στη μακρόχρονη μνήμη, πολλώ δε μάλλον στην εκπαίδευση του τηλεθεατή. Ούτε όμως και τα δελτία Τύπου του υπουργείου με τις ανεπεξέργαστες αναλύσεις  και την αρχαιολογική ορολογία να αναπαράγεται συχνότατα ως έχει από το σύνολο των ΜΜΕ, βοηθούν… 
 
4. Ε ΜΑ ΠΙΑ! Θυμάμαι πόσο με συγκίνησε το περσινό καλοκαίρι στη Μεσσήνη η εικόνα αρχαιολόγων, βουτηγμένων στη σκόνη, καθισμένων ανακούρκουδα, να καθαρίζουν με ένα πινελάκι καθένας του,  με Ιώβειο υπομονή, εκατοστό-εκατοστό ορισμένα ψηφιδωτά. Έκαναν τη δουλειά τους ήσυχοι και αφοσιωμένοι, χωρίς τουρίστες, κάμερες και «ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις» να καταπλέουν κάθε τόσο για να ενισχύουν τις εντυπώσεις ή για να αναχαιτίζουν την επίπτωση των εντυπώσεων. Τους συνάντησα ακριβώς στην ίδια θέση και στην ίδια αποστολή και τις δύο φορές που επισκέφτηκα τον περίφημο αρχαιολογικό χώρο της Μεσσήνης σε διάστημα ενός μηνός. Τους ανακαλώ τώρα ως ένδειξη σεβασμού στον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι αλλά και όλοι οι φορείς του ίδιου επαγγέλματος και ανάλογων αποστολών υπηρετούν τον επιστημονικό χρόνο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα ευρήματα στην Αμφίπολη από την εποχή του Λαζαρίδη μέχρι τις ημέρες της Περιστέρη είναι ανεκτίμητα κι ότι θα έρθει η στιγμή (με τις προδιαγραφές του επιστημονικού χρόνου ας ελπίσουμε) πού θα μάθουμε πολύ περισσότερα γι αυτά. Δεν υπάρχει αμφιβολία όμως κι ότι όταν ο μιντιακός χρόνος παρα-βιάζει τον επιστημονικό προτού ο τελευταίος να είναι σε θέση και διάθεση να αποφανθεί , το παιχνίδι γέρνει υπέρ των εντυπώσεων και όχι της επιστήμης. Και τότε δεν μπορείς παρά να σκεφτεί κανείς ότι έτσι που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τον, αρχαιολογικά πολύτιμο ούτως ή άλλως, Τύμβο Καστά, ανασκάπτει κι ένα… λάκκο στη φάβα