Κυριακή στα περίπτερα σημαίνει Δευτέρα στην αφάνεια

Κυριακή στα περίπτερα σημαίνει Δευτέρα στην αφάνεια
Ακολουθήστε μας στο Google news

Premium, αλλά πώς; Για πρώτη φορά γράφω κάτι το οποίο απευθύνεται κυρίως σε συναδέλφους, δηλαδή σε δημιουργούς, τραγουδιστές και άλλους εμπλεκόμενους με τη δισκογραφία (ή ό,τι έχει απομείνει από αυτή). 

10 Νοεμβρίου 2014
Του Νίκου Μωραϊτη

Επειδή τα cd που δίνονται premium (δωράκι) με εφημερίδες είναι μία πραγματικότητα και επειδή και οι λίγοι που κρατούσαν αντίσταση έχουν αναγκαστεί να καταφύγουν σε αυτά, τουλάχιστον αυτό που κάνουμε ας το κάνουμε με το μικρότερο δυνατό κόστος για το ίδιο το καλλιτεχνικό προϊόν. Επιχειρώ, λοιπόν, να καταγράψω μερικές σκέψεις, μήπως και δημιουργηθεί μία γραμμή άμυνας απέναντι στην αδηφάγο διάθεση κάποιων εφημερίδων και εταιρειών να ξεπουλήσουν τα πάντα, να ευτελίσουν ακόμη περισσότερο τον υλικό φορέα της δουλειάς μας.
 
1. Μη δίνετε τις ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ σας δωράκι στις εφημερίδες. Έτσι καταστράφηκε η δισκογραφική αγορά στην Ελλάδα. Μπορεί να παίρνετε χρήματα μαζεμένα, μπορεί να βγάζετε τα λεφτά της παραγωγής σε μία μέρα, αλλά το μόνο που εξασφαλίζετε είναι η ΑΠΟΤΥΧΙΑ του νέου σας cd. Η πρακτική έχει δείξει ότι ΚΑΝΕΝΑ νέο cd που δόθηκε την Κυριακή με εφημερίδα δεν βρήκε τη Δευτέρα αγοραστές στα δισκοπωλεία, ούτε έβγαλε τραγούδια που να αγαπήσει ο κόσμος. Κυριακή στα περίπτερα σημαίνει Δευτέρα στην αφάνεια. Καλλιτέχνες όλων των πλευρών του τραγουδιού την έχουν πατήσει έτσι. Αντίθετα, τραγουδιστές που δεν κυκλοφόρησαν τη νέα τους δουλειά με εφημερίδα, την άφησαν να κάνει τον κύκλο της και, ένα χρόνο μετά, την έδωσαν και σε premium, είδαν καλά εμπορικά αποτελέσματα. Ο μόνος λόγος, λοιπόν, να δώσετε καινούργιο σας cd με εφημερίδα την Κυριακή είναι να γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι έχει κακά τραγούδια και δεν πρόκειται να πουλήσει τίποτα διαφορετικά. Αν έχετε τέτοια ιδέα για τη δουλειά σας, προχωρήστε.
 
2. Αν λόγος για να δώσετε premium είναι ότι δεν υπάρχουν πια δισκοπωλεία σε όλη την Ελλάδα και κινδυνεύει να μη φτάσει η δουλειά σας στην περιφέρεια (εύλογο επιχείρημα), προτιμήστε έναν τρόπο (αυτοτελής έκδοση στα περίπτερα, πώληση με έντυπο) που να σας εξασφαλίζει ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΤΙΜΗ cd. Έτσι, και ο δίσκος σας φτάνει σε όλη τη χώρα, και δεν γίνεται δωράκι αλλά κάτι που διατηρεί την αγοραστική του αξία.
 
3. Για τις παλιές δουλειές, που έχουν κάνει τον κύκλο τους στη δισκογραφία, δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να αποτρέψει την έκδοσή τους σε premium με εφημερίδες, σε μία τόσο δύσκολη για πολλούς καλλιτέχνες εποχή. Προσοχή όμως! ΜΗ ΔΙΝΕΤΕ ΤΡΙΑ ΑΥΤΟΤΕΛΗ CD μέσα σε μία Κυριακή, μην ισοπεδώνετε έτσι τη δουλειά και τον κόπο ετών. Αυτό είναι το μεγάλο λάθος που έκανε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης πρόσφατα (ΕΔΩ), προφανώς λόγω άγνοιας του πώς λειτουργούν τα πράγματα και όχι ηθελημένα. Το ότι χρησιμοποιώ την περίπτωσή του δεν περιέχει καμία μομφή στο πρόσωπό του – θαυμάζω την καλλιτεχνική του αξία. Αυτό όμως κάνει το λάθος του ακόμη πιο δραματικό: έδωσε ΤΡΕΙΣ εξαιρετικούς δίσκους -επτά χρόνια από τη ζωή του!- μέσα σε ΜΙΑ Κυριακή, λες και ένας δίσκος ανά Κυριακή δεν θα ήταν αρκετό δώρο για τους αναγνώστες. Μην ακούτε τι ζητούν οι εφημερίδες. Οι εφημερίδες μπορεί να θέλουν τρία και τέσσερα και πέντε cd την ίδια Κυριακή για να δώσουν στο κοινό τους «τζάμπα πράμα». Σημασία δεν έχει τι ζητούν. Σημασία έχει πού είμαστε εμείς διατεθειμένοι να βάλουμε τα όρια.