Ακολουθήστε μας στο Google news
23 Δεκεμβρίου 2014
O Ρικ, το καλοκαίρι στην Κόστα Ρίκα, ισχυριζόταν ότι ήταν παρών όταν πρωτοεμφανίστηκαν σε συναυλία αναμμένοι αναπτήρες. «Συνέβη», έλεγε, «σε μία συναυλία του Τζο Κόκερ στο Σικάγο, το 1972, όταν έσβησαν ξαφνικά τα φώτα του θεάτρου».
23 Δεκεμβρίου 2014
Του Νίκου Παπαδογιάννη
Διακοπή ρεύματος; Όχι. Δάκτυλος της αστυνομίας, για να φύγουν επιτέλους οι ατίθασοι γιεγιέδες. Η ώρα ήταν περασμένη και ο νόμος απαγόρευε τα θορυβώδη ξενύχτια. Οι νοικοκυραίοι διαμαρτύρονταν και απαιτούσαν τάξη και ασφάλεια. Αλλά οι γιεγιέδες δεν ήταν τίποτε χθεσινοί.
Μόλις έπεσαν οι διακόπτες, άναψαν οι πυρσοί. Στην αρχή, έβαλαν φωτιά στα έντυπα προγράμματα της συναυλίας, σε εφημερίδες και σε ό,τι άλλο χάρτινο είχαν πρόχειρο. Ηταν το σύνθημα για να ξεκινήσει η μυσταγωγία.
Ο Τζο Κόκερ βάλθηκε να τραγουδάει χωρίς ηλεκτρικά όργανα, μέσα στο ημίφως. Με εκείνη τη φωνή που δεν έμοιαζε με καμία άλλη πάνω στον πλανήτη. Όταν σώθηκε το εύφλεκτο υλικό, οι θεατές έβγαλαν από τις τσέπες τους αναπτήρες. Η μουσική συνεχίστηκε κανονικά. With a little help from his friends.
Η αστυνομία αναγκάστηκε να υποκύψει, υπό τον φόβο της πυρκαγιάς. Τα φώτα άναψαν. Η συναυλία ολοκληρώθηκε μετά τα μεσάνυχτα, όταν άδειασαν οι μπαταρίες του Αγγλου μπεκρή με τη βραχνή φωνή.
Εκτοτε, ισχυρίζεται ο φίλος μας ο Ρικ, ο αναπτήρας που καίει στον ρυθμό της μουσικής έγινε σύμβολο και σημείο αναφοράς. Ωσπου πήραν τη θέση του τα iPhone και κατέστρεψαν τη μαγεία.
Ο Ρικ Βόγκελ είναι ένας παλιός ροκάς, παλαιοροκάς, που παράτησε το κρύο Ντιτρόιτ για να αγοράσει μία μικρή φάρμα στην Κόστα Ρίκα και να την κάνει ξενοδοχείο 6 δωματίων. «Διάλεξα αυτό το μέρος τυχαία, επειδή εδώ ξέμεινα όταν μου τελείωσε η βενζίνη».
Με όσα λεφτά του περισσεύουν, πληρώνει για την εκπαίδευση των φτωχών παιδιών στην Πλάγια ντελ Κόκο. Ζει μόνος με τις γατούλες του και παρακολουθεί τα βράδια χόκεϊ επί πάγου, μέσω διαδικτύου.
Ο επισκέπτης του Rancho Armadillo έχει στη διάθεσή του ένα iPod γεμάτο με τη μουσική που αγαπάει ο Ρικ: Μπομπ Σίγκερ, Μπρους Σπρίνγκστην, Ολμαν Μπράδερς, Τζο Κόκερ.
Ο Γκλεν Φρέι των Eagles έφυγε κάποτε για την Καλιφόρνια με άδειες τσέπες, οπλισμένος μόνο με ένα 50δόλλαρο δανεικό από τον Ρικ. Χωρίς αυτό το δάνειο, το δανεικό κι αγύριστο, δεν θα μαθαίναμε ποτέ το Hotel California.
Ο Ρικ δεν πίνει, αλλά είμαι βέβαιος ότι χθες το βράδυ άνοιξε ένα μπουκάλι κοσταρικάνικο ρούμι στη μνήμη του Τζο Κόκερ.
Εβαλε να παίζει το Summer In The City kαι ανέμισε τον αναπτήρα του στον νυχτερινό ουρανό του Γουανακάστε. Σαν αποχαιρετιστήριο φόρο τιμής στον μουσικό με την βασανισμένη ψυχή, που έφυγε νωρίς.
