Διαφορετικά, όλοι αυτοί οι σπουδαίοι τραγουδοποιοί δεν θα σε εμπιστεύονταν και, πολύ περισσότερο, δεν θα έμπαιναν στη διαδικασία να μελοποιήσουν στίχους σου ή να τραγουδήσουν μαζί σου. Έχοντας αυτά τα διαπιστευτήρια, η Μιρέλα Πάχου, που την γνωρίσαμε από τις εμφανίσεις της τα τελευταία χρόνια στο πλευρό του Μίλτου Πασχαλίδη, κυκλοφορεί την πρώτη της δισκογραφική δουλειά με το γενικό τίτλο «Μιρέλα» κι εγώ προσωπικά συνηθίζω να «τρέχω» το ομώνυμο τραγούδι του Σπύρου Γραμμένου ξανά και ξανά.  

 

Πρόσφατα έκανες τις πρώτες σου προσωπικές εμφανίσεις...
Πράγματι, πήρα το βάπτισμα του πυρός! Αρχικά στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια δύο βραδιές του Γενάρη στο Σταυρό του Νότου. Η εμπειρία ήταν πρωτόγνωρη και δύσκολα περιγράφεται σε λίγες γραμμές. Το βέβαιο είναι ότι βίωσα μια μεγάλη γκάμα από συναισθήματα: από άγχος και πίεση μέχρι μεγάλη  χαρά και ευγνωμοσύνη για το κοινό και τους συνεργάτες  μου. Καθεμιά από τις βραδιές αυτές ήταν μια μεγάλη γιορτή!  
 

Στις μέρες μας η δισκογραφία βρίσκεται στον επιθανάτιο ρόγχο. Με ένα τέτοιο δεδομένο τι είναι αυτό που οδηγεί ένα νέο άνθρωπο να κυκλοφορεί ένα cd αυτή την εποχή;
Η δισκογραφία βρίσκεται σε μια μεταβατική φάση, όπως άλλωστε συμβαίνει και με όλο το φάσμα της πολιτισμικής βιομηχανίας στην ψηφιακή εποχή. Είναι μια εξέλιξη πολύ ενδιαφέρουσα, κατά τη γνώμη μου, που οδηγεί σε νέες πλατφόρμες, όπως για παράδειγμα το youtube. Στο τοπίο αυτό το σι ντι εξακολουθεί να είναι μια εσωτερική ανάγκη, να εκφραστείς να συστηθείς αλλά και να επικοινωνήσεις με τον κόσμο.
 

Παλαιότερα, οι γυναίκες δημιουργοί ήταν λίγες και αποτελούσαν την εξαίρεση στον κανόνα. Παρότι υπήρχε ανέκαθεν ισορροπία μεταξύ τραγουδιστριών και τραγουδιστών, οι γυναίκες δημιουργοί ήταν αισθητά λιγότερες. Έχεις κάποια εξήγηση για το φαινόμενο αυτό; Αισθάνεσαι ότι στα χρόνια που διανύουμε έχει καταρρεύσει αυτό το στερεότυπο; 
Η ερμηνεία είναι προφανής και οφείλεται κυρίως σε λόγους κοινωνικούς, που εμπόδιζαν – ειδικά στο παρελθόν – τις γυναίκες να εκφράζονται δημιουργώντας αλλά και να προβάλλουν τις δημιουργίες τους. Τα στερεότυπα καταρρέουν σιγά – σιγά και ελπίζω να μην είμαστε μακριά από την εξάλειψή τους.

 

Πολλοί παρομοιάζουν τους καλλιτέχνες με προφήτες. Ένας τέτοιος χαρακτηρισμός ίσως είναι υπερβολικός, οπότε δεν θα σε ρωτήσω τι προβλέπεις να γίνεται στη χώρα με την αλλαγή της κυβέρνησης, αλλά θα σε ρωτήσω τι θα ήθελες να γίνει;
Εύχομαι ο πολιτισμός να αποτελέσει προτεραιότητα και να γίνει αντικείμενο  πολιτικής με όραμα και φαντασία, μοχλός ανάπτυξης και κοινωνικό αγαθό – δικαίωμα κάθε ανθρώπου.
 

Στις δύσκολες αυτές εποχές που διανύουμε, όπου όλα τα επαγγέλματα και μαζί με αυτά και η μουσική βιομηχανία αντιμετωπίζουν την κρίση, ποιος είναι ο ρόλος των καλλιτεχνών; Πρέπει να παίρνουν θέση; Και επίσης, πως αντιμετωπίζεις εσύ τις δυσκολίες του επαγγέλματός σου;
Ο καλλιτέχνης, όπως και κάθε πολίτης, πρέπει να παίρνει θέση και να στέκεται κριτικά απέναντι στα πράγματα. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Σε προσωπικό επίπεδο θέλω να πιστεύω πως αντιμετωπίζω τις δυσκολίες του επαγγέλματος με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και συνέπεια. 
 

Άκουσες κάτι ενδιαφέρον από νέες κυκλοφορίες και νέες παραγωγές στο έτος που πέρασε; «Ζήλεψες» κάτι;
Άκουσα πολλές αξιόλογες δουλειές, τόσο από νέους δημιουργούς όσο και από καταξιωμένους καλλιτέχνες. Και εννοείται πως «ζήλεψα» πολλές από αυτές.  Ένα συναίσθημα πολύ δημιουργικό που με κάνει να θέλω να τους μοιάσω!

 

Αρκετοί νεότεροι Έλληνες δημιουργοί επιλέγουν τον αγγλικό στίχο για να εκφραστούν στα τραγούδια τους. Πως αντιμετωπίζεις αυτό το ρεύμα; Τελικά, πόσο εύκολο είναι για κάποιον να γράφει σε γλώσσα πέραν της μητρικής του; 
Ειλικρινά δεν μπορώ απαντήσω. Είναι σαφώς ευκολότερο να εκφράζεσαι στη μητρική σου γλώσσα. Όμως από τη στιγμή που δεν έχω επιχειρήσει να γράψω ξένο στίχο, δεν έχω άποψη!

 

Πότε άκουσες για πρώτη φορά ένα τραγούδι σου στο ραδιόφωνο; Με ποιο τρόπο ακούς μουσική στην καθημερινότητά σου; 
Άκουσα πρώτη φορά το «Μι Ρε Λα» πριν από μερικούς μήνες στην εκπομπή «Μπαμ και κάτω» των Μπάμπη Χριστόγλου και Μιχάλη Λεάνη στο NovaΣΠΟΡ FM . Μουσική ακούω παντού και πάντα, εντός και εκτός σκηνής. Η μουσική είναι το background σε κάθε μου δραστηριότητα!