Π.χ. σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Real News της προηγούμενης Κυριακής, σχολιάζοντας την παρούσα κυβέρνηση απεφάνθη ότι «δε νομίζω να έχει υπάρξει χειρότερη κυβέρνηση στην ανθρώπινη ιστορία», κρίση που, ακόμα και ομόδοξοί του θα θεωρούσαν ίσως κάπως ακραία... Τουλάχιστον για να το κρίνεις τόσο γρήγορα. Όσο αλάνθαστο πολιτικό κριτήριο κι αν διαθέτεις.

Έχει επίσης την ικανότητα και την ευφυΐα να αυτοτρολλάρεται. Πώς μπορείς π.χ. να λες για τον Βαρουφάκη, «εντάξει ο Γιάνης φαίνεται ωραίος τύπος να πας μαζί του για κανά ποτάκι και να μιλάς για γκόμενες. Μέχρις εκεί όμως. Δεν είναι δυνατόν ένας τόσο χύμα άνθρωπος να είναι υπουργός Οικονομικών…», την ίδια στιγμή που η δημόσια εικόνα σου είναι ανάλογη (φαίνεσαι ωραίος τύπος να πας μαζί του για κανά ποτάκι και να μιλάς για γκόμενες, αν και πασχίζεις υπερβολικά να αποδεικνύεις πόσο cool και χύμα είσαι) αλλά αυτό δεν σε εμποδίζει να δηλώνεις υποψηφιότητα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ;

 

Αλλά να, αυτές οι…δημιουργικές αντιφάσεις στο χαρακτήρα του Θανάση Χειμωνά είναι οι ενδιαφέρουσες. Τόσο ενδιαφέρουσες που εμείς ως e-tetRadio θεωρούμε ότι είναι ο μοναδικός ΠΑΣΟΚος υποψήφιος που θα μπορούσε να κάνει τον Αλέξη Τσίπρα να ανησυχήσει. Γι' αυτό και τασσόμαστε αναφανδόν υπέρ της υποψηφιότητάς του. Την φαντασιωνόμαστε για την ακρίβεια. Και δεν κάνουμε πλάκα. Αυτό έλειπε να ήμασταν με τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο. Αδιάφορος και άγχρωμος. 

 

Ζούμε για τη στιγμή που ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πλέον θα σταθεί μπροστά στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και θα της πει κατάμουτρα ό,τι είπε και στη  Real, ότι δηλαδή εκείνη φλερτάρει με τους Χρυσαυγίτες κι ότι όνειρό της είναι  η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Χρυσής Αυγής. Που από το βήμα της Βουλής θα αντιμετωπίζει τους πολιτικούς του αντιπάλους με τη χαρακτηριστική έλλειψη ψυχραιμίας του, με σέξι προτροπές, με συμβουλές να κάνουν μόκο και τοποθετήσεις που θα μνημονεύουν τον Πάριο - το «μόκο λέω στη δικιά σου μάνα όταν τη γ…από τον κώλο και τραγουδάω Πάριο» είναι μία από τις καλύτερες πολιτικές απαντήσεις στην... ανθρώπινη ιστορία. 

 

Γι αυτό μας αρέσει ο Θανάσης Χειμωνάς. Διότι κομίζει το νέο και ανατρεπτικό στην πολιτική. Βαρεθήκαμε τις κοινοτοπίες. Στο όνομα του φιλο-Ευρωπαϊσμού συντρίβει τη σοβαροφάνεια και τον ξύλινο λόγο και εισηγείται μία αναγνωρίσιμη ελληνική καθημερινότητα. Αποδεικνύει πόσο δήθεν (αλλά και περιττή) είναι η ψυχραιμία. Γκρεμίζει την πολιτική ορθότητα και τοποθετεί τα πράγματα εκεί που πρέπει να είναι. Υπερασπίζεται το δικαίωμα της Ελλάδας να ανήκει στη Δύση με γλώσσα και τρόπους που αντλούν έμπνευση από τα βάθη της Ανατολής.  Αποδεικνύει ότι το να μη φοράει κανείς γραβάτα δεν είναι δα και καμία καινοτομία. Καινοτομία είναι οι εφηβικές πλάκες και οι ποδοσφαιρικές ατάκες που διαπιστωμένα αφήνουν τελικώς άφωνους τους υπόλοιπους. Και τους αναγκάζουν να διαπιστώσουν πώς τα επιχειρήματα κι ο διάλογος είναι μία ανούσια, χρονοβόρος διαδικασία, όταν μπορείς να ειρωνευτείς τον άλλο για την εξωτερική του εμφάνιση ή και να του προτείνεις να πάει να γαμηθεί!

 

Μία ένσταση μόνο, γιατί και η κριτική χρειάζεται: ελπίζουμε πώς ο Θανάσης ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα είναι συνεπέστερος στα καθήκοντά του απ΄ ό,τι υπήρξε ως υπεύθυνος του τομέα Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ. Διότι τόσα χρόνια ούτε τον είδαμε να πατάει σε κάποιο θέαμα-ακρόαμα, ούτε και να κάνει κάποια σχετική παρέμβαση (με εξαίρεση την ενιαία τιμή του βιβλίου, θέμα που τον έκαιγε και προσωπικά). Αλλά πάλι μήπως δεν είναι πολιτιστική παρέμβαση και μάλιστα με αρχίδια, το σχόλιο «μετά την κυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τον ακροδεξιό διεφθαρμένο πρώην "Κένταυρο" Πάνο Καμμένο όλοι αυτοί οι συριζαίοι που μας τα είχαν κάνει τσουρέκια με το "Ναι αλλά κι εσείς κυβερνάτε με τον Γεωργιάδη και τον Βορίδη" μπορούν να έρθουν να μας κλάσουν τ' αρχίδια»;   

 

Υπάρχει βέβαια ένα πρόβλημα. Ο Θανάσης είναι λαλίστατος στο Facebook αλλά ο δημόσιος λόγος του, αν κρίνουμε από την παρουσία του σε τηλεοπτικά πάνελ, είναι αντιστρόφως ανάλογος: Μιλάει σπάνια, λέει κοινοτοπίες και δεν εξασκεί το μεγάλο του ταλέντο στις εφηβικές χοντρόπλακες και το άπατο βρισίδι. Απ΄ την άλλη όμως έχοντας διεκδικήσει το δικό του χώρο, τη δική του υπόσταση εκτός της βαριάς οικογενειακής του παράδοσης, έχοντας διεκδικήσει το δικαίωμα να αποστασιοποιηθεί από την κληρονομιά της διανόησης και να υποστηρίξει την εικόνα του λίγο άξεστου, αλλά πάντως μποέμ τύπου που γυρνά στα μπαρ και στα γήπεδα, επινοεί εξυπνάδες και όταν δεν τις βρίσκει είναι μάστορας στα μπινελίκια, έχει εξασκηθεί στη ρήξη. Τι να φοβηθεί και τι να μασήσει;

 

Οπότε;  Εμείς στηρίζουμε Θανάση Χειμωνά γιατί η υποψηφιότητά του είναι ακριβώς αυτή που αρμόζει στο σημερινό ΠΑΣΟΚ. Κι επαναφέρουμε το παλιό σύνθημα, κάπως παραφρασμένο: «Θανάση Θεέ, πάρε την ΠΑΕ!».