Της Ζωής Νικολάου
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού
 

Τους πάει ο φεστιβαλικός αέρας, η μεγάλη σκηνή, ο ήχος του ανοιχτού χώρου ήταν εντελώς διαφορετικοί από την τελευταία φορά που τους είδαμε, πολύ πιο δυναμικοί, πολύ πιο ωραίοι. Ο Rsn από την άλλη ήταν ακριβώς όπως μας έχει συνηθίσει. Ατμοσφαιρικός παρά τον ήλιο και τη ζέστη, έπαιξε μαζί με τους μουσικούς και την Thaliah τις ωραίες μελωδίες του Analog memories με ανεβασμένα ποντεσιόμετρα στα μπάσα. Το ΄χει ο Rsn, είναι από τους καλύτερους στο είδος του και το απέδειξε άλλη μια φορά.
 

Και τώρα ένα φάουλ ανεξήγητο για μια τόσο καλά οργανωμένη παραγωγή • η ώρα ήταν εφτά το απόγευμα και στη σκηνή εμφανίστηκαν οι Chinese Man. Εννοείται ότι έγινε χαμός, εννοείται ότι απολαύσαμε τους MCs να ραπάρουν και τους Djs να γκρουβάρουν σε δικά τους και σε mashup παραγωγές. Μας ανέβασαν όπως σε κάθε τους εμφάνιση και δεν θέλαμε να τελειώσουν •ούτε κι αυτοί βέβαια! Τώρα, αν δεν ήσασταν στο Release λογικά θα αναρωτιέστε πού είναι το φάουλ. Βγήκαν πολύ νωρίς! Μόλις 1000 άτομα ήταν μπροστά στη σκηνή και παρακολουθούσαν Chinese Man. Πολλοί γνωστοί, μάλιστα, επέλεξαν να μην έρθουν καθόλου μιας και δεν θα προλάβαιναν τους αγαπημένους Γάλλους. Φυσικά το ότι έπαιξαν τόσο νωρίς είχε και αντίκτυπο στο show τους, αφού τα χαρακτηριστικά visuals που επιλέγουν δεν φαίνονταν καν και τα φώτα δεν έπαιζαν κανένα ρόλο αφού ήταν κόντρα στον ήλιο..
 

Δυστυχώς, όμως, το φάουλ δεν σταματάει. Αφού μας ανέβασαν για τα καλά οι Chinese και παρά τη φοβερή ζέστη ήμασταν όλοι έτοιμοι για δυναμική συνέχεια, ανέβηκαν στη σκηνή οι Scott Bradlee's Postmodern Jukebox. Ναι. Αυτοί. Δεν θα διαφωνήσουμε ότι καλά έπαιξαν οι άνθρωποι, ωραία και τα κοστούμια τους αλλά μετά από τους MCs που θα ξεσήκωναν και τη... γιαγιά του τρίτου ορόφου και πριν το μεγάλο όνομα της βραδιάς, τον Stelar, δεν βάζεις μπάντα που παίζει διασκευές. Είχε ήδη μαζευτεί πολύς κόσμος και οι περισσότεροι προσπαθούσαν να εξηγήσουν τα ανεξήγητα: η εμφάνιση των Scott Bradlee's Postmodern Jukebox σε ένα line up που ως εκείνη την ώρα είχε στηθεί πάρα πολύ καλά και είχε ικανοποιήσει όλους όσοι βρεθήκαμε εκεί. 
 

Ευτυχώς, ο Parov Stelar έφερε το φεστιβάλ στα ίσα του παίζοντας με ανανεωμένη μπάντα και πολύ καλύτερη performance απ’ ότι πέρυσι στο Ejekt. Ήταν πολύ πιο ηλεκτρονικός απ’ ότι τον έχουμε συνηθίσει, πράγμα που άρεσε πολύ • και κλασικά βρεθήκαμε να χορεύουμε με αγνώστους το Cat groove! Ακούσαμε και κάποια κομμάτια από τον καινούριο δίσκο του και γενικά ήταν απολαυστικός για τη μιάμιση ώρα που έπαιξε. Βέβαια, να το πούμε κι αυτό, φύγαμε χορτασμένοι •πιο πολύ θέλαμε να ξαναβγούν οι Chinese Man παρά να συνεχίσει ο Stelar – γούστα είναι αυτά βέβαια θα πείτε.
 

Δυο μέρες Release, λοιπόν, με likes και dislikes που προφανώς κάθε διοργάνωση που σέβεται τον εαυτό της (ιδίως αυτό) μπορεί και να έχει. 
Τρεις και μία για Pj Harvey, για ετοιμαστείτε! Τρίτη βράδυ. Παίρνουμε θέση ήδη.