Stop that train, I want to get on!

Stop that train, I want to get on!
Ακολουθήστε μας στο Google news

Θαρρώ πως επαναλαμβάνομαι αλλά αν δεν έχετε δει τους Echo Train, χάνετε. Σε ένα προσεχτικό άκουσμα μπορεί κανείς να αντιληφθεί την ιδιαιτερότητά τους, αλλά η live παρουσία τους είναι κάτι μοναδικό. 

21 Ιουνίου 2016
Της Ζωής Νικολάου
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού
 
Δεν είναι εύκολο να προσδιορίσεις τι απ’ όσα συμβαίνουν στο stage σε μαγνητίζει περισσότερο. Είναι η Ren με την τόσο ευμετάβλητη φωνή της, που μεταμορφώνεται σε κάθε track από sexy χίπισσα σε απόκοσμη μάγισσα; Είναι ο Greggy K που θυμίζει την rock έκδοση του Λούκυ Λουκ με το τσιγάρο στο στόμα, τα δάχτυλα στις χορδές και το απλανές βλέμμα πίσω από τους ήχους; Είναι οι μουσικοί που τους συνοδεύουν κι είναι όλοι ένας κι ένας; Ίσως είναι όλα αυτά μαζί κι ακόμα περισσότερα που τους δένουν και τους προσδίδουν αυτήν την απίστευτη χημεία που αντικατοπτρίζεται και στη μουσική τους.


 
Το Σάββατο στο 6dogs το live ήταν περισσότερο οικογενειακό, με φίλους κυρίως, μιας και η Αθήνα ήταν άδεια. Όμως, εν μέσω τόσων φεστιβάλ, τολμούμε να πούμε ότι αυτή η ποιητική performance θα ήταν εκπληκτική σε ένα stage μεγάλων προδιαγραφών. Παρουσίασαν τον δίσκο τους, που φυσικά είναι σε βινύλιο, όπως ταιριάζει στο vintage ύφος τους. Και το όνομα αυτού: Memento mori. Θυμηθείτε το θάνατο, ή αλλιώς φάτε τη ζωή με το κουτάλι. Αυτό εκπέμπουν με κάθε τους κίνηση, κάθε άρπισμα, κάθε στίχο.
L.U.C.Y., Who ‘s out there, RYUU, Heaven, Lands of fools, Things you cannot see..

Ένας δίσκος ψυχεδελικής ροκιάς που σε πάει κάπου αλλού, σ΄έναν σκοτεινό κόσμο των θαυμάτων, όπου ξωτικά επικαλούνται τη φύση, μια ινδιάνα χορεύει θελκτικά και ο λαγός παραμονεύει στη γωνία για να σου πει αυτό που οι Echo Train ψιθυρίζουν : θα «παραπλανήσουμε» το δικό μας θαύμα για να μείνει εδώ.