Δυστυχώς, πρέπει να επισημάνουμε ξανά, πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η παραγωγή μιας συναυλίας. Τα γράψαμε και πριν ένα μήνα για το live του Omar Faruk, αναγκαστικά επαναλαμβανόμαστε και για το χτεσινό. Είναι ανεπίτρεπτο κάποιοι να πληρώνουν 30 ευρώ εισιτήριο και αντί να ακούν και να παρακολουθούν τη συναυλία, να ασχολούνται με το αν οι καθιστοί χόρεψαν και με το αν είναι η Άννα Βίσση στην πρώτη σειρά. Χθες στην Τεχνόπολη όχι μόνο όλος ο μπροστά στη σκηνή χώρος ήταν γεμάτος καθίσματα (αυτό το είδαμε και πέρυσι ας πούμε στο  Jazz Fest) αλλά χωριζόταν κιόλας με κάγκελα γύρω-γύρω που εμπόδιζαν τους υπόλοιπους να σταθούν έστω λίγο πιο δίπλα. Λίγο μεγαλύτερος σεβασμός στους όρθιους δεν θα έβλαπτε, έτσι δεν είναι;

 

Ευτυχώς, οι Pink Martini ήταν υπέροχοι. Σε κάπως υποτονικότερους ρυθμούς από προηγούμενες εμφανίσεις τους, αλλά με την ίδια σαγήνη στον ήχο και την εικόνα τους. Και πως θα μπορούσε να ήταν αλλιώς το πράγμα, αφού η μπάντα είναι πολιτισμικό μωσαϊκό; 12 μουσικοί, με διαφορετική καταγωγή και ξεχωριστό ταμπεραμέντο ο καθένας με τη δική του φωνή και το προσωπικό του ηχόχρωμα. Amado mio,  Quizas, Donde estas Yolanda, Let’s  never stop falling in love, Una notte a Napoli, Yo te quiero siempre από τον Κουβανό (φυσικά) της παρέας, Pâna când nu te iubeam για να στείλουμε κι ένα φιλί στα Βαλκάνια, Brazil για την απογείωση και ένα εξαιρετικό ενσταντανέ με τη Μαρίζα Ρίζου και τη μικρή της ανιψιά να τραγουδούν Τα παιδιά του Πειραιά, το δεύτερο ελληνικό κομμάτι που βολτάρει στον πλανήτη μάγκικα και νοσταλγικά. Ωραία στιγμή.

Εννοείται ότι το... θέαμα ήταν η εξαιρετική Storm Large, που αν αντιστρέψουμε το όνομά της βγάζουμε ένα σωστό χαρακτηρισμό της, χωρίς περιττά επίθετα •είναι καθηλωτική παρουσία. Έβλεπε η δόλια ότι γύρω γύρω, όσοι άκουγαν (γιατί στο πλαϊνό της σκηνής δεν υπάρχει ήχος) χόρευαν, περνούσαν ωραία, γούσταραν τέλος πάντων, και προσπαθούσε να ξεσηκώσει κι εκείνους μπροστά της. Μάταιη προσπάθεια• στο τελευταίο κομμάτι μόνο είδαμε λίγη κίνηση. Ε, μα μπορείς να ακούς λάτιν ρυθμούς καθιστός; Η ίδια πάντως, τα έδωσε όλα και ως lady of the band μας κέρασε απολαυστικές εικόνες! 

 

Credits, λοιπόν, για ακόμα μια φορά στον Thomas Lauderdale που συλλέγει εκλεκτούς μουσικούς και φτιάχνει το πιο καλοκαιρινό κοκτέιλ που θα δοκιμάσουμε σίγουρα αρκετές φορές ακόμα, με μεθυστική salsa, ξεσηκωτική samba, μια μεζούρα bolero και λίγο cha cha για γαρνιτούρα. Pink Martini on the rocks, παρακαλώ!