Της Ζωής Νικολάου
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού

 

Επίσης, έκανε άπειρη ζέστη - σχεδόν απορούσαμε αν υπάρχει κλιματισμός- αλλά ευτυχώς καταλάβαμε ότι ο ιδρώτας ταίριαζε γάντι στην κατάσταση. Γενικώς, τα αρνητικά της φάσης χάθηκαν όταν δύο θελκτικές, «αφελείς» αρτίστες πήραν τα ηνία και μας βόλταραν σε αυτό που λέμε sex appeal. Ω, ναι.

 

Υγρά μάτια, κραυγές, ιδρωμένα σώματα... Σας θυμίζει κάτι; Fool (ή foul) sexiness και εξαιρετικά covers που σε βάζουν σε ένα εντελώς άλλο mood από τα αυθεντικά κομμάτια. Guns of Brixton, Can’ t escape myself, Blister in the sun, Master servant, Human Fly σε θεαματική θεατρική performance, Just can’t get enough, Teenage Kicks. Εν ολίγοις μια δοκιμασμένη συνταγή• η πλήρης μεταμόρφωση γνωστών tracks, αυτή τη φορά όμως, σε μια σταθερή βάση νωχελικών, ερωτικών ρυθμών, σήμα κατατεθέν των ταλαντούχων Γάλλων, που είχαν δεν είχαν μας τάραξαν πάλι! Δύο pin up girls και τέσσερα ψύχραιμα αγόρια on stage για ένα δίωρο, κι εμείς από κάτω να ζούμε τη φαντασίωση. Όταν ξαναέρθουν, καλό θα είναι, να είστε εξοικειωμένοι με τις ορμές σας •θα σας χρειαστεί.


 

Ας μην πούμε άλλα κι ας τελειώσουμε με ένα pot-purri.  «n a manner of speaking I just want to say, that I could never forget the way you told me everything by saying nothing.. so when love tear us apart again,  I will propably be too drunk to fuck.. And then you ‘d better dance with me little stranger and play with me the master and servant game, cause it’s a lot like life!»

 

P.S. : Συνειδητοποιήσαμε, επίσης, ότι οι La Roshelle Band, οι οποίοι άνοιξαν το βράδυ στο γεμάτο Gazarte, αν και λίγο αταίριαστοι με τους Nouvelle Vague μιας και κινούνται σε πολύ πιο έντονους ρυθμούς και στυλ, είναι μουσικοί που θέλουμε σίγουρα να τους δούμε ξανά. Και διόλου τυχαία δεν είναι η συνεργασία τους με τον Parov Stellar. Η hot πλευρά της Αυστρίας μας εξέπληξε θετικά.