Η κυβέρνηση, δια της Όλγας Γεροβασίλη, επιχείρησε να απονομιμοποιήσει ηθικά το ΣτΕ, υπενθυμίζοντας ότι πρόκειται για το ίδιο συμβούλιο που έκρινε συνταγματικά τα μνημόνια, το «μαύρο» στην ΕΡΤ και το PSI. Με τη διαφορά, ότι δεν χρειαζόμασταν εμείς την υπενθύμιση. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που τώρα μέμφεται το Συμβούλιο είναι που χρειάζεται την υπενθύμιση, γιατί ψήφισε Μνημόνιο, δηλαδή συντάχθηκε ΜΕ το ΣτΕ γυρίζοντας την πλάτη στον ελληνικό λαό, που ψήφισε σε ποσοστό 61,32% ΟΧΙ στις 5 Ιουλίου (και ΟΧΙ, δεν βαριόμαστε να το επαναλαμβάνουμε).

 

Επίσης, υπενθυμίζουμε στην κυβέρνηση ότι αντίθετο με το νόμο ήταν και το ξεπούλημα του δημοψηφίσματος, καθώς ο νόμος 4320 του 2011 προβλέπει ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για κρίσιμο εθνικό θέμα ή ψηφισμένο νομοσχέδιο που ρυθμίζει σοβαρό κοινωνικό ζήτημα είναι δεσμευτικό (άρθρο 16, παρ. 3 & 4). Επιπλέον, την ίδια ημέρα που το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά, έκρινε συνταγματική την πώληση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στη γερμανική Fraport, πώληση με όρους αποικιακούς, την οποία ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. 
 

Άρα, εδώ υπάρχει σύγκλιση κυβέρνησης-ΣτΕ. Όπως και στην πώληση του Ελληνικού (ψηφίστηκε από την κυβέρνηση, κρίθηκε συνταγματική από το ΣτΕ), η οποία αξίζει να σημειωθεί πως έχει χαρακτηριστεί από τον ιστορικό (και αντιπεριφερειάρχη) Σπύρο Τζόκα ως κάτι «πρωτόγνωρο από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους (…) αφού εκτός από επιχειρήσεις και υποδομές, εκποιείται πλέον και η γη». 
 

H κυβέρνηση, λοιπόν, συντάσσεται με το ΣτΕ α-λα καρτ.
Όπως επικαλείται και τον λαό α-λα καρτ: άλλοτε σαν να κάποιο μονολιθικό μόρφωμα που «δεν καταλαβαίνει» ότι η κυβέρνηση ενεργεί «για το καλό του», γι’ αυτό και ψήφισε μνημόνιο…
…Και άλλοτε σαν «μοχλό των εξελίξεων» που πρέπει να στηρίξει την κυβέρνηση στη «μάχη κατά της διαπλοκής» (που δεν είναι καν τέτοια, αφού δεν τέθηκαν ηθικά κριτήρια για τις άδειες – και, όχι, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να πληρώνουν οι καναλάρχες ούτε ότι πανηγυρίζουμε για την απόφαση του ΣτΕ).

Ακόμα, μιλάει για το τι είναι συνταγματικό η κυβέρνηση:
* που κατήργησε το ΕΚΑΣ για το 40% των ΧΑΜΗΛΟσυνταξιούχων και μείωσε τις επικουρικές συντάξεις
* που μειώνει με άμεση και έμμεση φορολογία τους μισθούς
* που παρακολουθεί αφ’ υψηλού την προοδευτική και πλήρη αποσάθρωση των εργασιακών δικαιωμάτων
* που συνεχίζει την πολιτική φτωχοποίησης του λαού
Καλύτερα να σωπαίνει, λοιπόν, εάν της έχει απομείνει ίχνος αιδούς,  η κυβέρνηση «για τα καημένα τα παιδάκια που μένουν έξω από τους παιδικούς σταθμούς». 

«Το δίκαιό σας είναι η θέληση της τάξης σας που αναγορεύτηκε σε νόμο» έγραφαν οι Μαρξ-Ένγκελς στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Έτσι, νόμος είναι οι τράπεζες που χρωστούν να σώζονται, ενώ του φτωχού που χρωστά να του πλειστηριάζεται το σπίτι. Νόμος είναι το δίκαιο των πολυεθνικών που με το TTIP θα έχουν το δικαίωμα να μηνύουν κυβερνήσεις. Νόμος είναι οι πλούσιοι να φοροδιαφεύγουν για δισεκατομμύρια, όπως αποκάλυπταν τα Panama Papers  και να μπαίνει φυλακή ο καστανάς που δεν είχε για την εφορία. Στην Ελλάδα, το «δίκαιο» όλων των παραπάνω ενσωματώνεται στον «νόμο» του Μνημονίου - που ψήφισε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. 

Μην μυξοκλαίγεται λοιπόν η κ. Γεροβασίλη για «τα λεφτά από τις άδειες» θυμίζοντας κάτι πλούσιες κυράδες (των Panama ή άλλων Papers) που ληστεύουν φοροδιαφεύγοντας «τα καημένα τα παιδάκια» και μετά κάνουν φιλανθρωπίες γιατί αυτό επιπλέον εκπίπτει από την (όποια) φορολογία τους. 

Και ας μην αναμένει πια η κυβέρνηση στήριξη από τον λαό. Γιατί είναι πλήρως απονομιμοποιημένη ηθικά. Γιατί δεν έχει υπάρξει αξιόπιστη στο παραμικρό. Έτσι, για δείγμα.
Ας πάρει απόφαση ότι ήρθε ο καιρός να υποστεί τις συνέπειες της συμπαράταξής της με τη συγκεκριμένη κοινωνική τάξη. 
Δεν γίνεται να έχεις αποφασίσει να υπηρετείς, μέσω μνημονίου, τα συμφέροντα των ολίγων και να ζητάς, μετά, τη στήριξη των πολλών.
Δεν γίνεται από τη μία να δίνεις χαστούκι μέχρι λιποθυμίας στον λαό και από την άλλη να αναμένεις να σου κάνει pampering (ναι, η ετυμολογία από τα pampers) όταν η τάξη με την οποία έχεις συνταχθεί σου έπαιξε ζαβολιά.

Ας πρόσεχες.