Ακολουθήστε μας στο Google news
Οπότε θα ήταν σωστό να πούμε ότι δεν είστε κατά βάση μουσικοί παραγωγοί, αλλά η δημιουργία σας στηρίζεται στον στίχο;
Πύρινος: Κανένας από μας δεν είναι μουσικός παραγωγός αυτή τη στιγμή, είμαστε MCs, ραπάρουμε. Εννοείται, όμως ότι διαλέγουμε το sample που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε ή πως θέλουμε να είναι το beat στο οποίο θα πατήσουμε ή το μπάσο σε αυτό κλπ. Η μουσική είναι το αναγκαίο μέσο για να πεις αυτά που θες κι έτσι διαλέγεις κάτι ανάλογο για να δένει μ αυτά που έχεις γράψει. Έτσι το βλέπουμε σαν MCs• ένας hip hop παραγωγός θα έχει να πει κι άλλα πράγματα.
Ανορθόγραφος ποιητής: Το να το γράψεις είναι η μία εκδοχή αλλά πρέπει και να το πεις. Δηλαδή γα να πω την ιδέα μου, γεμίζω τη σελίδα κι έχω ένα κουπλέ. Μετά ξεκινάει και μια άλλη διαδικασία, το να είσαι MC που λέμε. Να πας στο στούντιο, ν’ ακούσεις το beat, να ελιχθείς πάνω σε αυτό, να είσαι μέσα στο μέτρο, να μην είσαι μονότονος και βαρετός. Άλλο το χαρτί άλλο το μικρόφωνο.
Ω,ναι, hip hop! Από αυτά τα ανυπότακτα, τα επηρεασμένα από τα αμερικανικά projects των 90s, όταν η hip hop αποτελούσε στάση ζωής αλλά και δράσης, πριν γίνει εμβόλιμες στροφές σε σκυλάδικα. Brak & Dj Moya με τους Lyrical Punishment.
02 Δεκεμβρίου 2016
Στο υπόγειο της Bums, λοιπόν, η οποία παρεμπιπτόντως είναι κι ένας πολύ ωραίος underground χώρος, ακούσαμε την προηγούμενη εβδομάδα MCs της νέας γενιάς. Κι όταν λέμε της νέας γενιάς εννοούμε τους μετέπειτα των Active Member. Αναμφίβολα η low bap ήταν το ξεκίνημα όλων αυτών, ανεξάρτητα από την εξέλιξη και τη συνέχειά της στο χρόνο.
Flow που σε παρασέρνει, στίχοι που μοιάζουν να σε προετοιμάζουν να σταθείς εκεί έξω. Είναι hip hop απογυμνωμένο από φαντεζί μελωδίες, στηριγμένο βέβαια σε προσεχτικά διαλεγμένες λούπες και samples, έτσι που, μυημένος ή όχι σ΄α υτά τα μονοπάτια, αντιλαμβάνεσαι ότι όλα είναι ο στίχος. Ανάμεσα σε πάνω από 250 άτομα –το live ήταν sold out-, θυμηθήκαμε το αίσθημα που μας δημιούργησε λίγους μήνες πριν ο Jello Biafra, αυτό του «θέλω να παλέψω με το φόβο που μου φυτεύετε». Δεν συγκρίνονται τα είδη, φυσικά, αλλά ακούγοντας το «Θα είμαστε εδώ μέχρι να νικήσουμε, κι αν δεν νικήσουμε εδώ θα παραμένουμε» από Lyrical Punishment και το «Γ@@νες Παρασκευές σας αξίζουν μνημόνια», από Brak, κάτι μέσα σου σε γαργαλάει επικίνδυνα.
Για τις συστάσεις, ο Brak και ο DJ Moya είναι μέλη του σχήματος Χνάρια, και οι Lyrical Punishment είναι σχετικά πιο καινούριο hip hop σχήμα με δύο δίσκους στο ιστορικό τους ως τώρα. Τόσο πάνω όσο και κάτω από το stage επικρατούσε ένα κλίμα φιλίας, αλληλοϋποστήριξης και αλληλεγγύης. Ναι, ξέρουμε, περίεργες λέξεις, αλλά νοηματοδοτούνται όταν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και ειδικά στην εποχή που η σκέψη εκφράζεται και μοιράζεται θυμίζοντας –τι ειρωνεία- σκηνές Fight Club. Όσο σκληρό και ανεπιτήδευτο είναι το «true» hip hop, κρύβει το ρομαντισμό της πάλης για έναν καλύτερο κόσμο ή ίσως, για να το θέσουμε καλύτερα, πηγάζει από αυτόν. Κι αυτό από μόνο του είναι άξιο λόγου και μνείας.
Οι Lyrical Punishment μίλησαν στο e-tetRadio εφ' όλης της ύλης δίνοντάς μας και το ιστορικό του group, αναφερόμενοι στα εσωτερικά ζητήματα του χώρου αλλά και σε θέματα που αφορούν στη μουσική εν γένει.
Εκφράζεστε μέσω battle rap. Τι σημαίνει αυτό για σας;
Mr Bent: Κάνουμε battle στα κομμάτια που κριτικάρουμε τα «λάθη» στην hip hop, σύμφωνα με τα δικά μας πιστεύω, όπως το να γράφει κάποιος ένα δίσκο για το πως και που παίρνει ναρκωτικά.
Πύρινος: Στην Ελλάδα των μνημονίων δεν νοείται να κάνεις hip hop, να έχεις το όπλο του λόγου και να ραπάρεις για το πώς περνάς στα club, για το πόσο σεξ κάνεις και με πόσους, ή για το πόσο γαμάτος είσαι. Είναι γνωστή η ελληνική πραγματικότητα, οπότε τουλάχιστον στο ψιλό θα σε πάρω, αν στιχουργικά αναλωθείς σε τέτοιες θεματολογίες. Όταν κάνουμε battle rap δεν μας αφορούν τα τεχνικά ζητήματα. Ασκούμε κριτική σε αυτό που θεωρούμε κατά βάση λανθασμένη νοοτροπία του hip hop σε διάφορα groups και η κριτική παίρνει μπάλα και το κοινό τους, φυσικά, που ασπάζεται τα ανάλογα.
Mr Bent: Θεωρώ ότι γενικότερα η τέχνη πρέπει να είναι επικίνδυνη σε ένα βαθμό. Δεν μπορώ να διανοηθώ μουσική η οποία είναι εντελώς ακίνδυνη, που απλά σου κινείται στα πλαίσια της μόδας που ορίζει η μουσική βιομηχανία.
Mr Bent: Κάνουμε battle στα κομμάτια που κριτικάρουμε τα «λάθη» στην hip hop, σύμφωνα με τα δικά μας πιστεύω, όπως το να γράφει κάποιος ένα δίσκο για το πως και που παίρνει ναρκωτικά.
Πύρινος: Στην Ελλάδα των μνημονίων δεν νοείται να κάνεις hip hop, να έχεις το όπλο του λόγου και να ραπάρεις για το πώς περνάς στα club, για το πόσο σεξ κάνεις και με πόσους, ή για το πόσο γαμάτος είσαι. Είναι γνωστή η ελληνική πραγματικότητα, οπότε τουλάχιστον στο ψιλό θα σε πάρω, αν στιχουργικά αναλωθείς σε τέτοιες θεματολογίες. Όταν κάνουμε battle rap δεν μας αφορούν τα τεχνικά ζητήματα. Ασκούμε κριτική σε αυτό που θεωρούμε κατά βάση λανθασμένη νοοτροπία του hip hop σε διάφορα groups και η κριτική παίρνει μπάλα και το κοινό τους, φυσικά, που ασπάζεται τα ανάλογα.
Mr Bent: Θεωρώ ότι γενικότερα η τέχνη πρέπει να είναι επικίνδυνη σε ένα βαθμό. Δεν μπορώ να διανοηθώ μουσική η οποία είναι εντελώς ακίνδυνη, που απλά σου κινείται στα πλαίσια της μόδας που ορίζει η μουσική βιομηχανία.
Κάνετε battle rap σε συγκεκριμένα κομμάτια ή σε κάθε σας δημιουργία;
Πύρινος: Το Πιο Παλιά που βρίσκεται στο album Χαρακώματα και το 80 Στίχοι για του hip hop τη ζάλη βασίζονται εξ ολοκλήρου σε battle rap.
Ανορθόγραφος Ποιητής: Εκτός από αυτά , τέτοιου είδους νύξεις υπάρχουν διάσπαρτες σε πολλά κομμάτια – αν όχι σε όλα.
Πύρινος: Το Πιο Παλιά που βρίσκεται στο album Χαρακώματα και το 80 Στίχοι για του hip hop τη ζάλη βασίζονται εξ ολοκλήρου σε battle rap.
Ανορθόγραφος Ποιητής: Εκτός από αυτά , τέτοιου είδους νύξεις υπάρχουν διάσπαρτες σε πολλά κομμάτια – αν όχι σε όλα.
Οπότε θα ήταν σωστό να πούμε ότι δεν είστε κατά βάση μουσικοί παραγωγοί, αλλά η δημιουργία σας στηρίζεται στον στίχο;
Πύρινος: Κανένας από μας δεν είναι μουσικός παραγωγός αυτή τη στιγμή, είμαστε MCs, ραπάρουμε. Εννοείται, όμως ότι διαλέγουμε το sample που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε ή πως θέλουμε να είναι το beat στο οποίο θα πατήσουμε ή το μπάσο σε αυτό κλπ. Η μουσική είναι το αναγκαίο μέσο για να πεις αυτά που θες κι έτσι διαλέγεις κάτι ανάλογο για να δένει μ αυτά που έχεις γράψει. Έτσι το βλέπουμε σαν MCs• ένας hip hop παραγωγός θα έχει να πει κι άλλα πράγματα.
Ανορθόγραφος ποιητής: Το να το γράψεις είναι η μία εκδοχή αλλά πρέπει και να το πεις. Δηλαδή γα να πω την ιδέα μου, γεμίζω τη σελίδα κι έχω ένα κουπλέ. Μετά ξεκινάει και μια άλλη διαδικασία, το να είσαι MC που λέμε. Να πας στο στούντιο, ν’ ακούσεις το beat, να ελιχθείς πάνω σε αυτό, να είσαι μέσα στο μέτρο, να μην είσαι μονότονος και βαρετός. Άλλο το χαρτί άλλο το μικρόφωνο.
Πλέον η hip hop μοιάζει εύπεπτη στο ευρύ κοινό, όπως παρουσιάζεται εμβόλιμα σε διάφορα άλλα είδη μουσικής. Τι θα σχολιάζατε πάνω σε αυτό;
Πύρινος: Αυτή η παρουσία του hip hop είναι εντελώς εκτός του κώδικά του. Αν μπορούσε να με ακούσει ο οποιοσδήποτε χωρίς να προσβάλλεται και να έχει θέμα μαζί μου θα θεωρούσα ότι κάτι δεν θα είχα κάνει καλά, ότι κάτι δε θα χα μεταδώσει σωστά στο χαρτί μου και απέναντι στο μικρόφωνο. Αυτό, με το δεδομένο ότι γράφω πολιτικό στίχο βιωματικά και ότι θεωρώ ότι η πολιτική δραστηριότητα είναι μέρος της καθημερινότητάς μου.
Πύρινος: Αυτή η παρουσία του hip hop είναι εντελώς εκτός του κώδικά του. Αν μπορούσε να με ακούσει ο οποιοσδήποτε χωρίς να προσβάλλεται και να έχει θέμα μαζί μου θα θεωρούσα ότι κάτι δεν θα είχα κάνει καλά, ότι κάτι δε θα χα μεταδώσει σωστά στο χαρτί μου και απέναντι στο μικρόφωνο. Αυτό, με το δεδομένο ότι γράφω πολιτικό στίχο βιωματικά και ότι θεωρώ ότι η πολιτική δραστηριότητα είναι μέρος της καθημερινότητάς μου.
Πόσα χρόνια είστε μαζί;
Πύρινος: Τέλος 2006- αρχές 2007, τυπικά, σαν σφραγίδα, με αλλαγές στη σύνθεση των μελών. Αλλά το group έχει ουσιαστική παρουσία από το 2009 και μετά, όσον αφορά στη συγγραφή στίχων και κομματιών και στα πλαίσια κάποιων πιο σοβαρών συνεννοήσεων μεταξύ μας για τον τρόπο λειτουργίας μας.
Mr Bent: Σε αυτό έπαιξε ρόλο και το πέρασμα του χρόνου που αποκτώντας άλλες εικόνες κι εμπειρίες, ωριμάσαμε.
Πύρινος: Τέλος 2006- αρχές 2007, τυπικά, σαν σφραγίδα, με αλλαγές στη σύνθεση των μελών. Αλλά το group έχει ουσιαστική παρουσία από το 2009 και μετά, όσον αφορά στη συγγραφή στίχων και κομματιών και στα πλαίσια κάποιων πιο σοβαρών συνεννοήσεων μεταξύ μας για τον τρόπο λειτουργίας μας.
Mr Bent: Σε αυτό έπαιξε ρόλο και το πέρασμα του χρόνου που αποκτώντας άλλες εικόνες κι εμπειρίες, ωριμάσαμε.
Ποιες είναι οι επιρροές σας;
Mr Bent: Ξένο hip hop των 90ς. Gang Starr, KRS- One, Das Efx.
Πύρινος: Από την ελληνική σκηνή ξεκάθαρα, οι Active Member. Υπάρχοντας στο low bap πολλά χρόνια προφανώς αποτελεί βάση για το σήμερα. Από κει και πέρα θα προσθέσω ως επιρροή τους Cypress Hill, αυστηρά μέχρι το 2000, γιατί δεν γίνεται να διασκευάζεις Guns of Brixton που γράφτηκε για εργατική απεργία σε What’s your number.
Mr Bent: Ξένο hip hop των 90ς. Gang Starr, KRS- One, Das Efx.
Πύρινος: Από την ελληνική σκηνή ξεκάθαρα, οι Active Member. Υπάρχοντας στο low bap πολλά χρόνια προφανώς αποτελεί βάση για το σήμερα. Από κει και πέρα θα προσθέσω ως επιρροή τους Cypress Hill, αυστηρά μέχρι το 2000, γιατί δεν γίνεται να διασκευάζεις Guns of Brixton που γράφτηκε για εργατική απεργία σε What’s your number.
Έχετε κυκλοφορήσει δυο δίσκους ως τώρα. Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ τους σύμφωνα με την εξέλιξή σας σαν group;
Mr Bent : Ο πρώτος μας δίσκος, Οργισμένη Σκοτεινιά, ήταν ένα digital Lp, μόνο για download και ηχογραφήθηκε σε home studio.Ήταν μια πρωτόλεια παραγωγή, με στίχους, ηχογραφήσεις και μίξεις που το καθιστούσαν πιο πολύ demo παρά Lp. Από τον πρώτο στο δεύτερο δίσκο υπάρχει άλμα. Βγάλαμε ένα cd, δουλεύοντας σαν σερβιτόροι και δίνοντας τα μεροκάματά μας σε αυτό που αγαπάμε και έχουμε ανάγκη να κάνουμε.
Ανορθόγραφος Ποιητής: Με το δεύτερο album δεν περιοριζόμαστε στο youtube. Εκτός του ότι είναι μια καλαίσθητη δημιουργία οπτικά, το σημαντικό είναι ότι δεν είναι αντιγραμμένο αλλά πρόκειται για μήτρα.
Mr Bent : Ο πρώτος μας δίσκος, Οργισμένη Σκοτεινιά, ήταν ένα digital Lp, μόνο για download και ηχογραφήθηκε σε home studio.Ήταν μια πρωτόλεια παραγωγή, με στίχους, ηχογραφήσεις και μίξεις που το καθιστούσαν πιο πολύ demo παρά Lp. Από τον πρώτο στο δεύτερο δίσκο υπάρχει άλμα. Βγάλαμε ένα cd, δουλεύοντας σαν σερβιτόροι και δίνοντας τα μεροκάματά μας σε αυτό που αγαπάμε και έχουμε ανάγκη να κάνουμε.
Ανορθόγραφος Ποιητής: Με το δεύτερο album δεν περιοριζόμαστε στο youtube. Εκτός του ότι είναι μια καλαίσθητη δημιουργία οπτικά, το σημαντικό είναι ότι δεν είναι αντιγραμμένο αλλά πρόκειται για μήτρα.
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε για να ολοκληρώσετε τον δεύτερο δίσκο σας, εφόσον είναι μια εξ ολοκλήρου προσωπική δουλειά;
Ανορθόγραφος Ποιητής: Καταρχάς κάναμε τη δουλειά που θα έκανε μια ομάδα παραγωγής, όπως το να ψάξουμε για προσφορές για να ανταπεξέλθουμε οικονομικά, το να φτιάξουμε μόνοι μας τα γραφικά και κυρίως να διευθετήσουμε το κομμάτι των πνευματικών δικαιωμάτων μας, που είναι ένα μονοπάτι δύσκολο και περίεργο. Δεν ανήκουμε στην ΑΕΠΙ• ούτε την πληρώνουμε, ούτε μας πληρώνει. Αυτό αποτελεί τροχοπέδη όταν η εταιρεία κοπής σε υποχρεώνει να υπογράψεις, ανάμεσα σε άλλα, και ότι δεν ανήκεις στην ΑΕΠΙ κι ότι δεν έχεις πάρει «υλικό» από κάποιον πελάτη της τελευταίας, όπως τίτλο για παράδειγμα. Αυτό είναι αδύνατο, αν σκεφτείς ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των καλλιτεχνών ανήκουν σε αυτόν τον επίσημο φορέα. Εμείς, επίσης, δεν ανήκουμε και σε κάποια εταιρεία, οπότε δεν είχαμε κάποιον συμβουλάτορα σε όλα αυτά. Έπρεπε και βγάλαμε άκρη, μόνοι μας.
Ανορθόγραφος Ποιητής: Καταρχάς κάναμε τη δουλειά που θα έκανε μια ομάδα παραγωγής, όπως το να ψάξουμε για προσφορές για να ανταπεξέλθουμε οικονομικά, το να φτιάξουμε μόνοι μας τα γραφικά και κυρίως να διευθετήσουμε το κομμάτι των πνευματικών δικαιωμάτων μας, που είναι ένα μονοπάτι δύσκολο και περίεργο. Δεν ανήκουμε στην ΑΕΠΙ• ούτε την πληρώνουμε, ούτε μας πληρώνει. Αυτό αποτελεί τροχοπέδη όταν η εταιρεία κοπής σε υποχρεώνει να υπογράψεις, ανάμεσα σε άλλα, και ότι δεν ανήκεις στην ΑΕΠΙ κι ότι δεν έχεις πάρει «υλικό» από κάποιον πελάτη της τελευταίας, όπως τίτλο για παράδειγμα. Αυτό είναι αδύνατο, αν σκεφτείς ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των καλλιτεχνών ανήκουν σε αυτόν τον επίσημο φορέα. Εμείς, επίσης, δεν ανήκουμε και σε κάποια εταιρεία, οπότε δεν είχαμε κάποιον συμβουλάτορα σε όλα αυτά. Έπρεπε και βγάλαμε άκρη, μόνοι μας.
Θα δημιουργούσατε εσείς μια εταιρεία που να πληρεί τις προδιαγραφές που θέτετε σαν όρια;
Ανορθόγραφος Ποιητής: Δεν καταδικάζω την ύπαρξη εταιρείας αλλά είναι αδύνατο να δημιουργήσουμε αυτήν την περίοδο ένα δικό μας label. Εκτός της οικονομικής δυσκολίας μια εταιρεία χρειάζεται και έναν αριθμό ατόμων που να αναλαμβάνουν τους απαραίτητους ρόλους για τη λειτουργία της, κι εμείς δεν έχουμε αυτή τη δυνατότητα προς το παρόν.
Mr Bent: Δεν ξέρω αν θα ήθελα να μπλέξω με τους όρους που θέτει η μουσική βιομηχανία αυτή τη στιγμή. Επίσης θεωρώ αχρείαστο το να ανήκεις σε μια εταιρεία από τη στιγμή που δεν μιλάμε για εποχές 90ς, που χωρίς τις εταιρείες δεν θα ακούγαμε hip hop -και πολλά άλλα- στην Ελλάδα. Τα πράγματα έχουν αλλάξει πλέον.
Ανορθόγραφος Ποιητής: Δεν καταδικάζω την ύπαρξη εταιρείας αλλά είναι αδύνατο να δημιουργήσουμε αυτήν την περίοδο ένα δικό μας label. Εκτός της οικονομικής δυσκολίας μια εταιρεία χρειάζεται και έναν αριθμό ατόμων που να αναλαμβάνουν τους απαραίτητους ρόλους για τη λειτουργία της, κι εμείς δεν έχουμε αυτή τη δυνατότητα προς το παρόν.
Mr Bent: Δεν ξέρω αν θα ήθελα να μπλέξω με τους όρους που θέτει η μουσική βιομηχανία αυτή τη στιγμή. Επίσης θεωρώ αχρείαστο το να ανήκεις σε μια εταιρεία από τη στιγμή που δεν μιλάμε για εποχές 90ς, που χωρίς τις εταιρείες δεν θα ακούγαμε hip hop -και πολλά άλλα- στην Ελλάδα. Τα πράγματα έχουν αλλάξει πλέον.
Που μπορούμε να βρούμε τον καινούριο δίσκο σας και ετοιμάζετε κάτι καινούριο;
Mr Bent: Χέρι με χέρι ή στα live μας. Αλλιώς το κατεβάζετε από το διαδίκτυο, από το YouTube και το SoundCloud ή το Bandcamp όπου μπορεί κάποιος να συνεισφέρει ελεύθερα οικονομικά. Έτσι κι αλλιώς εμείς το cd δεν το βγάλαμε για να βγάλουμε λεφτά. Ο κύριος λόγος ήταν ότι θέλαμε να υπάρχουμε κ κάπου αλλού εκτός από το διαδίκτυο.
Πύρινος: Προς το παρόν δεν ετοιμάζουμε κάτι συγκεκριμένο, αλλά πολύ σύντομα θα μπούμε ξανά σε διαδικασία παραγωγής.
Mr Bent: Χέρι με χέρι ή στα live μας. Αλλιώς το κατεβάζετε από το διαδίκτυο, από το YouTube και το SoundCloud ή το Bandcamp όπου μπορεί κάποιος να συνεισφέρει ελεύθερα οικονομικά. Έτσι κι αλλιώς εμείς το cd δεν το βγάλαμε για να βγάλουμε λεφτά. Ο κύριος λόγος ήταν ότι θέλαμε να υπάρχουμε κ κάπου αλλού εκτός από το διαδίκτυο.
Πύρινος: Προς το παρόν δεν ετοιμάζουμε κάτι συγκεκριμένο, αλλά πολύ σύντομα θα μπούμε ξανά σε διαδικασία παραγωγής.
Μπορεί η hip hop να επιφέρει κοινωνική αλλαγή λειτουργώντας σαν ενωτικός παράγοντας;
Πύρινος: Η hip hop έχει κοινωνικό αντίκτυπο κατά βάση στη νεαρές ηλικίες γιατί διέπεται από αυθορμητισμό. Είναι το είδος με τους περισσότερους στίχους (προφανώς) αλλά δεν έχει τη στιχουργική δομή του έντεχνου και χρησιμοποιείς και μπινελίκια σαν να μιλούσες αφιλτράριστα στην παρέα σου. Δεν έχει μέχρι στιγμής ευρύ αντίκτυπο στην ελληνική κοινωνία αλλά λόγω αμεσότητας έχει απήχηση σε ηλικίες μέχρι αυτή των 30, πάνω κάτω. Τώρα, όσο λάθος είναι να πεις ότι η μουσική διαχωρίζει, άλλο τόσο είναι να πεις ότι η μουσική ενώνει. Ένα είδος φέρνει κοντά αυτούς που την ακούν και τους απομακρύνουν από αυτούς που ακούν κάτι άλλο. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για αλλαγή, εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο. Πιστεύουμε στην δυναμική της μουσικής αλλά από μόνη της δεν κάνει τίποτα. Ειδικά όταν παρατηρείς ότι είναι η εύκολη λύση για πολλούς να ξεχρεώνουν πολιτικά γράφοντας ένα πολιτικό κομμάτι και να συνεχίζουν να ζουν σαν αστοί.
(Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού)
Πύρινος: Η hip hop έχει κοινωνικό αντίκτυπο κατά βάση στη νεαρές ηλικίες γιατί διέπεται από αυθορμητισμό. Είναι το είδος με τους περισσότερους στίχους (προφανώς) αλλά δεν έχει τη στιχουργική δομή του έντεχνου και χρησιμοποιείς και μπινελίκια σαν να μιλούσες αφιλτράριστα στην παρέα σου. Δεν έχει μέχρι στιγμής ευρύ αντίκτυπο στην ελληνική κοινωνία αλλά λόγω αμεσότητας έχει απήχηση σε ηλικίες μέχρι αυτή των 30, πάνω κάτω. Τώρα, όσο λάθος είναι να πεις ότι η μουσική διαχωρίζει, άλλο τόσο είναι να πεις ότι η μουσική ενώνει. Ένα είδος φέρνει κοντά αυτούς που την ακούν και τους απομακρύνουν από αυτούς που ακούν κάτι άλλο. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για αλλαγή, εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο. Πιστεύουμε στην δυναμική της μουσικής αλλά από μόνη της δεν κάνει τίποτα. Ειδικά όταν παρατηρείς ότι είναι η εύκολη λύση για πολλούς να ξεχρεώνουν πολιτικά γράφοντας ένα πολιτικό κομμάτι και να συνεχίζουν να ζουν σαν αστοί.
(Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού)
