Οι μεν άρχισαν να λοιδορούν την κατάσταση αλλά και το πρόσωπο, ειδικά κάποιοι δημοσιογράφοι του πολιτιστικού ρεπορτάζ που αρέσκονται και εξασκούνται στον παραγοντισμό. Ειδικά όσοι είχαν σχέσεις, άμεσες ή έμμεσες, με το προηγούμενο καθεστώς στο Φεστιβάλ. Οι άλλοι τώρα, οι φουλ και καθαρόαιμοι αριστεροί, έσπευσαν να τον κατηγορήσουν για ξεπούλημα. 

 

Ώσπου ήρθε ο ίδιος ο Μηλιός και τους ξεμπρόστιασε όλους με χθεσινή του ανακοίνωση. Κι εξηγεί πως αποδέχτηκε τη θέση, «μη κυβερνητική και άμισθη» όπως αναφέρει, προκειμένου να στηρίξει το έργο του φίλου του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, καλλιτεχνικού Διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου. «Διότι ο Πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική βαρβαρότητα που μας περιβάλλει» επισημαίνει.

 

Κι εξηγεί πως έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015, όταν ο Αλέξης Τσίπρας τα ξεπούλησε όλα μετατρέποντας χωρίς αιδώ το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, ΝΑΙ. «Δεν έκρυψα την πλήρη διαφωνία και αποχώρησή μου από αυτόν το καλοκαίρι του 2015, μετά την ψήφιση του καταστροφικού για τους εργαζόμενους και την κοινωνική πλειοψηφία τρίτου μνημονίου». Θυμίζει επίσης πόσο γρήγορα και έγκαιρα είχε διαχωρίσει τη θέση του: «Δημόσια εξ’ άλλου είχα διαφωνήσει, ανοιχτά και επώνυμα, με ζητήματα στρατηγικής και πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ πολύ πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, γεγονός που με οδήγησε να μη θέσω υποψηφιότητα για βουλευτής και να αρνηθώ υπουργικές και άλλες θέσεις άσκησης κυβερνητικής πολιτικής».

 

Απόψεις δεν άλλαξε επομένως ο Γιάννης Μηλιός. Η δήλωση του είναι πολύ ακέραια και straight. «Είναι επομένως προφανές ότι δεν θα πάψω να εκφράζω τις πολιτικές μου απόψεις και να δραστηριοποιούμαι όπου και όπως κρίνω ότι μπορώ» καταλήγει. Νομίζω πως πολλοί θα έπρεπε να ντρέπονταν μετά από αυτό, έτσι; Αλλά που...