Ένα ετερόκλητο σχήμα, μία ετερόκλητη φάση. Δεν είναι μόνο το γεγονός πως οι δυο τους είναι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους, είναι πολύ περισσότερο που ο «σκληρός» B.D.Foxmoor των Active Member και του Low Bap, εμφανίζεται σε ένα νυχτερινό κέντρο με όρους νύχτας. Ξέρετε, τραπέζια, μπουκάλια ουίσκι, ξηροί καρποί, γκαρσόνια κ.ο.κ. Ούτε που θα το είχε φανταστεί ποτέ, νομίζω. Ούτε κι εμείς φυσικά.

 

Δεν το βρίσκω διόλου κακό, μου αρέσουν αυτές οι αλλαγές. Δεν χρειάζεται να είμαστε δογματικοί. Μιχάλης Μυτακίδης λοιπόν και Φίλιππος Πλιάτσικας να απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό ο καθένας. Την πρώτη βραδιά μπορώ να σας πω υπερίσχυε κατά κράτος ο κόσμος των Active Member. Ήταν περισσότεροι, ήταν οι όρθιοι βασικά κι έκαναν και φασαρία. Αντιθέτως το κοινό του Πλιάτσικα ήταν εκείνο στα τραπέζια. Η Όλγα Κεφαλογιάννη π.χ. που τραγούδαγε με τα χέρια υψωμένα το «Μοναξιά μου όλα» αλλά έβγαζε σέλφι όταν έπαιζε ο B.D.Foxmoor.

 

Όχι πως οι μεν δεν τραγουδούσαν τους δε. Το είπαμε και προχθές, τα στεγανά κατέρρευσαν (ΕΔΩ). Έβλεπα δύο τύπους σκληροπυρηνικούς της Low Bap πιο πίσω να λένε σαν... ερωτευμένοι και τις «Ανόητες Αγάπες». Άλλωστε και οι δύο, Πλιάτσικας και Foxmoor, ερμηνεύουν στο πρόγραμμα ο ένας κομμάτια του άλλου.

 

Τις Παρασκευές λοιπόν στο Γυάλινο στη Συγγρού και αξίζει ακόμα και για παρατήρηση του κοινού κάθε φορά. Η σύνθεσή του θα παίζει πάντοτε μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη της κάθε βραδιάς και θα έχει απίστευτο ενδιαφέρον. Είναι μεταξύ τους δύο διαφορετικοί κόσμοι, ειδικά οι χιπ-χοπάδες.

 

Νομίζω είναι ένα τίμιο πρόγραμμα, Και να σας πω την αμαρτία μου για ένα ποτό πέρασα και κάθισα μέχρι το τέλος σχεδόν. Σκέψου να πηγαίνεις και φτιαγμένος...

 

Κορυφαίος όλων το γκαρσόνι που μας έφερε τα ποτά. Ένα από τα μόνιμα γκαρσόνια του μαγαζιού. Μας σέρβιρε και «έφτυνε» δυνατά τους στίχους του B.D.Foxmoor, τους ήξερε απ' έξω κι ανακατωτά. «Φίλε» μου λέει, «σήμερα είμαι ο καλύτερος. Περνάω σούπερ, διασκεδάζω και πληρώνομαι από πάνω». Ηταν φανατικός των Active Member.