Οι ίδιοι έχουν ονομάσει το είδος τους ως street beat / psych pop. Eν τέλει, όμως, έχει σημασία η ταμπέλα; Σίγουρα όχι. Και χθες στο Fuzz Live Music Club τα έδωσαν όλα.

 

Καπνοί και πολύχρωμοι προβολείς ήταν το πιο ταιριαστό σκηνικό για να εμφανιστούν οι Phantogram που, πολύ τίμια, παρόλο που κάνουν tour για τον καινούριο τους Three, έπαιξαν κομμάτια από όλη την πορεία τους. Και άφησαν τους fans τους, που ίσα που γέμιζαν το ισόγειο του venue, ικανοποιημένους, σε αυτή την πρώτη επίσκεψή τους στην Ελλάδα. Από τα πρώτα κομμάτια μπήκαν δυναμικά και δεν άφησαν περιθώρια να βαρεθούμε. You ‘re mine, Same Old Blues, Turning into stone (Nightlife), Black Out days (Voices). Φαίνεται να έχουν δουλέψει πολύ για να μεταφέρουν τα κομμάτια τους σε μορφή που να αρμόζει σε gig. Ας πούμε, η Barthel πρέπει να είναι πολύ πιο στακάτη και δυναμική, για να ισορροπεί με το έντονο μπάσο που χαρακτηρίζει το beat τους. Ωστόσο,  εδώ είναι το σημείο, που μέσα στο κάτι παραπάνω από αξιοπρεπές live τους, υπήρξε κάτι που μας χάλασε, μιας και η Sarah Barthel δεν κατάφερνε πάντα να δώσει αυτό που λέμε «γκάζια». 

 

Το απολαύσαμε πάντως. Το Pitchfork αναφέρει ότι «το θρηνώδες Three μοιάζει λιγότερο με album και περισσότερο με συναισθηματικό τυφώνα». Και είναι αλήθεια. Χθες, όμως, δεν υπήρξε καμία κατήφεια, μιας και σε όλο το live, κοινό και μπάντα ήταν μέσα στα χαμόγελα, και χόρευαν ασταμάτητα. Answer, Destroyer και ένα πολύ καλό Calling All από το καινούριο τους album μας έφερνε προς το τέλος και μας ανέβαζε σταδιακά τη διάθεση μέχρι να ακούσουμε το πολυσυζητημένο When I ‘m Small, στο οποίο φυσικά έγινε χαμός. Στο encore τους, με το μελωδικό και μελαγχολικό Barking Dog με τη φωνή του Josh Carter, το down-tempo Cruel World και το δυναμικό You Don’t Get Me High Anymore, μας ευχαρίστησαν και μας άφησαν να χορεύουμε.

 

Breakbeats, ambient στιγμές, dub grooves, μελαγχολικές κιθάρες, electronica που γέμισε τον αέρα και το duo από την Νέα Υόρκη με προφανή χημεία τόσο μεταξύ τους όσο και με τον drummer κι ένα ακόμα keyboard. Ένα καλό gig από ένα ντουέτο πολλά υποσχόμενο για την επόμενη φορά που θα τους δούμε.  

Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού