Δυο απόψεις που σε κάποια επιμέρους επιχειρήματα συναντιούνται, αλλά και σε άλλα είναι εντελώς αντίθετες. Όντως το θέμα είναι εξαιρετικά τεχνικό και δύσκολο από νομικής άποψης. Έχω υπογράψει την επιστολή των 125 (ΕΔΩ) κι όχι αυτή των 450 (ΕΔΩ). Εξ’αρχής όμως προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να υπάρξει μια κοινή και ενωτική γραμμή μεταξύ όλων των συναδέλφων, αφού ο στόχος μας ήταν κοινός. Πίστευα πάντα ότι υπήρχε χώρος για συνεννόηση και συνένωση μεταξύ ανθρώπων με τις ίδιες αγωνίες και καθαρές προθέσεις. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε ποτέ. Δεν έγινε καν συνάντηση των δημιουργών που διαφωνούσαμε μεταξύ μας, παρουσία συνταγματολόγων κι έγκριτων νομικών - όπως είχαμε προτείνει κάποιοι συνάδελφοι, οι οποίοι είχαν προθυμοποιηθεί να μας βοηθήσουν για να μάθουμε τι ακριβώς ισχύει νομικά και να καταλήξουμε σε μια νομικά και συνταγματικά βιώσιμη και ρεαλιστική λύση, την οποία και σύσσωμοι πλέον ενωτικά θα υπερασπιζόμασταν και θα προτείναμε στους συναδέλφους μας. Αντιθέτως, σε όλα τα μέσα αλλά και στη Βουλή, η μία από τις δύο απόψεις είναι σαν να μην υπάρχει. Ήλθε μία εντελώς κατά τη γνώμη μου έωλη τροπολογία με αιτιολογία ότι το ζήτησαν αυτό κατά πλειοψηφία οι Έλληνες δημιουργοί. Αισθάνομαι λοιπόν την ανάγκη να τοποθετηθώ δημόσια από τον "φόβο" μήπως έχει δίκιο η "φιμωμένη" άποψη κι όχι αυτή που επικράτησε και η "μειοψηφική" άποψη δεν θα έχει ακουστεί καθόλου την στιγμή που θα έπρεπε να ακουστεί. Κι ας ξέρω πως αυτό μπορεί να με κάνει στόχο αρκετών ανθρώπων που κινούνται με διάφορες ιδιότητες στον χώρο μας . Από τη στιγμή βέβαια που έχει ήδη ψηφιστεί μια τροπολογία περί (κάποιου τύπου) επιτρόπου, θα έπρεπε οι ίδιοι εμείς οι δημιουργοί να έχουμε τους μηχανισμούς (ή έστω μια στοιχειώδη συνεννόηση μεταξύ μας) για να αποφασίσουμε οι ίδιοι για το πρόσωπο που θα παίξει τόσο καθοριστικό ρόλο για τις ζωές μας και την περιουσία μας - κι αυτό φυσικά θα πρέπει να το διεκδικήσουμε στο μέλλον και στο νομοσχέδιο που έρχεται. Σε κάθε περίπτωση - και τώρα ακόμα, μετά την πρόχειρη (και με κίνδυνο να χαρακτηριστεί αντισυνταγματική) αυτή λύση που προέκυψε από την νέα τροπολογία, εμείς πρέπει να κάνουμε ο,τι περνάει από το χέρι μας για να είναι αδιάβλητη η διαδικασία του ορισμού αυτού του προσώπου και πρωτόγνωρου στα του οίκου μας θεσμού. Κι αυτό σίγουρα δεν μπορεί να γίνει αν προσπαθούμε να φιμώσουμε ο ένας την άποψη του άλλου ή να βολευόμαστε όταν το κάνουν τρίτοι και ιδίως όταν η άποψη που φιμώνεται δεν είναι η δικιά μας.. Άνθρωποι που γράφουμε τραγούδια είμαστε. Δεν μας αξίζουν αυτές οι πρακτικές. Προσωπικά με βρίσκει απέναντι όποιος επιχειρεί κάτι τέτοιο ακόμα κι αν η άποψη που προσπαθεί να φιμώσει είναι αντίθετη από τη δικιά μου. Άλλωστε αυτό είναι και θεσμική υποχρέωση μου λόγω της συμμετοχής μου στο Δ.Σ. του ΟΠΙ - να παλεύω για να έχουν όλες οι απόψεις των δημιουργών το δικαίωμα να ακούγονται, είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ με αυτές. 

 

Κι ήταν χρέος μου να παρέμβω διαμαρτυρόμενος για συγκεκριμένη εκπομπή και εξ’ αυτού ακριβώς του θεσμικού μου ρόλου.
 

Πρόκειται για μια εκπομπή στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha, που ήρθε να προστεθεί σε όλα όσα προανέφερα, στην οποία πάλι ακούγεται μόνο η μία άποψη. Φιλοξενεί μάλιστα η εκπομπή τον άνθρωπο που με δικιά του συκοφαντική επιστολή καλούσε καλλιτέχνες να μην υπογράψουν την μια από τις δύο επιστολές επειδή “είμαστε άνθρωποι της ΑΕΠΙ”.
 

Αυτό βγήκα και φανερά κατήγγειλα σε συνέντευξή μου στο ραδιόφωνο του Alpha. Εκεί ανέλυσα και την "μειοψηφική" θέση για το θέμα της ΑΕΠΙ και έθεσα κόσμια κάποια ερωτήματα προς την άλλη πλευρά. Εδώ και 2 μήνες κάποιοι συνάδελφοι συνεχώς αφήνουν υπαινιγμούς για όσους δημιουργούς δεν δέχονται την (κατά την απόλυτα σεβαστή γνώμη τους) ανεδαφική και γεμάτη αντισυνταγματικές παγίδες πρόταση για τραπεζικό επίτροπο. Μας υβρίζουν ιδιωτικώς και δημοσίως και ούτε λίγο ούτε πολύ πετάνε λάσπη στον ανεμιστήρα. 

 

Αλλά και όχι μόνο δημιουργούς… Οποιοσδήποτε (υπουργός, βουλευτής, νομικός, παράγοντας του δημόσιου βίου κτλ) τολμά να υποστηρίξει μια διαφορετική άποψη, γίνεται αυτομάτως "δοτός", "χρηματισμένος", "στρατιώτης του εχθρού". Ο τυφλός φανατισμός δεν αναγνωρίζει όρια.
 

Φίλοι μου,

Δεν έχω να αποδείξω τίποτα σε κανένα. Ο κόσμος έχει κριτήριο. Θεσμικά ως μέλος του ΔΣ του ΟΠΙ ( μια θέση άμισθη) προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να βοηθήσω προς την εξυγίανση του νοσηρού τοπίου των πνευματικών δικαιωμάτων της μουσικής στη χώρα μας. Δεν αυτοπροτάθηκα. Ούτε ανήκω πολιτικά στον χώρο του Σύριζα. Δέχτηκα μια τιμητική πρόταση από τον προηγούμενο υπουργό, τον κο Μπαλτά, κι επειδή πιστεύω ότι σε μια τόσο κρίσιμη ώρα δεν πρέπει να κοιτάζουμε μόνο την πάρτη μας, δέχτηκα παρόλο που ο χρόνος μου είναι πολύ πιεσμένος, σε πολύ δύσκολες για μας εποχές. Ως μέλος του ΔΣ του ΟΠΙ έκανα πρόταση για να συντελεστεί κάθαρση και στον χώρο των δημιουργών (για το μέγα ζήτημα των προκαταβολών - και εκείνων που εξοφλούνται τμηματικά μέσω των διανομών αλλά και εκείνων που παραμένουν κρυφές κι άρα παράνομες). Ίσως αυτό να ενόχλησε πολλούς. Και για αυτό να δέχομαι επιθέσεις από “δημοσιογράφους” πασιονάριες που, χωρίς καμία αίσθηση δεοντολογίας, πότε το παίζουν δημιουργοί και πότε δημοσιογράφοι. Και που παρουσιάζουν ως αποκλειστικότητα στα μέσα τους πράγματα που έμαθαν στα σωματεία τους για το θέμα. Αυτά ας τα δει η ΕΣΗΕΑ. Δεν θα ασχοληθώ άλλο.
 

Επειδή πρόκειται για ένα αρκετά ειδικό "συντεχνιακό" θέμα που δεν γνωρίζει το ευρύ κοινό, πρέπει να εξηγηθεί και το πως λειτουργούσε το σύστημα των προκαταβολών.

 

Όλοι οι δημιουργοί είχαν πρόσβαση σε αυτό και υπό κάποιες προϋποθέσεις μπορούσαν να προεισπράξουν ένα ποσό που αντιστοιχούσε στον ετήσιο μέσο όρο των τελευταίων διανομών τους. Κάποιοι όμως είχαν από ότι αποδεικνύεται προνομιακή πρόσβαση στο σύστημα αυτό και εξασφάλιζαν ΥΠΕΡΟΓΚΕΣ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΕΣ που δεν δικαιολογούνταν από τα εισοδήματα τους. Κάτι σαν άτοκα δάνεια που έμεναν ανεξόφλητα για πολλά χρόνια. Με αντάλλαγμα την σιωπή τους ή την εύνοια τους; Ίσως. Αυτό το θέμα των προκαταβολών αναφέρεται ρητώς στο πόρισμα της Ernst and Young. Απλά ζήτησα λοιπόν από το ΔΣ του ΟΠΙ και ζητάω και τώρα δημοσίως από όλους τους συναδέλφους να αποκαλυφθεί ποιοι ζημίωσαν τον φορέα ΑΕΠΙ παίρνοντας υπέρογκα ποσά ως προκαταβολή τα οποία δεν εξόφλησαν ποτέ. Δεν πρέπει κανείς να κρυφτεί πίσω από τα “προσωπικά δεδομένα”. Μετά την άρνηση πληρωμής των χρηστών χιλιάδες δημιουργοί τον Ιούνιο δεν θα πάρουν τίποτα για τη δουλειά τους. Όσοι έχουμε πρόσβαση στην σκηνή θα κάνουμε συναυλίες και θα μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα. Οι στιχουργοί; Οι κληρονόμοι; Ποιος θα κάνει κάτι για αυτούς τους ανθρώπους;

 

Αποσαφηνίζω επίσης για ακόμη μία φορά: αφού πρέπει να υπερασπιστώ το αυτονόητο εναντίον της συκοφαντίας:

Η πρόταση της "συνδιοίκησης" που υποστηρίζω είναι η πρόταση που κατατέθηκε και στην ΓΣ του ΜΕΤΡΟΝ και σαφώς δεν μιλά για συνδιοίκηση με τους μετόχους αλλά με έμπειρα εξειδικευμένα στελέχη και καλλιτέχνες που θα έχουν προταθεί από τα Σωματεία τους. Υπάρχει αναλυτικά κατατεθειμένη στα πρακτικά του Σωματείου για κάθε ενδιαφερόμενο.

Και βέβαια δεν είναι καθόλου αντισυνταγματική η λύση αυτή, γιατί ακριβώς θα εκβιάσει τους μετόχους να συναινέσουν και να μπουν στη διαδικασία να βάλουν και τα χρήματα που λείπουν από την εταιρεία λόγω της κακοδιαχείρισης τους. Οι υπεύθυνοι για τα ελλείμματα πρέπει να τα καλύψουν. Με μια νέα καταστατική συμφωνία που θα εξασφαλίζει και την ομαλότητα και την δικαιοσύνη για τους καλλιτέχνες. Ειλικρινά εξακολουθώ να απορώ γιατί δεν προτάθηκε πρώτα απ’ όλα μια τέτοια λύση, πριν πάμε στις επόμενες.

 

H ΑΕΠΙ δοκιμάζεται οικονομικά λόγω της κακοδιαχείρισης της διοίκησής της και των μετόχων της αλλά και λόγω των υπέρογκων ανεξόφλητων προκαταβολών. Αυτά λέει το πόρισμα του διαχειριστικού ελέγχου. Συνεπώς άνθρωποι που μπορεί εν δυνάμει να βρίσκονται πίσω ή και μπροστά από οποιαδήποτε άποψη, γνώμη ή ομάδα, είναι πιθανό να ανήκουν σε αυτή την κατηγορία και να κουνάνε και το δάχτυλο στη διαφορετική άποψη προς τη μία ή την άλλη πλευρά, για ίδιον όφελος - είτε για να κλείσει η ΑΕΠΙ είτε για να συνεχίσει όπως είναι. Σε αυτό το σημείο, επειδή έχω μάθει να αναλαμβάνω την ευθύνη των λεγόμενων μου, στην παραπάνω ραδιοφωνική εκπομπή και στην αντιπαράθεση που είχα με την δημοσιογράφο η οποία προσπαθούσε να με πείσει ότι είναι σωστό να ακούγεται στην εκπομπή της μόνο η μία άποψη, ενδεχομένως λόγω της έντασης της στιγμής να φάνηκε πως στοχοποίησα μια συγκεκριμένη ομάδα δημιουργών. Ξεκαθαρίζω λοιπόν δημόσια πως αυτό δεν είναι η θέση μου και λυπάμαι αν αυτό βγήκε προς τα έξω. Επαναλαμβάνω πως αν υπάρχουν δημιουργοί που καταχράστηκαν τον θεσμό της προκαταβολής, αυτοί μπορεί να βρίσκονται πίσω ή και μπροστά από οποιαδήποτε ομάδα, άποψη ή σωματείο κι όχι φυσικά σε κάποια συγκεκριμένη ομάδα δημιουργών. Χρέος μας είναι αν δεν έχουν την στοιχειώδη ευθιξία να αποκαλυφθούν από μόνοι τους ή έστω διακριτικά να αποτραβηχτούν από τα κοινά, να τους αποκαλύψουμε εμείς. Το ξεκαθαρίζω αυτό γιατί σε καμία περίπτωση δεν θέλω να θίξω, εκθέσω ή να κατηγορήσω άδικα συναδέλφους μου, έστω και εκ παραδρομής ή στρεβλής διατύπωσης σε μια στιγμή έντασης. Δεν το έχω κάνει ποτέ αυτό και δεν πρόκειται να το κάνω τώρα.
 

Και μια ακόμη ερώτηση που απορρέει από την αποκάλυψη αυτή του πορίσματος περί υπέρογκων προκαταβολών: Άραγε αυτές οι προκαταβολές έχουν δηλωθεί στην εφορία; Πρέπει να βοηθήσουμε όλοι να ξεκαθαριστεί αυτό το θέμα, για να μην υπάρχει αυτή η θολούρα, οι παρεξηγήσεις και το έδαφος για παρερμηνείες. Έχω ζητήσει τη βοήθειά του Σωματείου στο οποίο είμαι μέλος πάνω σε αυτό και το οποίο έχει δείξει ομολογουμένως ιδιαίτερη ευαισθησία για το θέμα και περιμένω την βοήθειά του για να προσπαθήσω ως μέλος του Δ.Σ. του ΟΠΙ να εξαντλήσω οποιαδήποτε δυνατότητα μας δίνει ο νόμος να μάθουμε την αλήθεια στο φλέγον για την αξιοπρέπεια μας αυτό ζήτημα.

 

Μίλησα επίσης Δημόσια για “επαγγελματίες" του χώρου που σπρώχνουν ή υποκινούν προς τη μία ή την άλλη άποψη. Εξηγούμαι και ως προς αυτό. Υπάρχουν εδώ και χρόνια νομικοί και πολιτευτές που (ανεξαρτήτως των καλών προθέσεων που έχουν) λειτουργούν με γνώμονα μια κοντόφθαλμη λογική "επαναστατικής γυμναστικής", που δεν λαμβάνει υπ’ όψη της το συνολικό φάσμα και τις αγωνίες των Ελλήνων Δημιουργών. Αυτή η λογική δεν μας κάνει καλό και η σχεδόν ελιτιστική και φιλολογική αντιμετώπιση των θεμάτων μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή κι ας υπάρχουν καλές προθέσεις. Στην κατηγορία αυτή των καλών προθέσεων φυσικά δεν ανήκουν πραγματικοί επαγγελματίες του χώρου (χωρίς εισαγωγικά), οι οποίοι πάνε με τη μία ή την άλλη άποψη ανάλογα με το ρεύμα, στοχεύοντας αποκλειστικά στην κατάρρευση της ΑΕΠΙ, μιας και ονειρεύονται τον εαυτό τους αρχηγό σε μια διάδοχη κατάσταση κάνοντας κουμάντο στα χρήματα των Πνευματικών Δικαιωμάτων. Όπως επίσης και κάποιοι Χρήστες που θα τους καλοβόλευε να μην υπάρχει αξιόπιστος εισπρακτικός φορέας για τα επόμενα χρόνια και κάνουν ο,τι μπορούν για να φουντώσουν την αναμπουμπούλα, αφού έτσι θα αποφεύγουν να πληρώνουν. Δεν θα τους γίνει το χατήρι. Ούτε στους μεν ούτε στους δε.
 

Τέλος, εξακολουθώ να πιστεύω ακόμα ότι μπορούμε να βρούμε ενιαία γραμμή όλοι οι δημιουργοί για να προτείνουμε λύση που να είναι νομικά τεκμηριωμένη και ρεαλιστική, αρκεί να έχουμε διάθεσή για ουσιαστικό διάλογο μεταξύ μας, όλοι όσοι δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε ή να φοβηθούμε και που είμαστε και η συντριπτική πλειοψηφία, ανεξάρτητα άπω την όποια άποψη κι αν υπερασπιζόμαστε. Οι ίδιοι οι καλλιτέχνες πρέπει να καθαρίσουμε την κατάσταση στο σπίτι μας. Όλα στο φως.

Είναι μακροσκελής η επιστολή μου και λυπάμαι αν κούρασα, αλλά έχουν ακουστεί και γραφτεί τόσες πολλές σωστές αλλά και ασυνάρτητες απόψεις κι έχουν υπάρξει παρεξηγήσεις και παρερμηνείες, γι' αυτό και θεώρησα επιβεβλημένο κι απαραίτητο να εξηγηθούν και να απαντηθούν όλες μια και καλή. Ελπίζω να μην ξαναχρειαστεί να απευθυνθώ Δημόσια γι' αυτά τα θέματα και να πάρουν όλα το δρόμο που πρέπει, όπως αξίζει στην ιστορία και τη διαδρομή όλων μας.