Αυτήν για την οποία ο Guardian έγραψε «greatest star of her generation writes herself into history» και το Billboard «Historic Coachella Headlining Set» τονίζοντας πως η «Beyoncé made a historic return». Το καλό είναι με το Coachella ότι έχει live streaming και μπορούμε να παρακολουθούμε ζωντανά πολλά από τα ονόματα του line up. Τρία κανάλια και είδα(με) από τους Fleet Foxes μέχρι τους Alt-J και από τον Jamiroquai μέχρι τον The Weeknd. Και Δευτέρα πρωί-πρωί, Κυριακή βράδυ για την Καλιφόρνια, στις 8 και 20 ώρα Ελλάδας (22:20 Αμερικής) έχουμε και τον Eminem που κλείνει το πρώτο τριήμερο του φεστιβάλ (επαναλαμβάνεται το επόμενο Σαββατοκύριακο).
 

Καταπληκτικό show από την Beyoncé, ένα γεμάτο δίωρο, η πρώτη μαύρη γυναίκα καλλιτέχνις που έκανε headline στο φεστιβάλ. Είχε και δύο γκεστ, τον άνδρα της Jay-Z και την αδελφή της Solange, οικογενειακή η φάση θα έλεγα. Μαζί της μία μεγάλη ορχήστρα με πνευστά, έγχορδα κτλ αλλά και περισσότεροι από 100 χορευτές και χορεύτριες. Αν και ο μεγάλος χαμός έγινε με το reunion των Destiny’s Child για το οποίο μιλάει τώρα όλη η Αμερική - πολύ ποπ για τα γούστα μου. Ο Guardian βαθμολόγησε την εμφάνιση με 5 αστέρια και πολύ σωστά γράφει «this was a show about more than just music – it was about female power and self-belief». 
Αξιζε και με το παραπάνω το πρωινό ξύπνημα. 

Δεν ξέρω αν σας φαίνονται κάπως μακρινά και αδιάφορα όλα αυτά. Μπορεί. Δεν σας συμμερίζομαι ωστόσο. Ειδικά σε μία εποχή που (δυστυχώς ή ευτυχώς) η συντριπτική πλειοψηφία της καλής μουσικής προέρχεται από τη μαύρη κοινότητα. Το hip hop σαρώνει και δεν είναι τυχαίο που στο Coachella και οι τρεις headliners είναι hip hop και soul, Weeknd, Beyoncé και Eminem. Ακόμα και στο indie-rock Reading Festival τον Kendrick Lamar έβαλαν πρώτο όνομα. Πάντοτε η μαύρη μουσική ήταν καταπληκτική. Απλώς τώρα φαίνεται περισσότερο γιατί δεν υπάρχουν, παρά ελάχιστα, ενδιαφέροντα ροκ πράγματα. Ζόρικη η αλήθεια αλλά να λέγεται...