Είναι 8 το πρωί σε στάση λεωφορείου κάπου στο κέντρο της Αθήνας. Περιμένουμε το λεωφορείο 5-6 άτομα.
22 Ιουνίου 2018Της Eva_N_Agnosti
Στην άλλη πλευρά του δρόμου περνάει νεαρός ασιάτης κουβαλώντας το φορτωμένο ως πάνω καρότσι του με κούτες και χαρτιά, σταματάει μπροστά μας να πάρει μια ανάσα, κάθιδρος και εξαντλημένος. Αυτό έδωσε την αφορμή να αρχίσουν τα σχόλια δύο ηλικιωμένες που περίμεναν μαζί μου στη στάση.
«Κοίτα κοίτα, πάνε και κλέβουν απ΄τα σκουπίδια μας τα χαρτιά, ξέρεις πόσο μέσα μπαίνει ο δήμος μ΄αυτό που κάνουν;» είπε η μία ειδικός αντιρρύπανσης και ανακύκλωσης αποβλήτων. «Κι είναι πολλοί» απαντάει η δεύτερη «πρέπει να πάρει κάποιος τον ΣΚΑΪ να το δείξουν».
Δεν ξέρω αν έφταιξε το βλέμμα μου, γεμάτο απαξίωση και σιχαμάρα αλλά σταμάτησαν την κουβέντα και απομακρύνθηκαν δυο-τρία βήματα.
Στην πραγματικότητα λύση ήθελα να τους δώσω.
Η λύση λοιπόν κυρίες μου είναι μία, ήθελα να σας πω. Ξεκινήστε να τρώτε τα σκουπίδια σας, έτσι δεν θα σας τα κλέβει κανείς. Να φάτε τα σκουπίδια σας όπως τρώτε και τα σκουπίδια που σας τα ταΐζει ο ΣΚΑΪ, ο κάθε ΣΚΑΪ που σας έπεισε πως για τη φτώχεια σας, φταίνε οι φτωχότεροι.
