Ακολουθήστε μας στο Google news
Η remastered έκδοση περιέχει και 6 Bonus track με σημαντικότερα τα Sixteen (ακυκλοφόρητο) καθώς και Give her a gun και Sweet little thing (γερμανικά singles). Το Force it (και αυτό σε παραγωγή του Lyo Lyons) με τα Shoot Shoot, Let it Roll, Mother Mary και This Kids είναι αναμφισβήτητα το καλύτερο άλμπουμ τους αλλά πάντα το ξεπερνούσε το Phenomenon λόγω του Doctor Doctor. Εδώ θα βρείτε 6 bonus tracks όλα live.
Ένα γιαπωνέζικο παραδοσιακό ποίημα είναι η βάση για το πανέμορφο Belladona που εξελίχτηκε σαν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των UFO και είναι το καλύτερο τραγούδι από το No heavy Petting. Η επανέκδοση περιέχει 5 Bonus tracks, όλα ακυκλοφόρητα.
Στο Lights out του 1977 οι UFO τολμούν και διασκευάζουν το Alone again or των Love και καταφέρνουν χωρίς να προβούν σε μια επαναστατική διασκευή να κρατήσουν το ύφος του τραγουδιού και να το κάνουν »δικό τους». Η έκπληξη του δίσκου είναι η μπαλάντα Try me που όλως περιέργως δεν παίζουν ποτέ στα live τους. Στα bonus tracks θα 4 live τραγούδια τους από την εμφάνισή τους του 1976 στο Roadhouse του Λονδίνου. Το 1978 κυκλοφόρησαν το Obsession (περιέχει τα Only you can rock me, Hot and Ready, Born to lose) αλλά και 3 ακυκλοφόρητα Live bonus tracks για φθάσουμε στο Strangers in the Night που ηχογραφήθηκε live κατά τη διάρκεια της αμερικάνικης τουρνέ του συγκροτήματος και είναι ένα από τα καλύτερα live άλμπουμ όλων των εποχών. Και οι πέντε σε μεγάλη φόρμα, ξετινάζουν κομμάτια σαν τα Too hot too handle, Doctor Doctor, Lihgts Out, Let it roll, Cherry, I’m a loserThis kids, Rock Bottom κ.α.
Μετά το τέλος της αμερικάνικης περιοδείας τους, ο Micahel Schenker στυλοβάτης του ήχου τους έφυγε από το συγκρότημα. Αιτία οι κακές σχέσεις του με τον τραγουδιστή Phil Mogg. Οι UFO τον αντικατέστησαν με τον Paul Chapman από τους Lone Star και κυκλοφόρησαν το 1980 το No Place to Run. Μπορεί ο Chapman να μην είναι Schenker αλλά το No place to Run είναι πολύ μελωδικό και έφθασε έως το No 11του αγγλικού chart. H επανακυκλοφορία του συνοδεύεται από 4 bonus tracks.
To The Wild The Willing and the Innocent του 1981 ανήκει και αυτό στις καλές στιγμές του συγκροτήματος που παρ’ όλη την αποχωρήσει του Schenker γνωρίζει μια παρατεταμένη επιτυχία.
Εδώ τη θέση του οργανίστα Paul Reymond έχει πάρει ο Neil Carter.
Η μπαλάντα Profession of Violence που κλείνει το άλμπουμ είναι όλα τα λεφτά, όπως και τα Chains Chains και Making Moves. H επανακυκλοφορία του συνοδεύεται από 3 live bonus tracks.
To πιο αδύναμο άλμπουμ είναι το Mechanix του 1982 που όμως σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία στην Αγγλία (Νο 8).
Από τα προαναφερόμενα άλμπουμ σας τα συστήνω όλα (ακόμα και το Mechanix που ποτέ δεν μου άρεσε). Εξ ‘αλλου οι UFO ανήκουν στην αφρόκρεμα του hard rock.
Όλα περιέχουν πλούσια ένθετα με πολλές πληροφορίες για τις ηχογραφήσεις των τραγουδιών, ανέκδοτες ιστορίες από τις μεταξύ τους σχέσεις αλλά και φωτογραφίες.
Σχεδόν όλα τα εξώφυλλά τους είναι σχεδιασμένα από την Hipgnosis, εταιρία που είχε συστήσει ο Storm Thοrgesson υπεύθυνος για τα εξώφυλλα των Pink Floyd. Τότε βλέπετε, η μουσική συνδυαζόταν με την αισθητική του εξωφύλλου.
Ακούστε την εκπομπή του Αλέξανδρου Ριχάρδου κάθε μέρα 18.00 – 20.00
Στο πλαίσιο των remastered επανακυκλοφοριών η Emi έχει ήδη διαθέσει στην αγορά τις δισκογραφίες των Whitesnake (τον Ιούνιο θα κυκλοφορήσει και τα Slip on the tongue και Slide it in), Jethro Tull, Pink Floyd, Deep Purple, Saxon και UFO.
27 Μαΐου 2009
Στο πλαίσιο των remastered επανακυκλοφοριών η Emi έχει ήδη διαθέσει στην αγορά τις δισκογραφίες των Whitesnake (τον Ιούνιο θα κυκλοφορήσει και τα Slip on the tongue και Slide it in), Jethro Tull, Pink Floyd, Deep Purple, Saxon και UFO. Σε προηγούμενο Flashback είχαμε «μιλήσει» για τα 3 πρώτα άλμπουμ των Saxon, σήμερα θα «μιλήσουμε» για τα UFO που επανακυκλοφόρησαν και σίγουρα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να τα αποκτήσετε. Από τη δισκογραφία τους η Emi επανέκδoσε 8 άλμπουμ αρχής γενομένης από το καταπληκτικό Phenomenon του1 1974 που ήταν τα ο τρίτο άλμπουμ στην καριέρα του αγγλικού συγκροτήματος (είχαν προηγηθεί τα UFO1 και Flying σε ανεξάρτητη εταιρία). Το Phenomenon είναι ένα από τα καλύτερα rock άλμπουμ της αγγλικής σκηνής και ταυτόχρονα μας σύστησε τον γερμανό κιθαρίστα Michael Schenker (αδελφό του Rudolf των Scorpions). Με παραγωγό τον Lyo Lyons (μπασίστα των Ten Years Αfter) οι Phil Mogg, Michael Schenker, Pete Way και Andy Parker μπαίνουν στο studio και ηχογραφούν διαμάντια σαν τα Rock bottom, Crystal Light, Oh My και φυσικά (το άφησα για το τέλος) Doctor Doctor.
Η remastered έκδοση περιέχει και 6 Bonus track με σημαντικότερα τα Sixteen (ακυκλοφόρητο) καθώς και Give her a gun και Sweet little thing (γερμανικά singles). Το Force it (και αυτό σε παραγωγή του Lyo Lyons) με τα Shoot Shoot, Let it Roll, Mother Mary και This Kids είναι αναμφισβήτητα το καλύτερο άλμπουμ τους αλλά πάντα το ξεπερνούσε το Phenomenon λόγω του Doctor Doctor. Εδώ θα βρείτε 6 bonus tracks όλα live.
Ένα γιαπωνέζικο παραδοσιακό ποίημα είναι η βάση για το πανέμορφο Belladona που εξελίχτηκε σαν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των UFO και είναι το καλύτερο τραγούδι από το No heavy Petting. Η επανέκδοση περιέχει 5 Bonus tracks, όλα ακυκλοφόρητα.
Στο Lights out του 1977 οι UFO τολμούν και διασκευάζουν το Alone again or των Love και καταφέρνουν χωρίς να προβούν σε μια επαναστατική διασκευή να κρατήσουν το ύφος του τραγουδιού και να το κάνουν »δικό τους». Η έκπληξη του δίσκου είναι η μπαλάντα Try me που όλως περιέργως δεν παίζουν ποτέ στα live τους. Στα bonus tracks θα 4 live τραγούδια τους από την εμφάνισή τους του 1976 στο Roadhouse του Λονδίνου. Το 1978 κυκλοφόρησαν το Obsession (περιέχει τα Only you can rock me, Hot and Ready, Born to lose) αλλά και 3 ακυκλοφόρητα Live bonus tracks για φθάσουμε στο Strangers in the Night που ηχογραφήθηκε live κατά τη διάρκεια της αμερικάνικης τουρνέ του συγκροτήματος και είναι ένα από τα καλύτερα live άλμπουμ όλων των εποχών. Και οι πέντε σε μεγάλη φόρμα, ξετινάζουν κομμάτια σαν τα Too hot too handle, Doctor Doctor, Lihgts Out, Let it roll, Cherry, I’m a loserThis kids, Rock Bottom κ.α.
Μετά το τέλος της αμερικάνικης περιοδείας τους, ο Micahel Schenker στυλοβάτης του ήχου τους έφυγε από το συγκρότημα. Αιτία οι κακές σχέσεις του με τον τραγουδιστή Phil Mogg. Οι UFO τον αντικατέστησαν με τον Paul Chapman από τους Lone Star και κυκλοφόρησαν το 1980 το No Place to Run. Μπορεί ο Chapman να μην είναι Schenker αλλά το No place to Run είναι πολύ μελωδικό και έφθασε έως το No 11του αγγλικού chart. H επανακυκλοφορία του συνοδεύεται από 4 bonus tracks.
To The Wild The Willing and the Innocent του 1981 ανήκει και αυτό στις καλές στιγμές του συγκροτήματος που παρ’ όλη την αποχωρήσει του Schenker γνωρίζει μια παρατεταμένη επιτυχία.
Εδώ τη θέση του οργανίστα Paul Reymond έχει πάρει ο Neil Carter.
Η μπαλάντα Profession of Violence που κλείνει το άλμπουμ είναι όλα τα λεφτά, όπως και τα Chains Chains και Making Moves. H επανακυκλοφορία του συνοδεύεται από 3 live bonus tracks.
To πιο αδύναμο άλμπουμ είναι το Mechanix του 1982 που όμως σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία στην Αγγλία (Νο 8).
Από τα προαναφερόμενα άλμπουμ σας τα συστήνω όλα (ακόμα και το Mechanix που ποτέ δεν μου άρεσε). Εξ ‘αλλου οι UFO ανήκουν στην αφρόκρεμα του hard rock.
Όλα περιέχουν πλούσια ένθετα με πολλές πληροφορίες για τις ηχογραφήσεις των τραγουδιών, ανέκδοτες ιστορίες από τις μεταξύ τους σχέσεις αλλά και φωτογραφίες.
Σχεδόν όλα τα εξώφυλλά τους είναι σχεδιασμένα από την Hipgnosis, εταιρία που είχε συστήσει ο Storm Thοrgesson υπεύθυνος για τα εξώφυλλα των Pink Floyd. Τότε βλέπετε, η μουσική συνδυαζόταν με την αισθητική του εξωφύλλου.
Ακούστε την εκπομπή του Αλέξανδρου Ριχάρδου κάθε μέρα 18.00 – 20.00
από το web radio Rockmachine.gr
