Τα περισσότερα media την παρουσιάζουν ως την 17χρονη από την Πάτρα με το πολύ ταλέντο. Εμείς όμως δεν αρκούμαστε σε τέτοιες περιγραφές, θέλαμε να μάθουμε ποια πραγματικά κρύβεται πίσω από αυτή την εικόνα και το κάναμε. Λίγες ημέρες πριν την εμφάνιση της στο Passport, η Sma Rag Da δίνει απαντήσεις σε κάποιες απορίες μας:

 

Έχω την εντύπωση, πως αν και είσαι στα μουσικά δρώμενα ήδη κάποιο διάστημα, η ηλικία σου μένει στάσιμη σε ότι αφορά στα media. «Η 17χρονη με το περίσσιο ταλέντο». Κάθε φορά που ακούω κομμάτι σου στο ραδιόφωνο, το ίδιο ακούω. Νομίζω, πως και σε 2 χρόνια από τώρα, το ίδιο θα λέγεται. Εσένα σε ενοχλεί, που αναφέρεται συνέχεια το μικρό της ηλικίας σου, ακόμα και σε αυτή τη συνέντευξη;

Αρχικά, ναι, με ενοχλούσε. Ξέρεις, είναι αυτό το κλασικό γυναικείο κόμπλεξ που όταν είμαστε μικρές θέλουμε να φαινόμαστε και να λέμε ότι είμαστε μεγαλύτερες, και όταν μεγαλώσουμε αρχίζουμε να κάνουμε το ανάποδο. Αν και θα έπρεπε ίσως να χαίρομαι που μπορώ να χρησιμοποιώ την ηλικία μου ως κάτι  επιπλέον που θα τραβήξει την προσοχή του κόσμου, δε θέλω να το κάνω. Αυτομάτως ο άλλος σε βλέπει αλλιώς, σε κρίνει λιγότερο αντικειμενικά δεν επικεντρώνεται σε αυτό που κάνεις, αλλά στο ότι είσαι μικρός για να το κάνεις κι εκεί κάπου χάνεται η ουσία. Γράφω τραγούδια. Αυτό δεν έχει σχέση ούτε με ηλικία, ούτε με φυλή, ούτε με καταγωγή κι ούτε θα ήθελα να με ταυτίσει ο κόσμος με κάτι από αυτά. «Η πατρινή», «η 17χρονη» κλπ. Θα προτιμούσα κάτι που να λέει όντως κάτι ουσιαστικό για μένα. Όχι , αυτά τα καθαρά «εγκυκλοπαιδικού» χαρακτήρα.

 

Ποια είναι η 18χρονη, πλέον, Sma Rag Da από την Πάτρα; Περιέγραψε μας με ποια έχουμε να κάνουμε. Και αλήθεια, γιατί όχι Σμαράγδα;

Πλέον η 17χρονη Sma Rag Da, είναι 18 χρονών και 8 μηνών. Ας ξεκινήσουμε από αυτό μιας και παρατηρείται μια γενική λατρεία για τους αριθμούς και τα «τεχνικά χαρακτηριστικά». Το «η 17χρονη Σμαραγδα από την Πάτρα» με κάνει να νιώθω ότι διαβάζω τεχνικά χαρακτηριστικά σε βιβλιαράκι με οδηγίες χρήσης. Επίσης δεν είμαι από την Πάτρα ακριβώς. Στην Πάτρα μετακομίσαμε όταν ήμουν 9 και έφυγα πέρυσι με το που τέλειωσα το σχολείο. Πάντα την Αθήνα ένιωθα ως την πόλη μου και το σπίτι μου. Παρεμπιπτόντως δε σου κρύβω ότι η ερώτηση αυτή με αγχώνει. «Περίγραψέ μας, με ποια έχουμε να κάνουμε». Δεν είναι καν ερώτηση. Είναι διαταγή! Άμμο λοιπόν. Γεια. Είμαι η κοντά 19χρονη Σμαραγδή Αλεξανδρή από την Αθήνα, ευτυχώς κατάφερα να βρω την κλίση μου σχετικά νωρίς, ο κόσμος ανταποκρίνεται θετικά σε αυτό που κάνω κι ότι μου δίνεται η δυνατότητα μέσω της μουσικής είτε να παρηγορήσω, είτε να βοηθήσω, είτε να κάνω κάποιον να ταυτιστεί με αυτά που λέω, είτε να κάνω κάποιον ακόμα και να εκνευριστεί και να με αντιπαθήσει, για μένα είναι το κίνητρο. Το ότι μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω κάποιον μέσω αυτού που κάνω να νιώσει κάτι. Οτιδήποτε. Πιστεύω πολύ στην αμεσότητα και την αυθεντικότητα και θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό να προσεγγίζει κανείς με ειλικρινή και αγνό τρόπο τους ανθρώπους, συν τάχα μου αρέσουν τα ταξίδια. Συγκατοικώ με έναν σκύλο το Φράνκι. Ανήκω σε μια πολύτεκνη οικογένεια, μου αρέσουν οι άνθρωποι που αυτοσαρκάζονται. Θεωρώ το παγωτό μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις. Αγαπάω τα μουσεία μοντέρνας τέχνης. Νομίζω αυτά είναι κάποια βασικά.

 

Υπάρχουν και άλλα παιδιά με μουσικό ταλέντο, που όμως εμείς δεν τα γνωρίζουμε. Τι έπαιξε ρόλο στη δική σου περίπτωση; Μεγαλύτερο ταλέντο; Τύχη; Κάτι άλλο;

Όπως είπα και πριν, δεν πιστεύω στην τύχη. Χρησιμοποιώ συμβατικά αυτή τη λέξη και ο ορισμός  του «τυχαίου γεγονότος» θα έλεγα πως είναι «υποσυνείδητη απόφαση». 

 

Τι θα συμβούλευες να κάνουν οι νέοι μουσικοί για να αναγνωριστεί η δουλειά τους; Για παράδειγμα, εσύ θα συμμετείχες σε μια εκπομπή σαν το The Voice;

Αυτό που θα συμβούλευα τους νέους μουσικούς είναι να προσπαθούν καθημερινά για αυτό που θέλουν. Δηλαδή κάθε μέρα να δουλεύουν, να δημιουργούν και να το κυνηγούν με κάθε τρόπο, να μην παραιτούνται και να λαμβάνουν την απόρριψη ως κίνητρο για να συνεχίσουν. Πιστεύω κι εγώ αυτό θα έκανα αν δεν είχε προκύψει η συνεργασία μου με την Mahayana Records. Όσον αφορά στις εκπομπές που έχουν βγει ανά διαστήματα τύπου "The Voice" δεν νομίζω πως θα συμμετείχα σε κάτι τέτοιο. Όχι ότι τα σνομπάρω. Αντιθέτως παρακολουθώ και της Ελλάδας και της Αγγλίας και πιστεύω πως βγαίνουν πολύ αξιόλογα ταλέντα από τέτοιες εκπομπές. Απλά, εγώ θέλω να ασχοληθώ, κυρίως, με την παράγωγη και όχι με το περφορμανς, όποτε δε θα είχα κάποιο όφελος.

 

Η γενιά σου αντιμετωπίζει μια δύσκολη καθημερινότητα τόσο οικονομικά, όσο κι κοινωνικοπολιτικά. Τι ακούς από τους συνομήλικους σου σχετικά με τις εξελίξεις; Πιστεύουν ότι όλες αυτές οι αλλαγές θα έχουν ως αποτέλεσμα ένα καλύτερο αύριο; Εσύ είσαι αισιόδοξη;

Καθημερινά αν κοιτάξουμε γύρω μας θα δούμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η γένια μου. Ωστόσο θα δούμε και την αδράνεια με την όποια αντιμετωπίζει η γένια μου τα προβλήματα και τις δυσκολίες. Είμαι αισιόδοξη, αλλά πιστεύω πως ο καθένας μας πρέπει να βρει ένα τρόπο να βοηθήσει την κατάσταση και όχι απλά να περιμένει να λυθεί.

 

Πως φαντάζεσαι την Ελλάδα σε 5-10 χρόνια από τώρα και πως τον εαυτό σου μέσα σε αυτή;

Φαντάζομαι την Ελλάδα να έχει περάσει την φάση της κρίσης και να παίρνει σιγά σιγά τα πάνω της. Αναπόφευκτα το περιβάλλον στο όποιο ζεις και οι συνθήκες επηρεάζουν και εσένα, αλλά προσωπικά πάντα σκεφτόμουν λες και δεν υπάρχουν εμπόδια. Δεν κάνω εκπτώσεις στα όνειρά μου και στα σχέδιά μου. Κι αυτή πιστεύω είναι βασική προϋπόθεση για να κάνει κάνεις μεγάλα  πράγματα. Εκεί στοχεύω.

 

Ας υποθέσουμε ότι είχες δύο επιλογές: Ή να κάνεις live εμφανίσεις ή να έχεις μια πλούσια δισκογραφία και τα κομμάτια σου να παίζουν στο ραδιόφωνο. Το ιδανικό, ξέρω, θα ήταν και τα δύο. Ένα από αυτά όμως;

 Για μένα ιδανικά θα ήταν και τα δύο, ναι. Ωστόσο αν είχα να επιλέξω, θα επέλεγα την πλούσια δισκογραφία. Το studio είναι ο προσωπικός μου χώρος γαλήνης και ηρεμίας. Όταν είμαι στο studio και ηχογραφώ και πειραματίζομαι στην ουσία γνωρίζω καλύτερα τον εαυτό μου. Γενικά όλο το κοσνεπτ της παράγωγης-ηχογράφησης είναι αυτό που πραγματικά με γεμίζει ολοκληρωτικά. 

 

Ποια είναι η θέση του ραδιοφώνου στην καθημερινότητα σου;

Κοίτα. Έχω το κακό να χαλάω ή να χάνω κάθε κινητό που αγοράζω. Οπότε πλέον έχω συμβιβαστεί με το γεγονός ότι δεν πρόκειται να ξανά πάρω ένα «καλό» κινητό και έχω ένα με το όποιο μπορώ μόνο να μιλήσω, άντε να στείλω και κανένα μήνυμα στην καλύτερη περίπτωση. Όμως έχει ραδιόφωνο. Πράγμα το όποιο σημαίνει ότι σε όλες τις ώρες μέσα σε λεωφορεία, τρένα και αυτοκίνητα, ακούω μουσική από το ραδιόφωνο. Ανακαλύπτεις πολλά καινούργια τραγούδια και πολλή μουσική την όποια ίσως δεν θα άκουγες ποτέ αν απλά έβαζες τραγούδια στο youtube. Όποτε η θέση του στην καθημερινότητα μου είναι αισθητή.

 

Πώς αισθάνεσαι για την πρώτη δισκογραφική δουλειά σου;

Είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα για μένα και το γεγονός ότι από τις σκάλες με μια κιθάρα κι ένα ασανσέρ που ανεβοκατεβαίνει τώρα έχω δικό μου δίσκο και μπορώ να μοιραστώ τα τραγούδια και τα συναισθήματα μου είναι μεγάλο προνόμιο. Το σημαντικότερο είναι η ανταπόκριση που έχω. Μου στέλνουν φίλοι και μου λένε ότι νιώθουν ακριβώς ότι λέω στα τραγούδια και χαίρομαι που έστω και ένας άνθρωπος συνδέθηκε με αυτό που έγραψα γιατί στην ουσία συνδέθηκε με μένα. Φυσικά τίποτα δεν θα είχε συμβεί χωρίς την Mahayana η όποια στηρίζει αυτό που είμαι.

 

Πότε πιστεύεις θα είσαι έτοιμη για το νέο δισκογραφικό βήμα;

Έχω ξεκινήσει ήδη ηχογραφήσεις και προετοιμασία για το δεύτερο άλμπουμ μου, το όποιο δεν ξέρω ακόμα ποτέ θα είναι έτοιμο για κυκλοφορία, αλλά το σίγουρο είναι πως θα είναι «υπό την αιγίδα» της Mahayana Records. 

 

Πού και πότε μπορεί να σε ακούσει κανείς από κοντά;

Λοιπόν για να σκεφτώ... έχω το live στις 10/4 στον Πειραιά στο Passport μαζί με τον Στάθη Δράκο (Minor Project). Μετά είναι το live στις 12/4  στο "4" στη Λάρισα  και μετά από αυτό είναι το live στις 25/4 στον Μικρό Πρίγκιπα στην Πάτρα επίσης μαζί με τον λατρεμένο Στάθη Δράκο. 

---

Passport
Κοραή 4 Πειραιάς
Τιμές εισιτηρίων: 7€ (προπώληση) – 9€ (ταμείο)
Οι πόρτες ανοίγουν: 21.30