Καταρχάς από τους αξιολογητές μόλις τρεις ή τέσσερις έχουν απομείνει από την αρχική λίστα, οι υπόλοιποι απερρίφθησαν (άραγε γιατί;). Έτσι -κατά ευθεία παράβαση της προκήρυξης- αξιολογούν και μάλιστα δημοσιογράφους(!), κάποιοι υπάλληλοι της ICAP, της εταιρίας που τα «θαλάσσωσε» στην πρώτη φάση της διαδικασίας, εξού και οι διαρροές, τα τραγικά λάθη, η πολύμηνη καθυστέρηση κ.ο.κ. Σύμφωνα με πληροφορίες μας μάλιστα, ένας από τους αξιολογητές, καθηγητής Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών, τα βρόντηξε κι έφυγε σχίζοντας τα χαρτιά-φόρμες που έπρεπε να συμπληρώνουν. «Δεν είμαι λογιστής», φέρεται να είπε, επικρίνοντας το ασφυκτικό πλαίσιο της αξιολόγησης. Σκεφτείτε πως του ζήτησαν να αφήσει το κινητό του τηλέφωνο εκτός της αιθούσης που βρίσκονταν οι αξιολογητές. 

 

Στη φόρμα αξιολόγησης λοιπόν δεν μοριοδοτείται η εμπειρία στο ραδιόφωνο αλλά μόνο εκείνη στην τηλεόραση. Άπαξ δηλαδή και δεν έχεις εμπειρία από TV (ακόμα κι από ένα επαρχιακό κανάλι της συμφοράς) μένεις εκτός νυμφώνος. 750 μόρια ο ένας αξιολογητής (το ανώτερο), 750 ο δεύτερος, 1500 το σύνολο. Αν δεν διαθέτεις τηλεοπτική εμπειρία «πέφτεις» αμέσως στα μισά, σχεδόν, μόρια. Κι εκτός από την εμπειρία για το ραδιόφωνο που... χάνεται στη μετάφραση (του ΑΠΕ;), δεν λαμβάνεται υπόψιν και η εμπειρία στο internet. Και μιλάμε για θέσεις στο newsroom που αφορoύν όλη τη ΝΕΡΙΤ, δηλαδή, τηλεόραση, ραδιόφωνο και site. Υπάρχουν δε πολλά παραδείγματα (και τώρα στη ΔΤ) δημοσιογράφων που βρέθηκαν από το ραδιόφωνο στην τηλεόραση κι έκαναν μία χαρά τη δουλειά τους. 

 

Εν τω μεταξύ έχουν εξεταστεί οι ενστάσεις σε τέσσερις κατηγορίες, για 20 συνολικά θέσεις: στο οικονομικό ρεπορτάζ, στο αρχείο, στο διεθνές και στο κοινοβουλευτικό-πολιτικό. Τι χρειάζεται τώρα η τηλεοπτική εμπειρία σε κάποιον που προορίζεται για ταξινομητής στο αρχείο είναι από τα πράγματα εκείνα που δεν εξηγούνται.