Έχουμε και λέμε λοιπόν. Από τους Violent Femmes ο Gordon Gano είναι 51 ετών (όχι μεγάλος) και ο Brian Ritchie 54 ετών - εντάξει, η αλήθεια είναι πως τους περίμενα κάπως πιο μεγάλους. Ο Bob Dylan πάντως είναι 73. Και ο Eric Burdon έχει φτάσει επίσης στα 73. Παππούδες.

O Blaine L. Reininger των Tuxedomoon είναι πια 61 χρονών. Ο Boy George «πατάει» τα 53, στα πρώτα «ήντα» και αυτός με άλλα λόγια. Όσο για τους Simple Minds, o Jim Kerr είναι ήδη (ο κακόμοιρος) 55 γεμάτα, πάει προς τα 56. Μέχρι και ο Manu Chao μεγάλωσε, το 1961 είναι γεννημένος κι αυτός, ετών 53 δηλαδή (να τα εκατοστήσει, εννοείται, όπως όλοι τους). Μην ξεχνάμε και τον Tim Booth των James, στις 4 Φεβρουαρίου συμπλήρωσε τα 54 χρόνια του, θέλει κάποια χρόνια για σύνταξη ακόμα. Κι αν έρθει και ο Robert Plant, θα προσθέσουμε στο καρνέ έναν ακόμα ηλικιωμένο καλλιτέχνη, ηλικίας 67 ετών. Ενώ και οι Metallica (ας πούμε) είναι όλοι τους 50αρηδες. Οι Calexico μόνο δεν ξέρω πόσο είναι, πιο μικροί φυσικά. Άσε δε οι Godfathers, αυτοί κι αν... Εντάξει, αυτό δεν είναι live καλοκαίρι αλλά φεστιβάλ ηλικιωμένων μουσικών. Πως δεν κάλεσαν ακόμα τη Μαρινέλλα, είναι απορίας άξιον. 

 

Και φυσικά δεν είναι θέμα ηλικίας, δεν αναφέρομαι στους καλλιτέχνες, κάποιοι από αυτούς είναι πολύ πιο «ζωντανοί» από πολλούς νεαρούς μουσικούς. Με live που «σκοτώνουν». Και δεν αναφέρομαι ούτε καν στους Έλληνες διοργανωτές που αναγκάζονται να καλούν στη χώρα μας ονόματα περασμένων δεκαετιών. Τα οποία δεν θα ήταν διόλου άσχημα αν μαζί με αυτά βλέπαμε και κάτι πιο φρέσκο. Τη μεγαλύτερη ευθύνη τη φέρουμε εμείς οι ίδιοι, οι εγχώριοι φαν της μουσικής, εμείς που έχουμε μείνει κολλημένοι σε μία άλλη εποχή, 20 και 30 χρόνια πίσω.

Άλλος ένας σημαντικός λόγος για να την «κάνουμε»... Μετανάστες κανονικοί. 
Βέβαια αν υπολογίσουμε και το Plissken ο μέσος όρος ηλικίας θα πέσει πολύ. Πάλι καλά... Πάλι καλά.