Μια τέλεια μέρα θα ξυπνούσα πρωί, πολύ πρωί να δω από το παράθυρο δίπλα από το κρεβάτι μου την ανατολή. Θα πρόσεχα όλα τα χρώματα όπως γράφουν στο λευκό του τοίχου, καθόλου αυτονόητα αλλά αειθαλώς για κάθε άλλη μέρα που αγνοώ γυρνώντας τους την πλάτη.
22 Μαΐου 2009
Μια τέλεια μέρα θα ξυπνούσα πρωί, πολύ πρωί να δω από το παράθυρο δίπλα από το κρεβάτι μου την ανατολή. Θα πρόσεχα όλα τα χρώματα όπως γράφουν στο λευκό του τοίχου, καθόλου αυτονόητα αλλά αειθαλώς για κάθε άλλη μέρα που αγνοώ γυρνώντας τους την πλάτη.
Μια τέλεια μέρα θα απολάμβανα το πρωινό μου ντουζ ιεροτελεστικά. Θα θυμόμουν πως το νερό δεν είναι άφθονο για όλους, αλλά εγώ μπορώ να το απολαμβάνω για να πλένομαι, να δροσίζομαι και θα ήμουν ευγνώμων για κάθε στάλα του. Όχι ενοχική αλλά τυχερή.
Μια τέλεια μέρα θα άνοιγα τη ντουλάπα μου να βρω περίσσεια και να διαλέξω τυχαία, κάτι να φορέσω. Να διαλέξω τυχαία κάτι να χαρίσω…
Μια τέλεια μέρα θα έπινα τον καφέ μου για να νιώσω την υπέροχη γεύση του όχι για να ανθυποβληθώ από την καφεΐνη του, στην ανοιχτοσία της βεράντας μου, χωρίς να κοιτώ το ρολόι.
Μια τέλεια μέρα θα έκανα την πιο μεγάλη διαδρομή για να πάω στο γραφείο, από κει που ανοίγει ο δρόμος, χωρίς στενάκια και νευρικές προσπεράσεις. Θα έβλεπα όλα αυτά που κάθε άλλη μέρα προσπερνάω.
Μια τέλεια μέρα θα πήγαινα γραφείο για να κρατήσω αυτή τη μέρα για μένα είτε έμενα είτε έφευγα.
Μια τέλεια μέρα θα τηλεφωνούσα σε όλους όσους καιρό να μιλήσω, χαρούμενη που έχω κινητό τηλέφωνο, ανήκοντας στο 5.
