Τι νόημα έχει η δουλειά, αν δεν έχεις κάπου να πας, φεύγοντας από το γραφείο, αν δεν έχεις μια απόλαυση να πληρώσεις με τα δεδουλευμένα; Gerard Depardieu
14 Απριλίου 2009
Τι νόημα έχει η δουλειά, αν δεν έχεις κάπου να πας, φεύγοντας από το γραφείο, αν δεν έχεις μια απόλαυση να πληρώσεις με τα δεδουλευμένα; Gerard Depardieu
Θα το πάω λίγο παραπέρα διερωτώμενη, τι νόημα έχει η ίδια η ζωή χωρίς απόλαυση; Η απόλαυση είναι τόσο θεμελιώδους παρουσίας, όσο ο καταλύτης σε μια χημική αντίδραση. Απλώς αν δεν υπάρχει, θαυματουργό πείραμα δε θα εκτιμούσε κανείς την προϋπόθεση του καταλύτη.
Η αλήθεια είναι, πως υπάρχει μεγαλύτερη φυσική ροπή στην κακοπάθεια από ότι στην καλοπέραση. Κάποιος κοινός δαίμων, εξωραΐζει όμως την ταλαιπωρία, επειδή κάπου γράφτηκε πως τα πάθη ανταμείβονται. Ενδεχομένως, αλλά κανείς δεν τεκμηρίωσε για ποια ακριβώς ανταμοιβή μιλάμε…
Εβδομάδα των Παθών για τους περισσότερους, της Ανάστασης, της Ανάτασης και της ευδαιμονίας, για κάποιους, έστω και λίγους.
Άλλωστε αν υπάρχει σε όλο αυτό το Φιλοσοφικό Μανιφέστο του Ιησού μια εξόφθαλμη αλήθεια αυτή είναι της ελεύθερης Βούλησης.
Εμείς διαλέγουμε ευζωία.
Παρ'όλ' αυτά, κάνοντας χρήση των εκφραστικών κλισέ θα σταθώ στο ότι Μεγάλη Εβδομάδα (και Σπουδαία) διανύουμε, παραδοσιακά επιτάσσεται μια διατροφική διαφοροποίηση.
Δεν τάσσομαι υπέρ ή κατά της νηστείας. Εδώ πάει ταμάμ η έκφραση "περί ορέξεως κολοκυθόπιτα", πολλώ δε μάλλον αν της λείπουν τα βούτυρα και τα τυριά, άρα ας δοθεί γενναία βάση στο γεγονός πως ότι κι αν βάλει κανείς στο τραπέζι του, πολύ πιο εύηθες κι ειλικρινές είναι να το υποδεχτεί με τα καλά του και με ευγνωμοσύνη από το να κάνει σπονδή το νερόβραστο σέσκουλο στη μιζέρια, τη φορτωμένη από το θρησκευτικό σύστημα και τους περιφερειακούς μηχανισμούς του.
Κι αν τα εγχώρια νηστίσιμα σας φαντάζουν ντεμοντέ ή τα έχετε νευροσυσχετίσει με κακές κι ενοχικές γαστρονομικά στιγμές. Κάντε μια νηστεία αλά μοντιάλ και ποτίστε την αναλόγως με το τί της πάει γάντι.
Μεσογειακά…
Μεσόγειος για τους Βόρειους γειτόνους μπορεί να σημαίνει σχεδόν πάντα Ελλάδα αλλά δεν είμαστε μονάχα εμείς ξαπλωμένοι σε τούτη τη θάλασσα. Εκτός από τον κοινό θαλάσσιο προσδιορισμό, Ισπανία, Πορτογαλία, Νότια Γαλλία, Ισπανία, Λίβανος είμαστε χώρες με πολλές συγκλίνουσες στη γαστρονομική κουλτούρα. Μεζεδάκια λογής, μπουκίτσες, tapas, κεράσματα ή tartines και τερίνες, είναι απλώς μια γλωσσική διαφοροποίηση για την ίδια ακριβώς κεντρική ιδέα, που είναι ένα τραπέζι στρωμένο με πολλά γευστικά τσιμπολογήματα. Στη γειτονική Ισπανία, με το που το ρολόι θα δείξει μεσημέρι, κάθε πρεβάζι και πάγκος γεμίζει με πιατέλες από λατίνες λιχουδιές, πατέντα που έχει κάνει επιτυχώς το γύρο του κόσμου σαν tapas bar. Βρέθηκα πέρσι στο Jerez και το είδα με τα μάτια μου. Η σκέψη είναι απλή κι εξόχως ευφυής, κατευθυνόμενοι προς τα tapas bar την ώρα της μεσημεριανής ξεκούρασης, όλοι φεύγουν για 2 ώρες από τα γραφεία τους, για να τσιμπήσουν κάτι σαν άνθρωποι. Έχουν αποτάξει σοφά την αμάσητη κατάποση πάνω από το πληκτρολόγιο και απολαμβάνουν μερικά νόστιμα κι υγιεινά μεζεδάκια πίνοντας ένα ποτήρι Sherry. Μια μαγική ιδέα, είναι τα νηστίσιμα εδώδιμα σε λογική τάπας. Τα αθηναϊκά tapas bar δε θα σας ενθουσιάσουν, αλλά θα βρείτε κάποια να είναι έντιμα σε αυτό, που δίνουν με καλή σχέση ποιότητας τιμής. Αυτές τις ημέρες, έχουν βγάλει μεζέδες και για όσους νηστεύουν. Μην παραλείψετε το ασορτί beverage, το Sherry, μεγάλο κεφάλαιο, που χρήζει ανάλυσης, αλλά επιγραμματικά κρατείστε ότι είναι το σήμα κατατεθέν της οινικής Ισπανίας, με πολλές κατηγορίες από εξαιρετικά ξηρό έως πολύ γλυκό κι ελεγχόμενα οξειδωμένο.
Φάτε και κάντε τον Κινέζο…
Μπορεί για την παγκόσμια γαστρονομική σκηνή η Κινεζική Κουζίνα να είναι «φτωχή» αλλά μια χαρά τα περισσότερα πιάτα της ταιριάζουν στην εγκράτεια των ημερών.
Ποικιλία ρυζιών, noodles, σούπες, μυρωδάτα και πικάντικα λαχανικά συνδυασμένα με πληθωρικές σάλτσες γλυκόξινες, σόγιας, σουσαμέλαιο αντί για λίπη και φυσικά πλείστες παραλλαγές θαλασσινών.
Ένα δείπνο σε Κινέζικο εστιατόριο ή ένα άφθονα στρωμένο delivery δεν έχει καμία απαξίωση στα λίγα και στερημένα, που κάποιος έχει συνδυάσει με τα μεγαλοβδομαδιάτικα και τα σαρακοστιανά.
Ιδανικά όλα αυτά τα πιάτα, λόγω του πικάντικο χαρακτήρα τους καθώς κι εκείνα των συναφών κουζινών της Ασίας, Βιετναμέζικα, Ταϊλανδικά και τα σχετικά, ταιριάζουν έξοχα με ένα Gewurztraminer. Σαν ποικιλία είναι αρκετά αρωματική με χαρακτήρα από εξωτικά φρούτα, μια λεπτοφυή οξύτητα και κάποια υπολειμματικά σάκχαρα, το καθιστούν ιδανικό συνοδό για τέτοια πιάτα, δροσερό και γλυκόπιοτο. Διαφορετικά ένα νεοκοσμικό και βαρελάτο Chardonnay, από Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία ή Χιλή, θα ταιριάξει μούρλια.
Shhhhhhh for Sushi…
Απεριτόττητα και καθαρότητα συστήνουν οι μετρ του ωμού. Για πολλούς το sushi ανοίγει νέο κατώφλι αντιληπτικότητας στη γεύση, προσθέτοντας την αίσθηση του ωμού πλάι στο ξινό, το γλυκό, το στυφό, το αλμυρό και το γλυκό. Ξεκάθαρα παραταγμένα σαν από νομοτελειακή απλότητα ευλογημένα εδέσματα με βάση κυρίως seafood και σπάνια αξιοποιημένους καρπούς της γης, λαχανικά και ρίζες.
Crispy rice, lobster roll, creamy shrimps, black cod σαλάτες με Yuzu το ιαπωνέζικο εσπεριδοειδές, φρεσκοτριμμένες τρούφες ή τα διάφορα είδη ψαριών από την Ιαπωνία, αν είστε λάτρεις του Sushi & Sashimi . Θεωρητικά τα πιο μικρά ψάρια, που δεν έχουν αίμα, είναι νηστίσιμα, αν όμως βρεθείτε σε κάποιον γαστρονομικό ναό, κάντε αυτό που έκαναν οι Φραγκισκανοί μοναχοί όταν ονόμαζαν το αρνί φασόλια και ευχαριστηθείτε το.
Παραδοσιακά και για να κάνετε την ανατροπή δοκιμάστε το με σάκε. Ιδανικά επιλέξτε αφιλτράριστο εμφιαλωμένο σάκε. Δε θα το βρείτε εύκολα στις κάβες, κι επειδή η εβδομάδα των παθών έχει επιλέξει μια ακόμη λέξη με διττή σημασία, απογειώστε το πάθος σας για κορυφαίο Γιαπωνέζικο στη Μέκκα του Row Japanese Food, στο Nobu, που απόκτησε κι η Αθήνα ως Γαστρονομική μητρόπολη, στον Αστέρα Βουλιαγμένης. Μυηθείτε στα καλύτερα των γεύσεων, service και μαγικής χωροταξίας και θα κάνετε Ανάσταση νωρίτερα από το τι λέει το ημερολόγιο.
