Hard Qor αυθεντικότητα και Ιαπωνικό Fusion, στην Κηφισιά.
18 Σεπτεμβρίου 2009Hard Qor αυθεντικότητα και Ιαπωνικό Fusion, στην Κηφισιά.
Όταν βλέπω τον αριθμό της συγκεκριμένης φίλης στην οθόνη του κινητού μου ξέρω πως η πρόσκληση αφορά δείπνο και μάλιστα σε μέρος που περήφανα έχει η ίδια ανακαλύψει κι αυτάρεσκα παρουσιάζει.
Βέβαια πλέον, εγκυμονούσα γαρ, δε με τραβολογάει εκουσίως μου, στην άλλη άκρη της Παναγίας, αλλά και πάλι δεν είναι κι αυτό που λέμε μια τυπική επιλογή στα προς βρώσιν.
Πήγαμε Κηφισιά.
Θεώρησα πως η ρεζερβασιόν έγινε στη γειτονιά της λόγω παρεπιδημούντων παραγόντων κι έτσι δεν πήρα κι εγώ το σοβαρό μου, αλλά όταν εμφανίστηκε γκράντε στην είσοδο της πολυκατοικίας, συνδέθηκα πάραυτα. Η έξοδος αναμενόταν κοσμική και πολλά υποσχόμενη.
Άρχισα τα διαλογιστικά μου να βρούμε πάρκιν εύκολα και γρήγορα, αλλά η φίλη από το κάθισμα του συνοδηγού, με φρέναρε δείχνοντας μου τους παρακείμενους παρκαδόρους. Ευγένεια, προσήνεια και χαμόγελα, ό,τι πρέπει για να ξεκινήσει καλά η βραδιά. Ακριβώς απέναντι με μια υπερμεγέθη είσοδο κάτω από το λιτό γραφιστικά φωτιζόμενο Qor αρχίζει ο νεοϋορκέζικος κοσμοπολιτισμός.
Η αλήθεια είναι πως το Qor δεν πάτησε επί κόκκινων χαλιών στρωμένων με δάφνες άμα τη εμφανίσει του. Το γεγονός ότι η σκούφια του μητρικού εστιατορίου κρατά από το Μιλάνο αφενός επέφερε τον κατά το δοκούν σνομπισμό των επαϊόντων για το αν θα ταχθεί υπέρ του franchising ή υπέρ της εκεί φήμης του κι αφετέρου για το life style και τα συμπαραμαρτούντα του θα θόλωναν τα νερά εν σχέση με το γαστρονομικό κομμάτι ή το σέρβις.
Πλείστοι στάθηκαν στον κοσμικό απόηχο του Κλαούντιο Κολντεμπέλα πίσω από τη βινιέτα της ιδιοκτησίας, αλλά κι έτσι να’ ταν ο Διεθνής απέδειξε ότι και από τρίποντα ξέρει κι από καλή ζωή κι από επιχειρηματικές κινήσεις, χωρίς να μετατρέπει την επένδυσή του σε ανεξόφλητο κοινωνικό χρεόγραφο.
Άλλοι στάθηκαν μεμφόμενοι στην τοπογραφία των βορείων προαστίων, θεωρώντας πως μιλάμε για μία από τα ίδια με τσοπ-στικς από δίπλα.
Επειδή όμως όλα κρίνονται διά του αποτελέσματος, το Qor εκπέμπει στο γαστρονομικό του φέρσιμο την ίδια γενναιοδωρία με την αισθητική του.
Καθίσαμε μπροστά από το μεγάλο παράθυρο στην πρόσοψη της σάλας, δενδροφυτεμένο πυκνά απ’ έξω σα να είσαι σε εξωτερικό χώρο με το υποβλητικό design του εσωτερικού. Άνετοι καναπέδες σε γραμμική περασιά, πολλά τα τραπέζια σε διάταξη γεωμετρίας αλλά και με παλμό για να «κυκλοφορεί» στη σάλα και το βήμα και το βλέμμα και να μη σκοντάφτει στα κακώς κείμενα. Μετρ της χρηστικής καλαισθησίας αλλά και του εργονομικού σκέπτεσθαι ο interior designer Γιώργος Μέρλας επιμελήθηκε ένα χώρο φιλόξενο, όμορφο και αρμονικό με τόσες δόσεις πρωτότυπου design, χρωματικής εξτραβαγκάντσας, όσες και ισορροπίας. Το δεσπόζον χρώμα είναι το μαύρο χωρίς όμως να καταπνίγει ή να κλείνει τα σημεία οπτικής φυγής με πορτοκαλί λεπτομέρειες και υπερμέγεθη έργα τέχνης, που κάνουν τη συνολική εντύπωση να παραπέμπει σε Μανχάταν ή Λονδίνο.
Στο βάθος του χώρου αλλά σε περίοπτη θέση είναι η ανοιχτή κουζίνα ακριβώς όπως συνηθίζεται στα Γιαπωνέζικα εστιατόρια.
Οι Ιάπωνες αυτή τη στιγμή εκπροσωπούν τον κατεξοχήν ασιατικό κοσμοπολιτισμό, διατελούν η από κει μητρόπολη της καλής ζωής.
Δεν έχουν την δόση πρωτοτυπίας που αναζητούν οι Ευρωπαίοι, ούτε τα φορμάτ πατενταρισμένης ταχύτητας που συναντώνται στην Αμερική.
Εκεί όλα ισορροπούν μεταξύ του κλασικού και του παραδοσιακού πάντα όμως μέσα από το απαράμιλλο φίλτρο της ιεροτελεστίας και της θεατρικότητας στη φροντίδα του πελάτη, του καλεσμένου.
Προσηλωμένοι, λιγομίλητοι, με τα μάτια να χαμογελούν, όχι το στόμα να φλυαρεί, οι Ιάπωνες σε κάνουν να νιώσεις άρχοντας.
Μύστες αυτής της θεατρικότητας στα όρια ιστορικού show, ουχί όμως τσίρκου οι Ιάπωνες σεφ πίσω από τη μαγειρική μπάρα, σε μία κοινή στη θέα κουζίνα ακονίζουν τα μαγειρικά τους για τα σούσι και σασίμι που θα προσφερθούν στην αφεντιά μας.
Όμως το Qor, δεν είναι μόνο κοιτίδα του ωμού...
Εκεί κερδίζει απέναντι στον διατροφικό ρατσισμό που θέλει μια εστίαση προσανατολισμένη μόνο στη μονομανία του ωμού...
Αν και η κάρτα του Qor τα έχει όλα εν αφθονία.
Τόσο πλούσια που κινδυνεύεις ή να χαθείς ή να σκάσεις στο φαί..
Για το πρώτο το team προλαμβάνει τα δέοντα. Εξηγεί, ευγενικά διορθώνει, συμπληρώνει, προτείνει και κατευθύνει σωστά σε επιλογές και ποσότητες.
Στη φίλη εγκυμονούσα ετοίμασαν όλα τα κοκτέιλ τα οποία απόλαυσε η παρέα σε virgin εκδοχή. Εξαιρετικά. Όλα κοσμοπολίτικα και από premium spirits, καλοεκτελεσμένες συνταγές από το πλήρως εφοδιασμένο μπαρ με το εκκεντρικό πορτοκαλί και τους άξιους Bartenders. Εξαιρετικό cosmopolitan, συγκλονιστικό martini και καταπληκτική sakepirinha.
Για τη χόρταση αφεθείτε με εμπιστοσύνη στις προτάσεις τους.
Ξεκινείστε με ένα καραβάκι σούσι και την εκπληκτική σαλάτα με τα φύκια και το σουσάμι.
Διαλέξτε σίγουρα ένα δυο από τις προτάσεις τεμπούρα και κάποιο από τα πιάτα ρυζιού, προτιμήστε τα ξεκάθαρα σε σχέση με τα noodles.
Αν αγαπάτε το ψάρι επιλέξτε τα πιάτα με τον τόνο, καλοκομμένος, 1ης ποιότητας, καλοετοιμασμένος σε όλες τις εκδοχές του. Για τους κρεατοφάγους ένα τονκάτου ή ένα νίκου τεριγιάκι με σπαράγκια είναι εξαίρετη επιλογή.
Το καλό χαρτί όμως είναι και θα παραμείνει το σούσι.
Καλό, ποιοτικό και σε καλές ποσότητες. Αν δεν είστε των κοκτέιλ συνδυάστε το με ένα καλοπαγωμένο ροζέ.
Στο Qor επικρατούν συνθήκες heard and seen... κι όχι μόνο από τους local bon viveurs, αν θέλετε κάτι ήσυχο πηγαίνετε κάπου αλλού.
Έστω και για τα καλά του cocktail θα γεμίσει κι όχι μόνο γιαυτά.
Η σάλα θα σας φανεί μεγάλη, αλλά γεμάτη -όπως ευδαιμονεί όταν γεμίζει- δείχνει φιλόξενη και ζεστή.
Δεν είναι ένα απλό σουσάδικο με διακόσμηση της μόστρας, αλλά ένα πολύ καλής ενέργειας hot spot που τιμά τους πελάτες κατά τα Ιαπωνικά ήθη επαξίως, και τον ευρωπαϊκο κοσμοπολιτισμό αντιστοίχως.
Θα ακούσετε ψαγμένη μουσική, από τα dance mixes των τρεχόντων τάσεων, παλιές εκτελέσεις και ανατρεπτικές επιλογές όπως Jamie Cullum ή Michael Buble όλα σε έναν τεχνιέντως ανατρεπτικό συνδυασμό από ακούσματα κι ερμηνείες, fusion γαρ, όπως και η γαστρονομική του διάκριση. Έξοχα και τα δύο, με δύναμη από την Κηφισιά, που λέει και το ομώνυμο θεατρικό...