Ακολουθήστε μας στο Google news
Τον τελευταίο μήνα επιχειρήθηκαν δύο πραξικοπήματα, βαθιά πολιτικά και βαθιά αισθητικά. Η ελληνική κοινωνία -χειμαζόμενη τώρα και εξαπατημένη αμέτρητες φορές- δεν μάσησε. Δύο φαινομενικά μικρές αλλά ουσιαστικά σημαντικές νίκες μίας άλλης αντίληψης για τον κόσμο.
24 Ιουνίου 20141. Τα τρομοκρατικά δελτία του ΑΝΤ1.
Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο πριν από τις ευρωεκλογές, ο ΑΝΤ1 βομβάρδιζε τους τηλεθεατές με εκφοβιστικά δελτία ειδήσεων για τον κίνδυνο μίας ήττας του κυβερνητικού συνασπισμού. Με αυθάδεια απέναντι στους τηλεθεατές, αλλά και στα δεοντολογικά όρια της αυτορρύθμισης των ΜΜΕ. Αποτέλεσμα; Οι ψηφοφόροι όχι μόνο δεν ψήφισαν αυτό που ούρλιαζε ο ΑΝΤ1, αλλά πάτησαν και το τηλεκοντρόλ τους και άλλαξαν κανάλι. Έτσι, και τις τρεις μέρες, οι ειδήσεις του καναλιού, που ήταν ως τότε πρώτες σε τηλεθέαση, βούλιαξαν εκτός δεκάδας. Ένα είναι το μήνυμα: "δεν θα αποφασίσει κανένα εξαρτημένο (μπιπ)κάναλο τι θα ψηφίσω εγώ". Κι αυτο οι πολίτες το είπαν για πρώτη φορά.
2. Ο οχετός του Μάκη.
Ο Τριανταφυλλόπουλος των καμένων ζωών, των κατεστραμμένων αξιοπρεπειών, βγήκε από την ντουλάπα με τη ναφθαλίνη και επιχείρησε να σκορπίσει τη γνωστή του λάσπη στον ανεμιστήρα, με αρωγούς την ηθικολογία του Αυριανισμού και τα χρυσαυγίτικα μπράτσα του εκφασισμού. Στόχος του, το πιο ελπιδοφόρο πρόσωπο που ανέδειξαν οι δημοκρατικές διαδικασίες στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Οι πολίτες αυτή τη φορά δεν τσίμπησαν, δεν αναπαρήγαγαν την καφρίλα. Στην πλειοψηφία τους, γύρισαν αλλού το βλέμμα με αναγούλα για τον τηλε-Μάκη. Κι αυτό συνέβη επίσης για πρώτη φορά.
Μοιάζουν ανόμοια τα δύο περιστατικά, όμως εκπορεύονται από την ίδια πηγή: τον πιο χυδαίο βούρκο μίας τηλεοπτικής Ελλάδας που θέλει να καθορίζει το πολιτικό και αισθητικό μέτρο της χώρας. Οι πολίτες, και στις δύο περιπτώσεις, είπαν όχι. Ήταν τα πρώτα όχι. Ζω για τα επόμενα.
Το σκίτσο είναι του Πέτρου Ζερβού από την Εφημερίδα των Συντακτών
Τον τελευταίο μήνα επιχειρήθηκαν δύο πραξικοπήματα, βαθιά πολιτικά και βαθιά αισθητικά. Η ελληνική κοινωνία -χειμαζόμενη τώρα και εξαπατημένη αμέτρητες φορές- δεν μάσησε. Δύο φαινομενικά μικρές αλλά ουσιαστικά σημαντικές νίκες μίας άλλης αντίληψης για τον κόσμο.
24 Ιουνίου 20141. Τα τρομοκρατικά δελτία του ΑΝΤ1.Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο πριν από τις ευρωεκλογές, ο ΑΝΤ1 βομβάρδιζε τους τηλεθεατές με εκφοβιστικά δελτία ειδήσεων για τον κίνδυνο μίας ήττας του κυβερνητικού συνασπισμού. Με αυθάδεια απέναντι στους τηλεθεατές, αλλά και στα δεοντολογικά όρια της αυτορρύθμισης των ΜΜΕ. Αποτέλεσμα; Οι ψηφοφόροι όχι μόνο δεν ψήφισαν αυτό που ούρλιαζε ο ΑΝΤ1, αλλά πάτησαν και το τηλεκοντρόλ τους και άλλαξαν κανάλι. Έτσι, και τις τρεις μέρες, οι ειδήσεις του καναλιού, που ήταν ως τότε πρώτες σε τηλεθέαση, βούλιαξαν εκτός δεκάδας. Ένα είναι το μήνυμα: "δεν θα αποφασίσει κανένα εξαρτημένο (μπιπ)κάναλο τι θα ψηφίσω εγώ". Κι αυτο οι πολίτες το είπαν για πρώτη φορά.
2. Ο οχετός του Μάκη.
Ο Τριανταφυλλόπουλος των καμένων ζωών, των κατεστραμμένων αξιοπρεπειών, βγήκε από την ντουλάπα με τη ναφθαλίνη και επιχείρησε να σκορπίσει τη γνωστή του λάσπη στον ανεμιστήρα, με αρωγούς την ηθικολογία του Αυριανισμού και τα χρυσαυγίτικα μπράτσα του εκφασισμού. Στόχος του, το πιο ελπιδοφόρο πρόσωπο που ανέδειξαν οι δημοκρατικές διαδικασίες στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Οι πολίτες αυτή τη φορά δεν τσίμπησαν, δεν αναπαρήγαγαν την καφρίλα. Στην πλειοψηφία τους, γύρισαν αλλού το βλέμμα με αναγούλα για τον τηλε-Μάκη. Κι αυτό συνέβη επίσης για πρώτη φορά.
Μοιάζουν ανόμοια τα δύο περιστατικά, όμως εκπορεύονται από την ίδια πηγή: τον πιο χυδαίο βούρκο μίας τηλεοπτικής Ελλάδας που θέλει να καθορίζει το πολιτικό και αισθητικό μέτρο της χώρας. Οι πολίτες, και στις δύο περιπτώσεις, είπαν όχι. Ήταν τα πρώτα όχι. Ζω για τα επόμενα.
Το σκίτσο είναι του Πέτρου Ζερβού από την Εφημερίδα των Συντακτών
