Και δεν αναφέρομαι στην ιδεολογική τοποθέτηση του καθενός. Δικαίωμά μας να κρίνουμε την κίνηση της Αλεξίου ως άδολη κι επαναστατική, δικαίωμά τους να την κρίνουν ακριβώς αντίθετα, να διακρίνουν πίσω από αυτή καιροσκοπισμό και ταπεινά κίνητρα. Ούτε εμείς μπορούμε να αποδείξουμε πως έχουμε δίκιο, ούτε αυτοί. Και είναι ωραίο να διεξάγονται, δια των ΜΜΕ, ανάλογες ιδεολογικές κόντρες.  

 

Τα γεγονότα ωστόσο, όπως και τα τραγούδια, είναι στάνταρ. Ή... συνέβησαν ή όχι. Ή... τραγουδήθηκαν ή όχι.  Δεν υπάρχει ενδιάμεσο. Γράφει λοιπόν ο Παύλος Αγιαννίδης στα ΝΕΑ, σε σχόλιό του για τη συναυλία με τον τίτλο «Της επανάστασης και της λάτρας», δεύτερο συνεχόμενο σχόλιο μέσα σε δύο ημέρες κάτι που αποδεικνύει, αν μην τι άλλο, μία εμμονή: «Και άρχισε από το επαναστατημένο μικρόφωνο με το γάντι της κουζίνας, να λέει τραγούδια από τη νέα της δουλειά. Όπως κάθε καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του και κυρίως τα τρικ της προώθησης του νέου του δίσκου. Άφησε πίσω της ό,τι λαϊκό είχε τραγουδήσει το στόμα κάθε Έλληνα. Άλλωστε είχε περάσει πια σε κανέλες, νεράντζια και άλλα γλυκά του κουταλιού».
 

Ήταν εκεί σίγουρα ο Παύλος Αγιαννίδης; Ήταν στο Σύνταγμα. Μήπως είχε πάει σε μία άλλη συναυλία; Τίποτε από αυτά που έγραψε δεν ισχύει. Δεν είπε «τραγούδια από τη νέα της δισκογραφική δουλειά», γιατί δεν υπάρχει νέα δισκογραφική δουλειά. Έχει δύο χρόνια να βγάλει άλμπουμ και δεν ερμήνευσε καν τραγούδια από τον συγκεκριμένο, προ διετίας, δίσκο της. Ένα μόνο καινούργιο κομμάτι είπε και τίποτε περισσότερο, ένα ανάμεσα στα 25 τόσα. Κανέλες, νεράτζια και γλυκά του κουταλιού προφανώς αναφέρονται στο δίσκο της «Βύσσινο και νεράτζι», αλλά ούτε από αυτό το δίσκο είπε τραγούδια. Και δεν «άφησε πίσω της ό,τι λαϊκό έχει πει». Στη συναυλία του Συντάγματος τραγούδησε από το «Τέλι Τέλι» μέχρι τα «Ξένα Χέρια» του Βασίλη Τσιτσάνη. Δεν μπορεί ο Παύλος, δεν μπορεί να μην είδε τόσο κόσμο να ρίχνει ζεμπεκιές και να χορεύει στην πλατεία...  

 

Γράφει επίσης ο (μεταρρυθμιστής) Κώστας Ρεσβάνης, στο metarithmisi.gr για τη Χαρούλα, στο άρθρο του με τίτλο «Ευαισθησίες α λα καρτ»: «Κάποιοι "πιο κακοί" θα μιλήσουν για πολιτική προώθησης του νέου δίσκου που ετοιμάζει με τον Μίνωα Μάτσα και βρήκε αφορμή την εκδήλωση για τις καθαρίστριες που έγινε γνωστή στο πανελλήνιο με τις τηλεοπτικές μεταδόσεις». Χα, εδώ γελάμε με την ασχετοσύνη του αρθρογράφου, την οποία αναπαρήγαγε ο Προκόπης-Μπολτ-Δούκας από το κυβερνητικό «Πρώτο Πρόγραμμα» της ΝΕΡΙΤ. Ας του πει λοιπόν κάποιος του κ. Ρεσβάνη πως όχι μόνο δεν ετοιμάζει δίσκο με τον Μίνωα Μάτσα η Χαρούλα Αλεξίου αλλά το ακριβώς αντίθετο, έφυγε από την ΕΜΙ μετά από πολλά χρόνια και υπέγραψε στη Heaven Music. Ο Μίνωας, λέμε τώρα, δε θα θέλει να τη δει ζωγραφιστή μπροστά του (λέμε τώρα), όχι να της έχει φτιάξει και δίσκο... 

 

Ανοησίες λοιπόν και πράγματα που δεν ισχύουν. Αν διάβαζε κάποιος καλοπροαίρετος αναγνώστης το (πρώτο-πρώτο) σχόλιο των ΝΕΩΝ την επομένη της εκδήλωσης και ήταν και στην πλατεία το προηγούμενο βράδυ, θα απορούσε -τουλάχιστον- με την εφημερίδα... «Μα που ήμουν εγώ και δεν είδα όλα αυτά» θα αναρωτιόταν δικαίως.