Παίζουν τραγούδια της εποχής, αυτά που άκουγαν στις παλιές μουσικές ταβέρνες, τα κουτούκια, οι μπουάτ. «Μας αρέσει αυτό το είδος μουσικής» είπε η Λένα Κιτσοπούλου στην «Εφημερίδα των Συντακτών». «Νομίζω πως πιάνουμε το κλίμα μιας συγκεκριμένης περιόδου». Κάθε Παρασκευή μαζί με τους Ραστ Χιτζάζ τραγουδούν ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια, με ύφος και μεράκι άλλων εποχών. «Ιδίως ρεμπέτικα, Τούντα, Ζαμπέτα, Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου κ.ά. Τα τραγούδια του προγράμματός μας χρονολογούνται μέχρι και τη δεκαετία του '60, σπάνια λέμε και μερικά πιο πρόσφατα, ελάχιστα της δεκαετίας του '70. Παίζουμε και πολλά προπολεμικά κομμάτια», εξηγεί. 

 

Πέντε χρόνια παίζουν μαζί οι Ραστ Χιτζάζ. Απλά, λιτά και ρεμπέτικα. Αλλες φορές με μικρόφωνα (όπως στην «Αγία Φιάλη») κι άλλοτε χωρίς (όπως στα «Μπριζολάκια»). Ο Στράτος Γκρίντζαλης στο μπουζούκι, ο Γιάννος Περλέγκας στην κιθάρα, ο Μπάμπης Παπαδημητρίου στο μπουζούκι, τον μπαγλαμά. 

 

Συγγραφέας, ηθοποιός, σκηνοθέτις, τραγουδίστρια... και τι δεν είναι η Λένα Κιτσοπούλου. Προκλητική εν γένει, οι παραστάσεις της δημιουργούν ντόρο. «Προσωπικά δεν τις βρίσκω προκλητικές, καταλαβαίνω όμως όσους τις ορίζουν έτσι. Στο τραγούδι υπάρχει ένα ξεγύμνωμα που δεν είναι πρόκληση, το βρίσκω ρομαντικό. Προκλητικό είναι αυτό που σε ταράζει. Στην τέχνη πρέπει να είσαι ελεύθερος να λες αυτό που πιστεύεις. Και στη μουσική να παίζεις κομμάτια που γουστάρεις». 

 

Είναι ωραία η «Αγία Φιάλη», ένα μικρό και ζωντανό τσιπουράδικο στην Πανόρμου 115. «Μου αρέσουν οι μικροί χώροι, έχουν ένα φτιάξιμο και μία ζεστασιά που ταιριάζουν στα λαϊκά και τα ρεμπέτικα» μας λέει η Λένα. «θέλω να είναι μικρότερη η απόσταση ανάμεσα σε μένα και το κοινό, μου αρέσει η παρέα, να συμμετέχει ο κόσμος, να πίνουμε και να χορεύουμε».