Οι δημοσιογράφοι που συμμετέχουν στα ντιμπέιτ, από το 2004 τουλάχιστον θεωρούν ότι οι περιβόητες τηλεμαχίες με τον τρόπο που γίνονται είναι ανούσιες, μονότονες, χωρίς ενδιαφέρον και οι διαδικασίες ασφυκτικές σαν "κορσές" και κατευθυνόμενες.
30 Μαΐου 2009Οι δημοσιογράφοι που συμμετέχουν στα ντιμπέιτ, από το 2004 τουλάχιστον θεωρούν ότι οι περιβόητες τηλεμαχίες με τον τρόπο που γίνονται είναι ανούσιες, μονότονες, χωρίς ενδιαφέρον και οι διαδικασίες ασφυκτικές σαν "κορσές" και κατευθυνόμενες.Κάνουν συνέχεια προτάσεις για αλλαγή του σκηνικού, τίποτε δεν αλλάζει, αλλά παρά τις γκρίνιες εξακολουθούν με την παρουσία τους να επικυρώνουν αυτήν την ... παρωδία.
Ας είμαστε λοιπόν ξεκάθαροι. Κι αυτή η τηλεμαχία κατέληξε σε βαρετούς μονολόγους. Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν ειπώθηκαν κάποια πράγματα. Όμως οι πολιτικοί αρχηγοί είχαν πάει γι άλλη μια φορά προετοιμασμένοι να πουν αυτά που ήθελαν. Και πολλές φορές, άλλες ήταν οι ερωτήσεις και άλλα αντ' άλλων οι απαντήσεις. Πήγαν αποφασισμένοι να πουν το ποίημά τους ό,τι κι αν συμβεί. Και το είπαν. Άλλοι πιο επιτυχημένα επικοινωνιακά και άλλοι λιγότερο. Το είπαν και τώρα πάνε γι άλλα.
Ορισμένοι δημοσιογράφοι έκαναν ερωτήσεις-τοποθετήσεις, ξέφευγαν από το χρονικό τους περιθώριο, έφτασαν και σε σημείο … λαϊκισμού, ενώ συχνά έβγαιναν τελείως εκτός θέματος αναγκάζοντας την συντονίστρια Μαρία Χούκλη να τους επαναφέρει στην τάξη. Μόνο που έτσι δεν μπορεί να γίνει διάλογος με ενδιαφέρον και ουσία. Δεν γίνεται συζήτηση. Δεν βγαίνουν συμπεράσματα. Ακόμα και τηλεοπτικά πρόκειται για ένα κακό, κουραστικό και άνευρο προϊόν που διαρκεί κάτι παραπάνω από ένα δίωρο.
Σε καμία άλλη χώρα πλην της δικής μας δεν γίνονται με αυτόν τον τρόπο τα ντιμπέιτ. Δεν υπάρχει τηλεμαχία εφ' όλης της ύλης αλλά μόνο θεματικές. Δεν συμμετέχουν τόσοι πολλοί δημοσιογράφοι και η συζήτηση δεν γίνεται σε τόσο ασφυκτικό πλαίσιο. Οι πολιτικοί έχουν τη δυνατότητα ενός πιο ελεύθερου διαλόγου ενώ συχνά επιλέγονται και ερωτήσεις από κοινό. Δεν είναι δυνατόν ακόμη και τα πλάνα να είναι ουσιαστικά προκαθορισμένα από τα κόμματα για να μην υπάρχουν ... παρεξηγήσεις. Ούτε, πολύ περισσότερο, εμμέσως ή αμέσως να υποδεικνύονται αρεστοί και μη δημοσιογράφοι.
Όλες οι πλευρές έχουν τις ευθύνες τους. Οι τηλεστάρ που συμμετέχουν επισημαίνουν τουλάχιστον από το 2004 ότι η διαδικασία είναι ασφυκτική. Κάνουν προτάσεις για αλλαγή αλλά συνήθως μετά τις εκλογές δεν γίνεται τίποτε. Κι εξακολουθούν να συμμετέχουν. Κάποτε πρέπει να μάθουν να λένε και όχι. Αντί να επικυρώνουν με την παρουσία τους αυτό το στημένο κατασκεύασμα να αποφασίσουν να μην ξαναπάνε αν δεν αλλάξουν οι όροι και οι προϋποθέσεις. να το απαιτήσουν και να κάνουν και προτάσεις.
Αλλά και οι πολιτικοί πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να σταματήσουν να επεμβαίνουν με οποιονδήποτε τρόπο σε τέτοιες διαδικασίες. Δεν μπορεί όποτε είναι στην αντιπολίτευση να κάνουν λόγο για πιο ελεύθερο δημόσιο διάλογο και μετά να το ξεχνάνε. Ούτε να επικρίνουν τη διαδικασία αλλά να την ακολουθούν με τη δικαιολογία ότι πρόκειται για θεσμό.
Θα μπορούσε να υπάρχει πιο ουσιαστικός διάλογος είπε βγαίνοντας από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ ο Γιώργος Παπανδρέου (πρόεδρος ΠΑΣΟΚ). Η Αλέκα Παπαρήγα (γενική γραμματέας ΚΚΕ) στη διακαναλική συνέντευξη Τύπου που έδωσε είπε ότι το ντιμπέιτ θα είναι καλό μόνο για τις εκπομπές κους κους. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης (πρόεδρος ΛΑΟΣ) έκανε λόγο και πάλι για "σούπα" χωρίς ουσία, ενώ ο Αλέκος Αλαβάνος (πρόεδρος ΣΥΡΙΖΑ) τα τελευταία χρόνια επισημαίνει συνέχεια ότι αυτό δεν είναι διάλογος, δεν υπάρχουν απαντήσεις.
Ας αφήσουμε λοιπόν τις υποκρισίες, τις δικαιολογίες και τα "ναι μεν αλλά" κι ας δούμε όλοι μαζί πως μπορούμε επιτέλους να συζητήσουμε για την ουσία των θεμάτων που μας απασχολούν. Οι Ενώσεις Συντακτών με πρώτη την ΕΣΗΕΑ πρέπει να ανοίξουν συζήτηση για το θέμα αμέσως μετά τις ευρωεκλογές. Και σε ουδέτερο χρόνο να μπουν άλλοι όροι και προϋποθέσεις που δεν θα αποκλείουν περισσότερα του ενός ντιμπέιτ με τελείως διαφορετική διαδικασία. Κι αν τα κόμματα δεν θέλουν τότε να μην έχουν καμία άλλη προβολή πέραν της Συνταγματικής υποχρέωσης. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί το "παιχνίδι" να γίνεται μόνο από τα κανάλια εθνικής εμβέλειας. Δεν μπορεί να αποκλείονται ραδιόφωνα, εφημερίδες και νέα Μέσα ούτε να αγνοείται η περιφέρεια.
Οπωσδήποτε δεν γίνεται να μαζεύεται πλειάδα δημοσιογράφων. Υπάρχουν όμως τρόποι να λύσουν τα προβλήματα αρκεί να τους αναζητήσουμε, να προτείνουμε, να επιμείνουμε και να πάψουμε να λειτουργούμε με το "έτσι είναι η κατάσταση τι να κάνουμε" ή με το "από το να μην υπάρχει τίποτε καλύτερα έτσι".
OFFLINE: Περιμένω και τα δικά σας σχόλια, απόψεις, παρατηρήσεις για όσα συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν στον όμορφο, αγγελικά πλασμένο χώρο των Media, εντός κι εκτός συνόρων.
