Αρκετοί από τους παραγωγούς μάλιστα, στις τελευταίες τους εκπομπές, ξέσπασαν σε δάκρυα, διαβάζοντας τα αποχαιρετιστήρια μηνύματα στις τελευταίες τους εκπομπές. Έτσι λοιπόν, παλιά και νέα στελέχη του Sentra 103.3, απέτισαν τον δικό τους φόρο τιμής στον σταθμό, μέσω των social media. Παρακάτω, ένα δείγμα από αυτές.

 

Βαγγέλης Μπραουδάκης

Μετά από σχεδόν 6,5 χρόνια πέφτουν τίτλοι τέλους. Τα ξημερώματα της προσεχούς Δευτέρας 22 Δεκεμβρίου ο Sentra θα σιγήσει και στην ίδια συχνότητα των 103,3 θα δημιουργηθεί για να εκπέμψει (από το νέο χρόνο) ένα καινούργιο αθλητικό ραδιόφωνο. Με διαφορετικό όνομα και άλλο περιεχόμενο, υπό τη διοίκηση της 24 Media (Sport 24, Contra, Huffington Post κ.ά) και τη δημοσιογραφική διεύθυνση του Παντελή Διαμαντόπουλου.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Αλλά θα ήθελα να μπορούσα (εκ μέρους και όλων των εργαζομένων στον Sentra, δημοσιογράφων, τεχνικών και διοικητικού προσωπικού) να χαιρετήσω προσωπικά τον καθένα από τους 324.000 "υγιείς αρρώστους" που μας τιμάν αδιάλειπτα με την ακρόαση και την εμπιστοσύνη τους. Και να τους πω αντίστοιχα "ευχαριστώ.

 

Στέλιος Μαρκάκης

Σ' αυτά τα χρόνια μου στη δουλειά έχω ζήσει τις ωραίες, μοναδικές στιγμές της γέννησης πολλών μέσων. Και τις οδυνηρές στιγμές του θανάτου πολλών ακόμη. Της "Μεσημβρινής". Της "Νέας Μεσημβρινής". Των 24 Ωρών. Του Sportime. Του Sportime Radio. Της SportXL. Ο Sentra βέβαια, ευτυχώς, δεν πεθαίνει. Ξαναγεννιέται με άλλο σχήμα, άλλα όνειρα, άλλα πρόσωπα. Προφανώς και άλλο όνομα, δεν το ξέρω, το υποθέτω όμως.  Να είναι καλορίζικος του εύχομαι. Σε εποχές όπως η σημερινή, το να μην κλείνουν οριστικά κάποια Μέσα, αλλά, επί της ουσίας, να αλλάζουν απλώς ιδιοκτησία και δυναμικό, είναι γεγονός ελπιδοφόρο και θετικό. Στο γενικό κάδρο.  Το ειδικό, αυτό που, αυτονόητα, περικλείει και τους αποχαιρετισμούς και τον απολογισμό, ενίοτε και την αυτοκριτική όσων απάρτισαν το "παλιό" μέσο, δεν είναι δυνατόν να μην περιλαμβάνει και μια θλίψη, αδιόρατη ή φανερή... Σ' αυτό το πλαίσιο και επειδή κάποιοι απ' τους ανθρώπους του Sentra με συγκίνησαν από χθες στο τελευταίο τους αντίο στο σταθμό, αυτό έχω κυρίως να πω: Εχω σχεδιάσει ο ίδιος ή συμμετάσχει στο σχεδιασμό και το "τρέξιμο" πολλών προσπαθειών στο χώρο των ΜΜΕ εδώ και δυόμιση δεκαετίες. Ο Sentra ήταν αυτή στην οποία επένδυσα τα πιο υψηλά όνειρα.  Βλέπετε τότε, αρχές-αρχές καλοκαιριού του '08, όταν βγήκαν στο τραπέζι χαρτιά και μολύβι και πλάι σ' ένα βουνό μπύρες φτιάξαμε με τον Βαγγέλη, σε μια ωραία αυλή στη Σαρωνίδα, το σκελετό του επερχόμενου ραδιοφώνου, είχα ήδη μεγάλη εμπειρία (και) στο συγκεκριμένο θέμα. Είχα όμως και πολύ μεγάλη -παροιμιώδη- "στερνή γνώση". Είχα ήδη, στις 24Ωρες, βιώσει τι σημαίνει να συνθλίβεται ένα υπέροχο σχέδιο από τις πραγματικές δυνάμεις που κυβερνούν αυτή τη χώρα. Είχα ήδη (και αλλού, κυρίως όμως), στο Sportime Radio, βιώσει τι σημαίνει να τορπιλίζεται εκ των ενόντων, από την ίδια του την "ιδιοκτησία" ένα ραδιόφωνο που "σκότωνε" -θυμίζω, περιελάμβανε τότε όχι μόνο τα καλύτερα ονόματα της κραταιάς εκείνο τον καιρό εφημερίδας, αλλά και Βαγγέλη Μπραουδάκη και Ανδρέα Δημάτο και Καραλη και Βασίλη Σκουντή και Ηλία Δρυμωνα και Λυκουροπουλο και Χρήστο Κυριαζή και, και, και... Είχα ήδη, στη SportXL, βιώσει το πόσα ακριβώς πράγματα... δεν είχαν αλλάξει σ' αυτή τη χώρα από την εποχή των 24Ωρών, το 1987, έως το 2007. (Και, στοιχηματίζω: ούτε και το 2017 θα έχουν αλλάξει επίσης...). Ηξερα ακριβώς, τότε, τι σημαίνει να βγάζεις ένα ραδιόφωνο με όλα τα εχέγγυα που προαπαιτεί και έχει ανάγκη η ευόδωση μιας σοβαρής, δύσκολης και περίπλοκης προσπάθειας. Η, νόμιζα ότι ήξερα, τουλάχιστον... Σήμερα, 6,5 χρόνια μετά και σχεδόν τριάμισι γεμάτα από τότε που έπαψα να έχω οργανική -έστω και εξ αποστάσεως- σχέση με τον σταθμό, δεν έχει νόημα να αναλύσω πόση ακόμη... στερνή γνώση αποκόμισα από τότε. Αυτό που έχει νόημα να τονίσω είναι το δεδομένο: κάθε Μέσο είναι ΚΑΙ οι άνθρωποί του, είναι όμως, καλώς ή κακώς και πολλοί και διάφοροι άλλοι παράγοντες γύρω γύρω και απέναντι απ' αυτό. Δεν έχω... κατσαδιάσει και λίγους από τους ανθρώπους που ήταν τότε (κάποιοι μέχρι και σήμερα) κομμάτια του σταθμού: τηλεφωνήτριες, ηχολήπτες, η Αλέκα (μία είναι η Αλεξάνδρα Κατσικα) πάλαι ποτέ μαθητευόμενοι που σήμερα είναι ψημμένοι επαγγελματίες, παραγωγοί, "δελτιάδες", "εκπομπαίοι", ο Δημήτρης Κοτάκος (ο άνθρωπος - ιδιότητα  ), ο Σπύρος Ναστατος (ο άνθρωπος - δώρο  ) όλοι τα άκουσαν κάποια στιγμή από την αφεντομουτσουνάρα μου, καμιά φορά και άδικα -και ζητώ συγγνώμη γι' αυτό. Ολους όμως μπορώ να διαβεβαιώσω σήμερα για την ξεκάθαρη άποψή μου: η δική τους ευθύνη για την κατάληξη αυτής της περιπέτειας, είναι έως και μηδενική σε σχέση, ας πούμε, με τη δική μου και, πολύ περισσότερο, με τους πολλούς και διάφορους παράγοντες γύρω γύρω και απέναντι από το ραδιόφωνο. Θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να είναι όλοι περήφανοι για τον αγώνα που έδωσαν, ακόμη κι όταν, από ένα σημείο και μετά καταλάβαιναν και οι ίδιοι πως ήταν άνισος και ίσως μάταιος. Ηταν οι πιο υγιείς άρρωστοι της όλης ιστορίας... Τιμώ και χαιρετίζω με τις καλύτερες ευχές μου για το αύριο έναν έναν και όλους ανεξαιρέτως τους δεκάδες συνεργάτες και φίλους εκείνης της εποχής. Κι αν πρέπει, τώρα που κλείνει ένας κύκλος, να κάνω μια ονομαστική μνεία, αυτή αφορά τον Σωτήρη Σωτήρχο. Φάγαμε στη μάπα, στο ίδιο γραφείο, τερατωδώς δυσανάλογο μέρος της γενικότερης χλαπάτσας που περιέγραψα πιο πάνω και που, εν τέλει, έφερε τα πράγματα εδώ που τα έφερε. Ας είναι. Καλά να είμαστε και κάπου θα ξαναβρεθούμε. Καλώς εχόντως και υπό καλύτερες "γύρω γύρω και απέναντι" συνθήκες... Και για αντίο; Τι άλλο: το πρώτο πρώτο τραγούδι που (με περισσή αισιοδοξία, θα έλεγα σήμερα) έπαιξε στον "αέρα" του σταθμού (σ.σ. το Can't Stop των Red Hot Chili Peppers), τον Αύγουστο του 2008... Those were the days...

 

Ανδρέας Δημάτος

Λίγα λόγια για το φιναλε του Sentra 103,3 όπως μου ήρθε στο τελος του... τελευταίου "Goal απο τη Σέντρα". Ενα μεγάλο ευχαριστώ! Και ανείπωτη υπερηφάνεια. Και για τα 6,5 χρονια απο τον Αύγουστο του 2008, αλλα κυρίως γιατί όταν πριν απο 2,5 χρονια αποφασίσαμε όλοι μαζί να δώσουμε και πάλι ζωη σε ενα προσωρινά κλειστο ραδιόφωνο, όταν δεχτήκαμε να δουλέψουμε σε αυτο το ραδιόφωνο στα πλαίσια της εργασιακής μας σχέσης με το Goal, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι θα φέρναμε τον Sentra 103,3 και πάλι ψηλά. Ότι θα σας κερδίζαμε και πάλι, ότι θα γινόταν και πάλι ενα κανονικό ραδιόφωνο!  Εμείς, με αυτήν την ομάδα, το φέραμε μεχρις εδω. Και αυτο δεν μπορεί να το απαξιώσει κανεις! 

Ελπίζω, εύχομαι και πιστεύω ειλικρινά ότι πλέον θα υπάρξουν πολυ καλύτερες προϋποθέσεις για έναν ακομα καλύτερο ραδιόφωνο. Εμείς μπορούσαμε να το παμε μεχρι εδώ. Ευχαριστώ τους πάντες, την πιο καταπληκτική δημοσιογραφική ομάδα, τους καλύτερους συνεργάτες που είχα ποτε, τους παρτενέρ που... άλλαζα προφανώς γιατί δεν με άντεχαν! Θα είμαι πάντα περήφανος για αυτο το ταξίδι. 

Πάνω απ' ολα ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς, που βρήκατε σε εμάς αυτο που θέλατε. Και αυτο είναι τεράστια τιμή! Πιστεύω ότι το ταξίδι θα συνεχιστεί 

Κάθε τελος είναι και μια νεα αρχή. Ο Παντελης Διαμαντοπουλος εχει δωσει τα διαπιστευτήρια του σε αυτή τη δουλειά και είμαι σίγουρος ότι θα το παει πολυ καλα. Είμαστε όλοι στη διαθεση του όπως τεθηκαμε απο την πρώτη στιγμή στη διαθεση του Βαγγέλη Μπραουδακη. Στα ίδια μέρη θα συναντηθούμε...

 

Τσάρλι

O ΣΕΝΤΡΑ ΦΜ θα μείνει για πάντα μέσα μου. Δεν αποτελεί απλά έναν σταθμό στην καριέρα μου αλλά ένα εργασιακό σχολείο που βοήθησε στην εξέλιξη μου, όχι μόνο ως δημοσιογράφος αλλά σαν προσωπικότητα. Όταν κάνεις τα πρώτα σου βήματα σε έναν χώρο, όπως έκανα εγώ το 2008 με 4 μόλις χρόνια προϋπηρεσία σαν αρθρογράφος και λίγους μήνες ως παραγωγός, είναι πολύ σημαντικό για την εξέλιξη σου να βρεθείς σε ένα περιβάλλον που θα λειτουργεί με σωστές αξίες και αρχές. Ο τρόπος που πορεύτηκε αυτά τα 6 ½ χρόνια ο Σέντρα φμ μού έδωσε μία προίκα. Πάνω από τις ακροαματικότητες αυτό που μετρά είναι η αίσθηση που άφησε. Και ο ΣΕΝΤΡΑ μύριζε υγεία. Πορευόμενος σε έναν δύσκολο χώρο κινήθηκε με σεβασμό προς τις αρχές που έβαλε από την πρώτη ημέρα. Σεβασμό στον ακροατή, στην φύση των αθλημάτων και στην δουλειά του δημοσιογράφου. Ευχαριστώ τον Βαγγέλη Μπραουδάκη που αρχικά μαζί με τον Θέμη Καίσαρη μας έδωσε την ευκαιρία να υλοποιήσουμε ένα παιδικό μας όνειρο. Τον ευχαριστώ γιατί μου άνοιξε για δεύτερη φορά την πόρτα σε μία εποχή που είχα ανάγκη να εργαστώ, που με εμπιστεύτηκε και με πίστεψε, τόσο σαν άνθρωπό όσο και σαν παραγωγό. Πιστεύω πως η εκπομπές επικοινωνίας αποτελούν τον καθρέφτη του κάθε σταθμού. Θα ήθελα, να ευχαριστήσω όσους συμμετείχατε όλα αυτά τα χρόνια , τόσο στην εκπομπή σταθμό που κάναμε με τον Θέμη Καίσαρη Σουτ Τηλεφώνημα, όσο και στο Ανάλυσε το που ξεκίνησε στις 16 Σεπτεμβρίου του 2013 και θα συνεχιστεί με την ίδια ακριβός οπτική που διδάχτηκα στον Σέντρα ΦΜ.

 

Αλέξανδρος Τσουβέλας

Το 2008 κατέβηκα σ' ένα γραφείο στον sentra 103,3. Δεν υπήρχαν ακόμα έπιπλα και όταν μιλούσες ακουγόταν αντίλαλος. Στο βάθος με υποδέχτηκε ο Βαγγέλης Μπραουδάκης. Έκανα κάποιες μιμήσεις και στο βάθος η γραμματέας του Ράνια γελούσε κρυφά. Με άκουσε και αργότερα τηλεφωνικώς μου ανακοίνωσε πως θα συνεργαστούμε (Αυτογκόλητοι). Τον ευχαριστώ πολύ δημόσια και μαζί τον Στέλιο Μαρκάκη που με πίστεψαν και μου έδωσαν ώθηση. Ευχαριστώ πάρα πολύ όλους τους τεχνικούς και τηλεφωνήτριες. Τους Αυτογκόλητους και πολύ καλούς συνεργάτες-φίλους, Διονύση Στρούμπο, Άγγελο Στυλιάδη, Θωμά Τσιμπούλη και Δημοσθένη Ξαρχάκο. Τον Γιώργο Αγγέλου, Αλέξανδρο Λοθάνο και Λευτέρη Αμπατζή για τις ποδοσφαιρικές βραδιές, τον Δημήτρη Κοτάκο για τις μουσικές εκπομπές και τον Θανάση Ασπρούλια και Γιάννη Τρουμούση για τις μπασκετικές. Δεν θα ξεχάσω τα γέλια και ποτέ την εμπειρία του μουντιάλ που ζήσαμε από το athens heart. Δεν προωθήσαμε τον φανατισμό, δεν χρωματιστήκαμε και προσπαθήσαμε με αξιοπρέπεια και με τις όποιες δυσκολίες (κρίση-μνημόνια-περικοπές) να είμαστε αξιοπρεπείς και να φτιάξουμε μια μεγάλη ραδιοφωνική παρέα. Ευχαριστώ πολύ και όλους εσάς για την στήριξη και τα πολυ καλά σας λόγια, όλα αυτά τα χρόνια. Μεγάλη μου τιμή που υπήρξα μέλος του sentra 103,3.

 

Γιάννης-Μάριος Παπαδόπουλος

Η αλήθεια είναι πως αυτό το "ταξίδι" για εμένα ξεκίνησε από τα... ξένα. Την τελευταία ημέρα του Αυγούστου του 2008. Ήμουν σην Αγγλία, στο Ντόνινγκτον Παρκ. Πρώτος αγώνας της Superleague Formula με συμμετοχή του μονοθεσίου του Ολυμπιακού. Και πρώτη φορά στον "αέρα". Με Βαγγέλη, Στέλιο, Μένιο.

Ο Sentra για εμένα είναι κάτι που δεν περιγράφεται με λόγια. Παιδί των εφημερίδων από το 1995, το ραδιόφωνο ήταν κάτι το "διαφορετικό". Κάτι που εξελίχθηκε σε αγάπη, σε έρωτα. Ήταν εκεί την πρώτη νύχτα του γάμου μου, όταν ο Adonios Kirikos με έβγαλε στον "αέρα" για τις πρώτες ώρες ως παντρεμένος! Ήταν εκεί όταν γεννήθηκαν οι δύο κόρες μου. Μόνον ο πατέρας μου δεν πρόλαβε να με ακούσει... Ο Sentra πέρασε πολλά. Και σ' όλα αυτά ήμουν κι εγώ εκεί. Εμείς, για να είμαι ακριβής, μιας και πολλοί τα τελευταία 2,5 χρόνια "βάλαμε πλάτη". Άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο, άλλος με "αγάπη, αισιοδοξία, νεραϊδόσκονη", άλλος με μουρμούρα διότι "τί θέλουν τώρα και με κόβουν πάνω που άρχισα να γράφω για την εφημερίδα...". Και τον σταθμό που ήταν κλειστός επί μήνες κι έπαιζε μόνο μουσική, τον ανεβάσαμε. Χωρίς φαμφάρες και πανηγυρισμούς. Με δουλειά που ξέραμε πως δεν θα αμοιβόταν με χρήματα. 

Μου είναι ειλικρινά πολύ δύσκολο να συνειδητοποιήσω πως από τις 2 τα ξημερώματα της Δευτέρας ο Sentra δεν θα υπάρχει. Ναι, στενοχωριέμαι. Και δεν ξέρω πως θα βγει αυτό το ρημάδι το δίωρο αύριο το βράδυ με τον Βασίλη Μότση. Θα βγει, όμως... Συγχωρέστε με για την πολυλογία. Θέλω, όμως, να ευχαριστήσω τον άνθρωπο που μου έδωσε την ευκαιρία να μάθει ο κόσμος της... φωνή μου. Βαγγέλη Μπραουδάκη, να είσαι πάντα καλά. Ξέρω πως δεν γουστάρεις να σου λένε δημοσίως πράγματα, αλλά με ξέρεις κι εσύ. 20 χρόνια, σχεδόν. Σ' ευχαριστώ για το "ταξίδι" και να γνωρίζεις πως αντιλαμβανόμαστε ότι αν ήταν στο χέρι σου, πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά. [...] Εύχομαι στον καλό φίλο Παντελή Διαμαντόπουλο καλή δύναμη και καλή επιτυχία στον νέο σταθμό. Θα σας ακούμε, να είστε σίγουροι! Φτάσαμε, λοιπόν, στην "Ιθάκη". Ο δρόμος δεν ήταν, τελικά, τόσο "μακρύς" όσο περίμενα, όσο ευχόμουν. Είχε Λαιστρυγόνες, Κύκλωπες, Σειρήνες, απ' όλα. Είχε και καλούς... κωπηλάτες το καράβι, όμως. Ξέρουν αυτοί που τράβηξαν κουπί πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν. Εν τέλει, το ταξίδι ήταν αυτό που είχε σημασία. Πού θα πάει; Κάποια στιγμή θα ξανανταμώσουμε...

 

Άρης Λαούδης

Και κάπως έτσι γράφτηκε το αντίο μιας ωραίας περιπέτειεας στον Sentra 103,3. Ενα μεγάλο ευχαριστώ στον Βαγγέλη Μπραουδάκη για την ευκαιρία, άλλο ένα στον παρτενέρ μου Ευάγγελο Μίχο, ένα στους μέχρι τώρα συνεργάτες του Sentra 103,3 και πολλά ευχαριστώ για την ανταποκρίση και τα μηνύματα στην τελευταία μας εκπομπή. Καλή επιτυχία στoν νέο διευθυντή, Παντελή Διαμαντόπουλο. Adios."

---

[Στην φωτό, από αριστερά προς δεξιά: Άρης Λαούδης, Δημήτρης Κοτάκος, Ευάγγελος Μίχος]
Στο βίντεο η τελευταία εκπομπή «Παλτά και παιχταράδες» όταν και οι δύο παραγωγοί της έκλαιγαν με αναφιλητά, διαβάζοντας τα μηνύματα των ακροατών.