Γέμισε το Gagarin την Πέμπτη το βράδυ, γέμισε ασφυκτικά, θύμισε τις παλιές καλές συναυλιακές εποχές. Μία ροκ βραδιά, αυθεντική, με τον Mark Lanegan και μία εξαιρετική μπάντα. Κοντά δύο ώρες, τραγούδια γνωστά αλλά και καινούργια (πιο ηλεκτρονικά!) κι ένας Mark να τραγουδάει έτσι μπάσα και βαριά όπως ξέρει αλλά να μην μπορεί να μιλήσει καν. Ναι, αλήθεια, δεν του έβγαινε η φωνή κατά τη διάρκεια που μας έλεγε διάφορα, όχι πολλά. Αντιθέτως, όταν τραγουδούσε, ήταν ο γνωστός, μεγάλος, Lanegan. Τι σου είναι αυτοί οι καλλιτέχνες.

 

Στις 12 παρά τελείωσε το live, θα κατέβαινε μετά στο φουαγιέ να υπογράψει βινύλια ο Mark, δεν τον περιμέναμε, φύγαμε τρέχοντας για το Αν (θα σας τα πει η Ζωή Νικολάου, στο δικό της review). 

 

Το κοινό της συναυλίας, 30 something, 40 something σε ηλικία. Η γενιά του Ρόδον 94.4 θα έλεγα, μία γενιά που μεγάλωσε με ροκ και live. Και να που τώρα γέμισε το Gagarin. Τι να πω, οι πιτσιρικάδες έχουν άλλα γούστα, τις συναυλίες τις σώζουν οι ακροατές του χθες. Δεν είναι και τόσο αισιόδοξο μάλλον... 

Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού (πατήστε την επιλογή popout για να έχετε τη δυνατότητα να τις δείτε σε πλήρη ανάπτυξη)