Της Ζωής Νικολάου
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού

 

Όπως το Σέλας, έτσι και ο πειραματικός ήχος του Frost χαρακτηρίζεται από αιφνίδιες εμφανίσεις εμβόλιμων θορύβων και από γρήγορες μεταμορφώσεις της μελωδίας.

 

Για τους λάτρεις της πειραματικής ηλεκτρονικής σκηνής, η χθεσινοβραδινή performance ήταν μια μοναδική εμπειρία. Συνήθως, οι μουσικοί του είδους εξαίρουν το θόρυβο μέσα από το χαοτικό ήχο. Ο Frost, μας οδήγησε σε απόκοσμες εικόνες, μέσα από τη λυρική έξαρση των συνθέσεών του. Ρηξικέλευθος όσο ελάχιστοι δημιουργοί (για κάθε τέχνη), λάτρης της πρωτοτυπίας, με μια δυναμική παρουσία χωρίς παπούτσια και με λυτά μαλλιά. 

 

Η πρωτόγνωρη στάση του κοινού σε όλη τη διάρκεια του live, δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη: μια συνεχής εναλλαγή μεταξύ απόλυτης σιωπής και χορού. Ναι, ο Frost μας εξέπληξε ξανά, αφού δεν μας έχει συνηθίσει στη χορευτική μουσική. Στο άκουσμα του «Nolan» δε, ζήσαμε εκστατικές στιγμές. Για παραπάνω από μία ώρα, βρισκόταν σε... θέση μάχης! Άλλωστε, όπως ο ίδιος είπε, ο δίσκος του «απωθεί μεν, χρησιμοποιώντας όμως το φως ως μια επιθετική χειρονομία», μια και «η χαραυγή δεν έχει τόσο να κάνει με το να επιτρέψεις στο φως να ξανάρθει, όσο με το ότι είναι το φως το οποίο σπρώχνει μακριά το σκοτάδι». Δεν θα διαφωνήσουμε διόλου!