Με τον Ισραηλινό Yoav Eshed και τους Yoav’s Eshed Trio Millionaires σήκωσε αυλαία η κυριακάτικη σκηνή. Αν και πολυβραβευμένος, δεν μας ενθουσίασε ιδιαίτερα. Πολύ προσηνής και χαμογελαστός, αλλά αρκετά μονότονη παρουσία. Τη σκυτάλη ανέλαβαν οι Hijaz, ως εκπρόσωποι του Βελγίου - παρόλο που μόνο ένας από αυτούς ήταν «καθαρόαιμος» Βέλγος. Με το ούτι σε τυνήσια χέρια, η Τεχνόπολη γέμισε μεσογειακές νότες και  ανατολικούς ρυθμούς, φυσικά συνοδεία, πιάνου που προσέφερε και την jazz ταυτότητα στο κουαρτέτο. Ομολογουμένως, πετυχημένο warm up για τον απολαυστικό Mercan Dede που ακολούθησε.

 

Εκ Τουρκίας, δημιουργικός -όπως αρμόζει στον «μουσικό»- και πολύπλευρος. Μια κράση world jazz, παραδοσιακής και ηλεκτρονικής μουσικής, χάρισε και το τελευταίο και δυνατότερο χειροκρότημα της διοργάνωσης. Ο Mercan Dede ή αλλιώς Arkın Ilıcalı, εμπνευσμένος από τους σούφι, ανέβασε τη διάθεσή μας στα ύψη. Και φυσικά χόρευαν όλοι, και οι δερβίσηδες επί σκηνής αλλά και οι μαλλιάδες και οι κουστουμάτοι κι εμείς με τις αφάνες και οι άλλοι με τα piercing στους ρυθμούς του! 

 

«Όλες οι Παραδόσεις οδηγούν στην μια και μόνη αλήθεια»... Ας το παραδεχτούμε κάποια στιγμή, η μουσική είναι μία! Και, παρεμπιπτόντως,  είναι πολύ όμορφο να εκπροσωπείται «εθνικά» και εκτός Eurovision!

(Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού)