Προβλήθηκε πρώτη φορά στο Sundance Festival και χαρακτηρίστηκε ως «το καθοριστικό ντοκιμαντέρ για τον Kurt Cobain» μια και γυρίστηκε με την έγκριση της οικογένειάς του αλλά και της Courtney Love. Όλοι συμμετείχαν σε αυτό, οι γονείς του Kurt, η Courtney, ο Krist Novoselic των Nirvana, μόνο ο Dave Grohl των Foo Fighters δεν μίλησε διόλου, απουσίαζε χαρακτηριστικά.

 

Μέτριο και κουραστικό το ντοκιμαντέρ, είναι και σε διάρκεια κοντά στις 2,5 ώρες. Ένα πιο σφιχτό μοντάζ θα το έκανε άπαιχτο. Πόση ώρα αντέχεις να βλέπεις τους Kurt και Courtney να παίζουν με την κόρη τους on camera; Πέντε λεπτά; Δέκα; Είκοσι; Και δικό σου να ήταν το παιδί, κουράζεσαι μετά από λίγο. Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει αρκετό αρχειακό υλικό από συναυλίες των Nirvana, ακυκλοφόρητες εκτελέσεις, ερασιτεχνικά videos από τα παιδικά του χρόνια και πολλά προσωπικά αντικείμενα του Cobain, από σημειώσεις και χειρόγραφους στίχους έως φωτογραφίες και ημερολόγια.

 

Ο Kurt Cobain ήταν ο μουσικός ήρωας της γενιάς μας. Δυστυχώς δεν τον πρόλαβα να τον δω live, δεν ήμουν σε ηλικία ακόμα για ταξίδια στο εξωτερικό. Κι έτσι έχασα τη μαγική του συναυλία στο Reading, όταν κι εμφανίστηκε σε αναπηρικό καροτσάκι. Το 1993. Ήμουν όμως στο Reading το 1995, στην πρώτη συναυλία των Hole στην Αγγλία μετά το θάνατο του Cobain. Τότε που η φορτισμένη Courtney Love βγήκε στη σκηνή ντυμένη χήρα, με δάκρυα στα μάτια, κλαίγοντας στο τέλος, σε ένα live από εκείνα που μένουν στην ιστορία της μουσικής.

 

Η αυτοκτονία του Cobain μας τσάκισε τότε. Όχι μόνο επειδή ήμασταν φαν των Nirvana, αλλά κι επειδή καταλαβαίναμε πόσα θα έχανε η μουσική από το θάνατο αυτό. Ήταν μόλις 27 ετών και ήταν ο δικός μας John Lennon. Για μία ολόκληρη, «αδιάφορη» όπως έλεγαν στο ντοκιμαντέρ, γενιά. Ο Cobain δεν άντεξε την ξαφνική εκτόξευσή του σε φάση ροκ σταρ. Το είπε και ο ίδιος στο φιλμ: είναι τραγικό να είσαι παντού αναγνωρίσιμος και να μην μπορείς να κάνεις τίποτε σαν φυσιολογικός άνθρωπος. Δεν έλεγε ψέμματα...

 

Τότε υπήρχε ο «Ρόδον 94.4», το περίφημο αυτό ραδιόφωνο. Την... άκουσε ο σταθμός. Θυμάμαι, αν θυμάμαι καλά, τον Χρ.Δασκαλόπουλο να κάνει εκπομπή χωρίς να μιλάει. Μόνο μουσικές έπαιζε. Και όλος ο σταθμός είχε κάνει σημαία του, τους Nirvana. Τι συγκρότημα που ήταν αυτό Θεέ μου...