«Μαύρη μέρα για την ελληνική δημοσιογραφία - Υπουργός απείλησε το Newsbomb.gr» είναι ο τίτλος του και αν είναι έτσι, όντως, για τη συγκεκριμένη «μαύρη μέρα» δεν φταίει βασικά ο υπουργός. Το Newsbomb είναι που ευθύνεται περισσότερο από τη στιγμή που έσπευσε και «κατέβασε» το ρεπορτάζ. 

 

Προσπαθεί λίγο πιο κάτω το site να εξηγήσει την κατάσταση: «Επειδή η δημοσιογραφία εκτός από λειτούργημα είναι και βιοποριστικό επάγγελμα ανθρώπων που αμείβονται για να ζήσουν τις οικογένειές τους, το κείμενο εξαφανίστηκε...» γράφουν. Συγγνώμη αλλά αυτό το «εξαφανίστηκε» δεν δικαιολογείται, έστω και αν ο φόβος σε κάποιες περιπτώσεις είναι απολύτως κατανοητός. Έστω κι αν ξέρουμε πόσο καταχρηστικά (και... εκβιαστικά) ασκούν την εξουσία τους οι πολιτικοί στην Ελλάδα. Ειδικά οι υπουργοί. Αν έχεις ρεπορτάζ δυνατό όμως δεν φοβάσαι τίποτε. Ένα ρεπορτάζ, ειρήσθω εν παρόδω, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μάθαμε ποτέ. Ούτε ποιον αφορούσε ούτε και τι έγραφε. 

 

Γράφει κάτι σωστό στο τέλος το Newsbomb, αλλά εκ των πραγμάτων δεν το υποστηρίζει: «Το αποτέλεσμα της δημοσιογραφίας δεν το κρίνουν ούτε οι υπουργοί, ούτε οι βουλευτές. Το κρίνει ο λαός». Σωστά. Να το κρίνει ο λαός. Αρκεί να μπορεί να το διαβάσει για να το κρίνει. Και δεν θέλω να τους κατακρίνω, όσο δυνατοί κι αν είναι κατά τη γνώμη μου στο site οπότε θα έπρεπε να μην υπολογίζουν ούτε υπουργούς, ούτε τίποτε. Μόνο τους αναγνώστες.

 

Και όχι, δυστυχώς, δεν μπορούμε να επιτεθούμε στον υπουργό για την πράξη του (όσο κι αν το επιθυμούμε) από τη στιγμή που δεν γνωρίζουμε το δημοσίευμα. Μπορεί να ήταν όντως δυσφημιστικό και ψευδές. Μπορεί και όχι φυσικά και να άσκησε τρομοκρατία λόγω της θέσης του ο υπουργός (αν μάλιστα το συνηθίζει), οπότε φυσικά και θα συμπαραταχθούμε με το Newsbomb (και θα πολεμήσουμε και μαζί του). Αλλά ποιο από τα δύο συμβαίνει;

Ως γνωστόν οι αγωγές και οι μηνύσεις πλήττουν τους δημοσιογράφους και όχι τα ΜΜΕ που εργάζονται.