Τον πέτυχα λοιπόν μία φορά στο Glastonbury, στο περίφημο εγγλέζικο φεστιβάλ, το 2000. Δηλαδή ταξιδεύσαμε γι' αυτόν, δεν τον... πέτυχα ακριβώς. Ηταν εκείνος που έκλεινε το φεστιβάλ, μπροστά σε 150.000 κόσμο. Είχε τον περισσότερο κόσμο από ποτέ, μπήκαν πολλοί έτσι χωρίς εισιτήριο και δημιουργήθηκε -θυμάμαι- πρόβλημα ασφαλείας. Τόσο, ώστε την επόμενη χρονιά δεν πραγματοποιήθηκε καν το φεστιβάλ, οι αρχές το απαγόρευσαν. 
 

Ο Bowie τότε ήταν με μακριά μαλλιά. «Εχω να έρθω εδώ από το 1971», είπε κάποια στιγμή, Κυριακή βράδυ, «ευκαιρία επομένως να παίξουμε όλα τα μεγάλα κομμάτια». Και το έκανε. Μέσα σε δύο ώρες ακούσαμε όλα εκείνα τα τραγούδια που θα ήθελε να ακούσει κάθε ορκισμένος φαν του, ένα προς ένα στη σειρά.
«The best of greatest hits», έτσι τη χαρακτήρισε τη συγκεκριμένη εμφάνιση το ΝΜΕ μετά από πολλά χρόνια που έκανε αφιέρωμα στα φεστιβάλ. 

 

Δείτε τα τραγούδια που έπαιξε τότε (και κόψτε φλέβες): 

Wild Is the Wind
China Girl
Changes
Stay
Life on Mars?
Absolute Beginners
Ashes to Ashes
Rebel Rebel
Little Wonder
Golden Years
Fame
All the Young Dudes
The Man Who Sold the World
Station to Station
Starman
Hallo Spaceboy
Under Pressure (Queen cover)

 

Encore:
Ziggy Stardust
Heroes
Let's Dance
I'm Afraid of Americans