Της Ζωής Νικολάου
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού

 

Μας ταξίδεψαν σε βουνά, πλαγιές και χαρακώματα  με τσαμπούνα, ηλεκτρόδια και τσαμπουκά, που φτιάχνουν αυτόν τον ήχο κατατεθέν, που μας τραβάει σαν μαγνήτης. Δεν είδαμε βεβαίως τον πανικό του Σεπτέμβρη, αλλά το Gazi Muzic Hall γέμισε με 3.500 κόσμο που μοιράστηκε αυτές τις φοβερές στιγμές που ακούς το Zvara  και σηκώνεται η τρίχα κάγκελο. Γνωστή η setlist και αγαπημένη. Όσες φορές και να ακούσεις τη Χαλασιά θα μελώσεις, όσες φορές κι αν ακούσεις το Jiannim θα μυρίσεις προσφυγιά, όσες φορές τραγουδήσεις τα Καρακόλια θα ανάψει η μολότοφ της σκέψης σου. Δεν το συζητάμε, σε προετοιμάζουν για έξοδο από το κελί. Κάθε φορά.

 

Παρόλο που το live τους στην Τεχνόπολη ήταν το απόλυτο σημείο εξαλλοσύνης, το αποκορύφωμα της έως τώρα πορείας τους και δεν μπορούμε να το συγκρίνουμε με το χθεσινό, η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μοναδικό φαινόμενο στην ελληνική μουσική σκηνή. Τα live των VIC είναι σαν θεσμός, σαν να λέμε «πάμε σε ικαριώτικο γλέντι» • ξέρεις ότι θα φτάσεις στο θεό!

Το στοίχημα είναι πάντα η συνέχεια. Οπότε περιμένουμε τα καινούρια τους  βήματα που θα παρουσιάσουν οσονούπω, μιας και όπως είπαν, «ο κύκλος του Riza έκλεισε». Μέχρι τότε, ας  βάλουμε στο τέρμα το Echoes και ας ονειρευτούμε... Ελευθερία!