Της Ζωής Νικολάου
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού

 

 Αυτή τη φορά χωρίς προβολείς και υπό το φως των κεριών, ο κατανυκτικός ήχος του εκκλησιαστικού οργάνου, ο κόσμος στα ξύλινα καθίσματα, η Katerine Duska με τη sexy παρουσία και τη soul χροιά της φωνής της, ξυπόλυτη με ένα φωτισμένο μικρόφωνο, οι μουσικοί που την συνόδεψαν • ήταν υπέροχη performance. Η Duska δεν έπαιξε πολλά από τον καινούριο της δίσκο, παρόλ’ αυτά η επιλογή των κομματιών ήταν η πλέον κατάλληλη για το ύφος του event. Προς το τέλος, που τραγούδησε και μόνη της με τη συνοδεία του εκκλησιαστικού οργάνου, μας άφησε άφωνους, ήταν πολύ καλή. Ένα live που μας θύμισε φυσικά τους Raining Pleasure που εμφανίστηκαν στην ίδια «σκηνή» πριν μερικά χρόνια, παίζοντας Χατζιδάκι.

 

P.S.: Μπαίνοντας στην εκκλησία, να το πούμε αυτό, βλέπεις και την πλάκα που είναι αφιερωμένη στον Σόντερς (θύμα της 17Ν) και σε πιάνει μια ανατριχίλα είναι η αλήθεια - παίζει κι αυτό το ρόλο του.