Ακολουθήστε μας στο Google news

Με αφορμή τη νέα δισκογραφική δουλειά της Κατερίνας Κυρμιζή και του Νίκου Γρηγοριάδη με τίτλο «Είναι Εδώ», ο Γιώργος Μυζάλης μίλησε μαζί τους για θέματα μουσικού, και όχι μόνο, ενδιαφέροντος. Ακολουθεί και η δισκοκριτική του άλμπουμ.

Με αφορμή τη νέα δισκογραφική δουλειά της Κατερίνας Κυρμιζή και του Νίκου Γρηγοριάδη με τίτλο «Είναι Εδώ», ο Γιώργος Μυζάλης μίλησε μαζί τους για θέματα μουσικού, και όχι μόνο, ενδιαφέροντος. Ακολουθεί και η δισκοκριτική του άλμπουμ.

Πέρασε καιρός από την τελευταία δισκογραφική δουλειά σας, γιατί;
K+N: Ο βασικός λόγος ήταν ότι γίναμε γονείς και θέλαμε να ζήσουμε αυτό το θαύμα σε όλο του το μεγαλείο. Όταν αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στη μουσική και την δισκογραφία, είχαν αλλάξει πολύ τα πράγματα και έπρεπε πρώτα να κατανοήσουμε τους νέους τρόπους κι έπειτα να δράσουμε.

Πότε γράφτηκαν τα κομμάτια του δίσκου;
Ν: Τα τραγούδια που συμπεριελήφθησαν σε αυτό το album, εκτός από αυτό της Κατερίνας, τα περισσότερα τα είχα καιρό στο συρτάρι μου. Είναι τραγούδια που άντεξαν στον προσωπικό μου χρόνο. Κάποια είναι του’84! Ήρθε το πλήρωμα χρόνου και βγήκαν στο φως.
Κ: Το «Αν δε μ’ αγαπάς» το έγραψα την ημέρα των γενεθλίων μου το 2002… Για αυτό και το θυμάμαι.(γέλια)

Ποιο είναι το αγαπημένο σας;
Κ: Το τραγούδι «Του αιγαίου χρώμα», γιατί ήταν ένα απαιτητικό τραγούδι που η δυσκολία του με έκανε να ψάξω να βρω τρόπο να το ερμηνεύσω χωρίς να το προδώσω. Και φυσικά το «Αν δε μ’ αγαπάς» για προσωπικούς λόγους.
Ν: Όλα τα αγαπάω, αλλιώς γιατί να τα κάνουμε δίσκο;

Τι προσδοκάτε κυκλοφορώντας ένα cd μια εποχή που οι πωλήσεις αυτού του φορέα κατρακυλούν επικίνδυνα και η μουσική βιομηχανία παλεύει να επιβιώσει; Που βλέπετε να οδηγεί η κατάσταση αυτή;
Ν: Το ότι περνάει κρίση η μουσική βιομηχανία δε σημαίνει πως πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε μουσική. Ή το ότι δεν υπάρχουν πωλήσεις και υπερκέρδη πλέον, δε σημαίνει πως ο κόσμος δεν την έχει ανάγκη. Απλά δεν έχει βρεθεί ακόμα ο καινούργιος τρόπος, για ανταποδίδει οικονομικά. Εμείς κάνουμε αυτό που πρέπει, και οφείλουμε στον εαυτό μας να κάνουμε και είμαστε παρόλα αυτά αισιόδοξοι.
Κ: Έτσι κι αλλιώς όλα γίνονται για το Live και οπωσδήποτε θα παίζουμε μέχρι να βαρεθούμε. Εκεί είναι η ουσία της μουσικής και εκεί μετριέσαι και αποδεικνύεις εν τέλει τις προθέσεις, τις ικανότητες και τη δυναμική σου.

Πόσο εύκολο ήταν να κυκλοφορήσετε αυτό το cd με δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί στη μουσική παραγωγή;
K: Ήταν πολύ δύσκολο μέχρι να γίνει πολύ εύκολο. Βλέπεις στην ελληνική μουσική -ας μου επιτρέψετε-«βιοτεχνία» δύσκολα βρίσκεις έναν άνθρωπο να συνεννοηθείς… Είναι μίζεροι, άμουσοι, δίχως αισθητική παιδεία και το σοβαρότερο, τυχοδιώκτες. Οι άνθρωποι που είχαν όραμα και το επέβαλλαν είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.
N: Βλέπεις, είχαμε την τύχη να μας επιλέξει και να μας στηρίξει ο Γιάννης Πετρίδης. Στη Virgin ήμασταν Κ α λ λ ι τ έ χ ν ε ς, όχι μόνο προϊόντα και μας συμπεριφέρονταν με θαυμασμό και σεβασμό. Ήξεραν εκ των πρότερων να ξεχωρίζουν την καλλιτεχνική αξία ενός έργου από την «εμπορική τιμή» του στην αγορά. Ήμασταν συνηθισμένοι αλλιώς!

Έχει γίνει «μόδα» τον τελευταίο καιρό – ίσως και για λόγους κόστους – οι καινούργιοι δίσκοι να ηχογραφούνται live. Ο δίσκος σας έχει ηχογραφηθεί live ή με κανάλια; Ποιον από αυτούς τους δύο τρόπους προτιμάτε και γιατί;
K: Δουλέψαμε, όπως δουλεύουμε πάντα, με πολλά κανάλια.
N: Επιλέξαμε σε αυτόν τον δίσκο να γράψουμε μόνο φυσικά όργανα. Οι συνθετικοί ήχοι είναι ελάχιστοι και διακριτικοί.

Ποια είναι η γνώμη σας για την τεχνολογία και την αναγκαιότητά της στο επάγγελμά σας; Έχετε λογαριασμό σε site κοινωνικής δικτύωσης (facebook, myspace κλπ); Πόσο χρήσιμα θεωρείτε τα συγκεκριμένα εργαλεία για τη δουλειά σας;
Κ: Έχουμε MySpace από τον Μάρτη του‘08 και facebook, από τον Ιούνιο του ’08. Σερφάρουμε και ενημερωνόμαστε αποκλειστικά από το διαδίκτυο για τη μουσική. Πέρσι, παίζαμε live έναν ολόκληρο χειμώνα, έπειτα από πολλά χρόνια απουσίας από τα μουσικά δρώμενα, με μόνη βοήθεια το διαδίκτυο.
Ν: Βοηθάει πολύ στη επικοινωνία του έργου του καλλιτέχνη. Πρέπει όμως να βρεθεί τρόπος να του αποδίδει και οικονομικά. Αναλογιστείτε τη δύναμη του μέσου. Ανεβάσαμε ένα τραγούδι από το νέο δίσκο και μέσα σε δύο ώρες είχε παίξει πάνω από 200 φορές!

Εδώ και αρκετά χρόνια ακολουθείτε μια πορεία μακριά από συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες. Θα συνεργαζόσασταν ποτέ με κάποιον κι αν ναι με ποιον;
Κ: Το να συνεργάζεσαι το θεωρώ πολύ σπουδαίο, γιατί στην προσπάθεια να βρεις κοινό τόπο με τον άλλον, ανακαλύπτεις κομμάτια του εαυτού σου εντελώς παρθένα. Αλλά οι περισσότερες συνεργασίες στα ελληνική πραγματικότητα δεν είναι οργανικές, ούτε αναγκαίες. Γίνονται για εμπορικούς λόγους ή για εντυπωσιασμό. Άσε που συνεργάζεσαι με κάποιον κι όχι για κάτι…
Ν: Κοίτα, είμαστε τραγουδοποιοί, πράγμα που σημαίνει ότι τα κάνουμε όλα, ή τουλάχιστον προσπαθούμε. Θέλω να πω, ότι είμαστε ο καθένας ένα ολοκληρωμένο σύμπαν και η κινητήρια δύναμή μας είναι η ανάγκη μας να εκφραστούμε. Είναι πιο δύσκολες για εμάς οι συνεργασίες αλλά, σαφώς και θα συνεργαστώ με κάποιον που σέβομαι και εκτιμώ, βρίσκω κοινό τόπο και έχω μουσικούς λόγους να το κάνω.

Παρακολουθείτε τις νέες παραγωγές στην ελληνική μουσική; Αν ναι, ξεχωρίζετε κάποιες;
K: Γενικά δεν παρακολουθώ με συνέπεια τι συμβαίνει γύρω μου γιατί δε βρίσκω κάτι να με συνδέει με το μουσικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί στα ελληνικά μουσικά δρώμενα. Μου είναι δύσκολο να ακούω τα στραμπουλιγμένα ελληνικά στο hip-hop…
Ν: Παρόλο που έχουν τους πιο ενδιαφέροντες στίχους!
Κ: Συμφωνώ! Βρίσκω βαρετό τις περισσότερες φορές το έντεχνο, και ακατανόητη την ελληνική αγγλόφωνη σκηνή. Για λαϊκό και ότι άλλο παρεμφερές, δεν το συζητώ. Δεν υπάρχει.
Ν: Για εμάς το ζητούμενο είναι να ακούμε στα τραγούδια την προσωπικότητα του καλλιτέχνη, (όχι τις αναφορές του, όχι τις μουσικές του προτιμήσεις, όχι μιμήσεις και αντιγραφές από διαφορετικές κουλτούρες), κι αυτό είναι κάτι που χρειάζεται π ρ α γ μ α τ ι κ ό ταλέντο και σκληρή, σοβαρή δουλειά.

Είναι εύκολο να είστε καλλιτεχνικό ζευγάρι και ζευγάρι στη ζωή;
Ν: Είναι εύκολο και δύσκολο ταυτόχρονα. Εύκολο γιατί δε χρειάζεται να απολογηθείς όταν είσαι δημιουργικός και πρέπει να χαθείς στον κόσμο σου για όσο χρειαστεί. Το δύσκολο είναι όταν το παθαίνουν και οι δύο ταυτοχρόνως!!! (γέλια)
Κ: Είναι μεγάλη παρηγοριά το ότι μπορείς να μοιραστείς τις ανησυχίες σου με κάποιον που καταλαβαίνει, αλλά και πολύ ψυχοφθόρο γιατί βάζεις πολύ δουλειά στο σπίτι και στη σχέση.

Θα παρουσιάσετε κάπου το καινούργιο cd και πότε;
Ν: Αυτές τις μέρες θα οριστικοποιηθεί το πρόγραμμα για φέτος το χειμώνα.

Έχετε κάνει σπουδές πάνω στη μουσική; Τις θεωρείτε απαραίτητες;
Ν+Κ: Μα ναι!
Ν: Οι σπουδές βέβαια δεν αντικαθιστούν το ταλέντο. Το ταλέντο απελευθερώνεται από τις σπουδές μόνο που… μόλις τα μάθει κάποιος όλα, πρέπει να τα ξεχάσει…(γέλια)
Κ:Το να φτιάχνεις τραγούδια δεν το μαθαίνεις πουθενά

Πείτε μου ένα τραγούδι ενός άλλου καλλιτέχνη (Έλληνα ή ξένου) που αγαπάτε ή σας έχει κολλήσει αυτό τον καιρό.
K: Ένα τραγούδι των Fleet Foxes… Blue Ridge Mountains. Το λατρεύω!
Ν: Τώρα δεν ακούω τίποτα… παίζω την κιθάρα μου.

Αν δεν ασχολούσασταν με τη μουσική, με ποια τέχνη θα σας άρεσε να ασχοληθείτε και γιατί;
N: Α! Είμαι μονομανής. Η μουσική είναι το μόνο που θέλω να κάνω.
Κ: Ζωγραφίζω και κατασκευάζω διάφορα πράγματα., όπως βραχιόλια με παλιές χορδές. Γενικά πιάνουν τα χέρια μου.

Υπάρχει η άποψη ότι δεν πρέπει κανείς να κάνει τέχνη για βιοπορισμό, γιατί θα αναγκαστεί να κάνει υποχωρήσεις, που ίσως αλλοιώσουν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Ποια είναι η γνώμη σας;
Ν+Κ: Συμφωνούμε απολύτως και αυτό πράττουμε.
Ν: Όταν το ‘83 είχα πάει στην Ολλανδία με ρωτούσαν : «τι δουλειά κάνεις;» τους έλεγα μουσικός αυτοί ξαναρωτούσαν: «ναι, αλλά τι δουλειά κάνεις;». Εκεί αν δεν ήσουν μουσικός σε ορχήστρα ή διεθνής ποπ σταρ, δεν υπήρχε το σενάριο επαγγελματίας μουσικός όπως έχει διαμορφωθεί εδώ. Είναι ελληνική πατέντα!
Κ: Ξέρεις, στη μουσική, στη φύση, σε όλη τη ζωή και την πλάση υπάρχει η παύση. Είναι αναγκαία για τον καλλιτέχνη, για να ανασυντάξει τις δυνάμεις του, να βρει νέα νοήματα και να δημιουργηθεί μέσα του μια νέα επιτακτική ανάγκη που θέλει να τη μοιραστεί. Δε μπορείς να κάνεις κάθε χρόνο δίσκους ή να παίζεις ζωντανά επειδή πρέπει να βγάλεις λεφτά για να ζήσεις … Θα χάσεις τον εαυτό και τον προορισμό σου, όπως πολλοί έλληνες καλλιτέχνες έχουν πάθει… Κάτσε και λίγο σπίτι, δεν είναι για χόρταση!

Αν υπάρχει μια λέξη που να χαρακτηρίζει το καλλιτεχνικό δίδυμο της Κατερίνας Κυρμιζή και του Νίκου Γρηγοριάδη, αυτή είναι η διακριτικότητα. Ή μάλλον η ευγένεια. Και μάλιστα, κατά ένα περίεργο τρόπο, με τις δυο αυτές λέξεις μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει και τα τραγούδια τους. Κι ας μην είναι λέξεις που – στη θεωρία – έχουν θέση στη διατύπωση μιας άποψης περί αυτών.

Μετά από μακρά απουσία από τα δισκογραφικά δρώμενα, η Κατερίνα και ο Νίκος «Είναι εδώ». Αυτός είναι και ο τίτλος της νέας δισκογραφικής τους δουλειάς που κυκλοφόρησε λίγο πριν τις καλοκαιρινές διακοπές. Ο δίσκος αυτός, στο σύνολό χαρακτηρίζεται από μια υψηλή στάθμη αισθητικής. Όλα τα τραγούδια που περιέχονται σε αυτόν είναι καλά φτιαγμένα, ακούγονται ευχάριστα και κρύβουν μέσα τους μια μικρή έκπληξη το καθένα. Όλα αυτά για όποιον είναι διατεθειμένος να ακούσει προσεκτικά το δίσκο.

Σε επίπεδο ερμηνείας η Κατερίνα Κυρμιζή είναι στην καλύτερη – ως τώρα – φάση της. Προσωπικά την θεωρώ καταπληκτική τραγουδίστρια. Αν μάλιστα δεν είχε επιλέξει μια εναλλακτική πορεία στο χώρο της μουσικής, πιστεύω, θα μπορούσε να είναι, με διαφορά, η σπουδαιότερη των τελευταίων χρόνων. Από την άλλη, με το «βίτσιο» του ανθρώπου που ακούει αρκετή μουσική, χαίρομαι για την πορεία της αυτή, επειδή εγώ την έχω ανακαλύψει και μπορώ να κάνω τον επαΐοντα σε εκείνους που δεν τη γνωρίζουν!! Σε κάθε περίπτωση, άσχετα από το πόσος κόσμος την γνωρίζει, η Κατερίνα Κυρμιζή είναι μια φανταστική τραγουδίστρια.

Η περίπτωση του Νίκου Γρηγοριάδη έχει επίσης μεγάλο ενδιαφέρον. Ο τραγουδοποιός αυτός – κατά τη γνώμη μου – έχει καταφέρει κάτι πολύ σημαντικό. Όλα του τα τραγούδια είναι καλά. Δεν έχει γράψει κακό τραγούδι σε καμία δουλειά του. Μπορεί μερικά να είναι καλύτερα από κάποια άλλα, ωστόσο όλα έχουν μια αισθητική. Αν ανοίξουμε συζήτηση περί γούστου μπορεί κανείς να διαφωνήσει, αλλά αυστηρά μουσικά, ο Νίκος Γρηγοριάδης γράφει καλά τραγούδια. Και πάλι ασχέτως με το πόσο γνωστά έχουν γίνει τα τραγούδια αυτά. Μοναδική μου ένσταση ο συχνός ερωτικός στίχος στη θεματολογία του καινούργιου δίσκου. Σαν ερμηνευτής επίσης δεν ξεχωρίζει και για αυτό το λόγο είναι διακριτικά παρών στο δίσκο.

Από τα τραγούδια του δίσκου ξεχωρίζουν: «Του Αιγαίου Χρώμα» (εξαιρετικό δείγμα των φωνητικών δυνατοτήτων της Κατερίνας Κυρμιζή – προσέξτε ιδιαιτέρως στο ρεφρέν τον τρόπο με τον οποίο λέει τη λέξη «δώρα»FPRIVATE "TYPE=PICT;ALT=Wink", «Αν δε μ’ αγαπάς», «Το πρωινό» (ρεαλισμός και λυρισμός σε αρμονικό συνδυασμό), «Ο δρόμος που με πάει μακριά σου» και «Φεύγω πριν νυχτώσει» χωρίς να υστερούν τα υπόλοιπα. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στα παιξίματα των μουσικών που είναι άλλοτε δεξιοτεχνικά (καταπληκτική φλαμένγκο κιθάρα από το Βασίλη Κετεντζόγλου στο εναρκτήριο τραγούδι του δίσκου) και άλλοτε απλά αλλά όμορφα.

Στα λιγοστά αρνητικά της εν λόγω κυκλοφορίας (περί προσωπικού γούστου και πάλι ο λόγος) το artwork της έκδοσης. Χωρίς να σημαίνει κάτι αυτό, προσωπικά δε μου άρεσε καθόλου. Δυστυχώς όμως τα εξώφυλλα συνήθως γίνονται κατόπιν οδηγιών των δισκογραφικών εταιρειών, οι οποίες δε μπορούν να διανοηθούν για παράδειγμα πως δεν θα υπάρχει το πρόσωπο του καλλιτέχνη έξω από το δίσκο του.

Καταλήγοντας, σας προτρέπω να ακούσετε το δίσκο της Κατερίνας Κυρμιζή και του Νίκου Γρηγοριάδη, αλλά και να διαβάσετε τη συνέντευξη που πολύ ευχάριστα μου παραχώρησαν με αφορμή τη νέα τους δισκογραφική δουλειά. Πιστεύω ότι από τη μουσική τους και τα λόγια τους θα τους εκτιμήσετε ακόμα περισσότερο.

Γιώργος Μυζάλης

Υ.Γ.1. Επειδή ό,τι έχω γράψει ως τώρα στο e-tetRadio περί ελληνικής μουσικής είναι θετικό, σας ενημερώνω ότι γράφω μόνο για όσα μου αρέσουν και προτείνω και στους φίλους μου. Δε νομίζω ότι έχει κανένα νόημα να παρουσιάζει κανείς αρνητικά τις δουλειές ανθρώπων που κόπιασαν για να τις ολοκληρώσουν, μόνο και μόνο γιατί δεν του άρεσαν. Έτσι θα ήθελα να συνεχίσω να γράφω. Με την άδειά σας φυσικά.

Υ.Γ.2. Από την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου και κάθε ΠαρασκευοΣάββατο ο Πάνος Μουζουράκης και η Μάρω Μάρκελλου θα εμφανίζονται στη μουσική σκηνή Οξυγόνο, παρουσιάζοντας ένα ενδιαφέρον και ανατρεπτικό πρόγραμμα. Και οι δύο αυτοί τραγουδοποιοί έχουν κάνει αίσθηση με την ως τώρα παρουσία τους. Μια επίσκεψη στο Οξυγόνο θα σας δώσει σαφέστερη εικόνα για τη δουλειά τους.