Ακολουθήστε μας στο Google news
Με τον καιρό αναποφάσιστο, μια λιάζει, μια ρίχνει κάτι μπόρες που δε φοβίζουν ούτε σπουργίτι, χτες μουλεγε ο Ζαχάρης απ τα Χανιά οτι παράγγειλε τα ξύλα για το τζάκι, του λεω, τόσο πολύ ψύχρανε εκεί κάτω; μου λεει, όχι απλά είπανε πως θαναι βαρύς ο χειμώνας και ειπα μια φορά να μη με βρει απροετοίμαστο..
Στο λόγο μου, δεν ήξερα τι να πρωτοθαυμάσω: την ευπιστία, την προνοητικότητα ή την αισιοδοξία του.
Τον πρώτο χειμώνα που θα με βρει προετοιμασμένο, θα τονε κεράσω βότκα πορτοκάλι στο πλησιέστερο μπαρ.
Θα πίνουμε ως το πρωι και θ ακούμε Doors και Jethro Tull.
Θα γίνουμε δαυλί κι ύστερα θα παει ο καθένας να διαλέξει την άνοιξη που του ταιριάζει.
Εν τω μεταξύ, κάποτε, πριν κάτι αιώνες έγιναν και εκλογές. Και μοιάζουν τόσο μακρινές γιατί, παρά τα πάσης φύσεως παπαγαλάκια, στην πραγματικότητα ουδείς πιστεύει οτι κάτι άλλαξε, ή πρόκειται ν αλλάξει.
Εκτός αν δεχτούμε οτι επειδή όλη η κυβέρνηση θα παρει τζάμπα υβριδικά αμάξια αντί για τζάμπα Μερσεντές, θα σωθεί κάνας οικογενειακός προυπολογισμός, διότι ο άλλος, ο κρατικός δε σώζεται ούτε με τεχνητή αναπνοή.
Ο Giorgos δε, από Τουρκία σε Κύπρο ταξιδεύει.
Πρόκειται για νέα θέση στην κυβέρνηση, παγκόσμια πατέντα:
Πρωθυπουργός Εξωτερικών.
Καλύτερο πάντως απ τη Νέα Υόρκη όπου τον έστειλαν οι επικοινωνιολόγοι του τρεις μέρες πριν την κάλπη, μην τύχει και πετάξει καμιά μαλακία κι αναστήσει τους πεθαμένους ή μην τάξει κι άλλους λαγούς με πετραχήλια και μετά τη νίκη δεν ξέρουν πως να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Τις μπαρούφες πάντως δεν τονε πολυβλέπω να τις αποφεύγει, αν και τώρα δεν κοστίζουν ψήφους. Άκους εκεί να πει οτι ο παπούς του κατέβασε τη σβάστικα απ την Ακρόπολη! Ρε μπας και τον μπερδεύει με τον Γλέζο;
Κατά τα άλλα: Οι πάντες καπνίζουν εκεί όπου απαγορεύεται. Πήγα την προηγούμενη βδομάδα σε δυο μουσικές σκηνές, η μόνη διαφορά είναι οτι θα παίρνει διπλό μεροκάματο η καθαρίστρια, αφού δεν υπάρχουν πουθενά τασάκια και όλοι πετάνε τις γόπες χάμω. Να μου το θυμηθείτε, αν κρατήσει λίγο ακόμα η απαγόρευση, θα το αρχίσουν και οι άκαπνοι.
Ο Μπλάνκο εξακολουθεί να μη βάζει ούτε τα γκολ που θα έβαζε και η θεία μου.
Η διατησία έγινε επιτέλους αντικειμενική. Δεν ευνοεί σκανδαλωδώς πια μόνο τον Ολυμπιακό αλλά και τον Παναθηναικό.
Ο Ρεχάγκελ έχει πάθει Αλτζχαιμερ αλλά κανείς δεν του το φανερώνει, σου λεει, εδώ δεν θυμάται οτι ο Τζιόλης κοντεύει να αλλάξει άθλημα, θα θυμηθεί τι είναι το Αλτζχάιμερ;
Στην πίσω αυλή, ένας μικρούλης σταχτής ποντικός σουλατσάρει αμέριμνα υπό το βλέμμα μιας βαριεστημένης γάτας.
Η κόρη μου παρακολουθεί τη σκηνη και σκαει ένα χαμόγελο.
Είναι μόλις εννιά μηνών και ήδη απόλυτα εξοικειωμένη με το παράλογο.
Δεν εκπλήσσομαι.
Μόνο τα αγόρια προσπαθούν να καταλάβουν.
Τα κορίτσια ξέρουν.
Με τον καιρό αναποφάσιστο, μια λιάζει, μια ρίχνει κάτι μπόρες που δε φοβίζουν ούτε σπουργίτι, χτες μουλεγε ο Ζαχάρης απ τα Χανιά οτι παράγγειλε τα ξύλα για το τζάκι, του λεω, τόσο πολύ ψύχρανε εκεί κάτω; μου λεει, όχι απλά είπανε πως θαναι βαρύς ο χειμώνας και ειπα μια φορά να μη με βρει απροετοίμαστο..
20 Οκτωβρίου 2009Παράξενος ετούτος ο Οκτώβρης.Με τον καιρό αναποφάσιστο, μια λιάζει, μια ρίχνει κάτι μπόρες που δε φοβίζουν ούτε σπουργίτι, χτες μουλεγε ο Ζαχάρης απ τα Χανιά οτι παράγγειλε τα ξύλα για το τζάκι, του λεω, τόσο πολύ ψύχρανε εκεί κάτω; μου λεει, όχι απλά είπανε πως θαναι βαρύς ο χειμώνας και ειπα μια φορά να μη με βρει απροετοίμαστο..
Στο λόγο μου, δεν ήξερα τι να πρωτοθαυμάσω: την ευπιστία, την προνοητικότητα ή την αισιοδοξία του.
Τον πρώτο χειμώνα που θα με βρει προετοιμασμένο, θα τονε κεράσω βότκα πορτοκάλι στο πλησιέστερο μπαρ.
Θα πίνουμε ως το πρωι και θ ακούμε Doors και Jethro Tull.
Θα γίνουμε δαυλί κι ύστερα θα παει ο καθένας να διαλέξει την άνοιξη που του ταιριάζει.
Εν τω μεταξύ, κάποτε, πριν κάτι αιώνες έγιναν και εκλογές. Και μοιάζουν τόσο μακρινές γιατί, παρά τα πάσης φύσεως παπαγαλάκια, στην πραγματικότητα ουδείς πιστεύει οτι κάτι άλλαξε, ή πρόκειται ν αλλάξει.
Εκτός αν δεχτούμε οτι επειδή όλη η κυβέρνηση θα παρει τζάμπα υβριδικά αμάξια αντί για τζάμπα Μερσεντές, θα σωθεί κάνας οικογενειακός προυπολογισμός, διότι ο άλλος, ο κρατικός δε σώζεται ούτε με τεχνητή αναπνοή.
Ο Giorgos δε, από Τουρκία σε Κύπρο ταξιδεύει.
Πρόκειται για νέα θέση στην κυβέρνηση, παγκόσμια πατέντα:
Πρωθυπουργός Εξωτερικών.
Καλύτερο πάντως απ τη Νέα Υόρκη όπου τον έστειλαν οι επικοινωνιολόγοι του τρεις μέρες πριν την κάλπη, μην τύχει και πετάξει καμιά μαλακία κι αναστήσει τους πεθαμένους ή μην τάξει κι άλλους λαγούς με πετραχήλια και μετά τη νίκη δεν ξέρουν πως να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Τις μπαρούφες πάντως δεν τονε πολυβλέπω να τις αποφεύγει, αν και τώρα δεν κοστίζουν ψήφους. Άκους εκεί να πει οτι ο παπούς του κατέβασε τη σβάστικα απ την Ακρόπολη! Ρε μπας και τον μπερδεύει με τον Γλέζο;
Κατά τα άλλα: Οι πάντες καπνίζουν εκεί όπου απαγορεύεται. Πήγα την προηγούμενη βδομάδα σε δυο μουσικές σκηνές, η μόνη διαφορά είναι οτι θα παίρνει διπλό μεροκάματο η καθαρίστρια, αφού δεν υπάρχουν πουθενά τασάκια και όλοι πετάνε τις γόπες χάμω. Να μου το θυμηθείτε, αν κρατήσει λίγο ακόμα η απαγόρευση, θα το αρχίσουν και οι άκαπνοι.
Ο Μπλάνκο εξακολουθεί να μη βάζει ούτε τα γκολ που θα έβαζε και η θεία μου.
Η διατησία έγινε επιτέλους αντικειμενική. Δεν ευνοεί σκανδαλωδώς πια μόνο τον Ολυμπιακό αλλά και τον Παναθηναικό.
Ο Ρεχάγκελ έχει πάθει Αλτζχαιμερ αλλά κανείς δεν του το φανερώνει, σου λεει, εδώ δεν θυμάται οτι ο Τζιόλης κοντεύει να αλλάξει άθλημα, θα θυμηθεί τι είναι το Αλτζχάιμερ;
Στην πίσω αυλή, ένας μικρούλης σταχτής ποντικός σουλατσάρει αμέριμνα υπό το βλέμμα μιας βαριεστημένης γάτας.
Η κόρη μου παρακολουθεί τη σκηνη και σκαει ένα χαμόγελο.
Είναι μόλις εννιά μηνών και ήδη απόλυτα εξοικειωμένη με το παράλογο.
Δεν εκπλήσσομαι.
Μόνο τα αγόρια προσπαθούν να καταλάβουν.
Τα κορίτσια ξέρουν.
