Ακολουθήστε μας στο Google news
Ρή(κ)σεις ραδιοφώνου από τη Θεσσαλονίκη, τον Πολιούχο αυτής, την Μεγάλη Στρατιωτική Παρέλαση και το Νέο Δημαρχείο….
26 Οκτωβρίου 2009Αφού αποκαταστήσαμε τις τεταμένες σχέσεις μας με τον πολιούχο του site Δημήτρη Κανελλόπουλο, εν μέσω κλίματος οικογενειακής αποκατάστασης, κοινωνικής ευταξίας , βόρειας και νότιας συμμαχίας, αποφασίστηκε η συνέχεια της στήλης στο ανανεωμένο e-tetradiο. Ευχές προς όλους μας το λοιπόν για μακροημέρευση, σύμπνοια και αναγνωσιμότητα!
Το ότι η Θεσσαλονίκη την έχει αράξει σε αναγκασμένη πενθήμερη αργία και εγώ βρέθηκα στην Αθήνα σε καθεστώς εργασιακής συνέχειας είναι μια άλλη ιστορία, η οποία ευθέως μας πηγαίνει στο μείζον για την πόλη μου θέμα της προηγούμενης –προ των εορτασμών- εβδομάδας, που έπαιξε στα ραδιόφωνα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ακόμη δε και από τα δείγματα της νέας κυβέρνησης: τα δοκιμαστικά της μεγάλης στρατιωτικής παρέλασης. Εδώ και αιώνες λαμβάνουν χώρα σε μέρος της Εθνικής Οδού προς Μουδανιά. Εδώ και αιώνες δημιουργείται για μία τουλάχιστον εβδομάδα ένα απίστευτο μπάχαλο στην είσοδο-έξοδο της πόλης από Ανατολικά. Οι αιώνες περνούν όμως και η δοκιμαστική παρέλαση δε λέει να αλλάξει μέρος.
Το θέμα αναδείχτηκε σε πρωτεύον από όλες τις –εναπομείνασες- πρωινές ενημερωτικές ζώνες του τοπικού ραδιοφώνου, ο καλύτερος όμως ήταν ένας φαντάρος που τηλεφώνησε από τον «τόπο της μάχης», για να μας ενημερώσει από πρώτο χέρι περί της ώρας έναρξης και λήξης των δοκιμαστικών. Ώσπου ακούστηκε και στον αέρα το επιτακτικό «εσύ αγόρι μου θα προχωρήσεις ή θα έρθω εκεί να σε γ……» και διακόπηκε βίαια η σύνδεση!
Παρόμοιες δόξες και με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, ο οποίος πλέον πέρα από εθνικός νομάρχης, είναι και υποψήφιος πρόεδρος της Ν.Δ., άρα κατά κάποιο τρόπο και υποψήφιος πρωθυπουργός της χώρας τούτης (λέμε τώρα…). Δεν ξέρω τι γίνεται στα ραδιόφωνα της Αθήνας, πάντως εδώ με κάθε άλλο παρά αστείους τόνους αντιμετωπίζεται η εν λόγω υποψηφιότητα. Ειδικά μετά τα πρώτα σχετικά γκάλοπ, που δίνουν ρόλο ισχυρού ρυθμιστή στον Ψωμιάδη, έχουν πάψει τα «αστειάκια» ακόμη και από συνήθεις πολεμιούς του στο ραδιοφωνικό τοπίο της πόλης. Κοίτα να δεις….
Έτερο μείζον θέμα το νέο Δημαρχιακό Μέγαρο της πόλης. Για άλλους έκτρωμα, για άλλους μνημείο νεώτερης αρχιτεκτονικής. Σαν τις Mercedes είναι βασικά το κτίριο… ωραία μούρη, αλλά μονίμως χάλια «κώλος». Πολύ απέχει από το να χαρακτηριστεί Alfa Romeo. Τα εγκαίνια πάντως ομοίως πολύ απείχαν από τις διαστάσεις ρωμαϊκου θριάμβου που επεδίωκε ο Δήμαρχος. Και λόγω κρίσης και λόγω κυβερνητικών αλλαγών, που τα κατέστησε φτωχά σε γκλάμουρ εξουσίας… Κατά τα λοιπά το νέο δημαρχείο κάλυψε σχεδόν το μισό κέντρο της πόλης, αλλά πολλές υπηρεσίες παραμένουν εκτός αυτού. Έχει όμως κάτι διαδρόμους για … skating αν τυχόν ενδιαφέρεστε.
Τα καλύτερα σχετικά σχόλια ακούστηκαν ασφαλώς από τον Στέφανο Τσιτσόπουλο, στη μεσημεριανή ζώνη του Republic. Ο Τσιτσόπουλος άλλωστε τον έχει πάρει «εργολαβία» τον δήμαρχο από παλιά. Εδώ θα του ξέφευγε….
Μετά την πλήρη «αρειανοποίηση» του πάλαι ποτέ Ελληνικού FM και τη δημιουργία του Ράδιο Άρης, τα υπόλοιπα αθλητικά ερτζιανά της πόλης έχουν βαφεί –ακόμη περισσότερο- στα ασπρόμαυρα. Φυσικό αυτό, μιας και οι περισσότεροι και οι καλύτεροι των κιτρινόμαυρων μετακινήθηκαν στην κοινή στέγη. Η οποία κοινή στέγη, εκτός από καλή εμπορικά ιδέα (θα αποδειχτεί αυτό πιστεύω), μου φαίνεται ότι θα καταφέρει να καταλύσει και το κλίμα καχυποψίας που πάντοτε υπήρχε από κάθε μερίδα οπαδών έναντι κάθε αθλητικού ραδιοσταθμού. Ας ταμπουρωθούν όλοι στα δικά τους ραδιόφωνα, να λήξει το ζήτημα. Μήπως θα λήξει και ο χαβαλές όμως; Μήπως αυτό που ζητάει ο οπαδός δεν είναι τελικά η ενημέρωση, αλλά η διένεξη, το πικάρισμα και ο γενικότερος χουλιαμάς; Προσωπικά προτιμώ εκπομπές τύπου Ραπτόπουλου με τους πάντες να βάλουν κατά πάντων, παρά τις συνδεσμίτικες, που εκ φύσεως τα πράγματα είναι μονόπλευρα. Ίδωμεν, ή μάλλον ακούσωμεν...
Να θυμίσω πάντως ότι την πρωτοπορία στη δημιουργία αμιγώς οπαδικού σταθμού έχουν μάλλον οι οπαδοί του Ηρακλή, από την εποχή που η συχνότητα του σημερινού R.S.O. «καταλήφθηκε» πλήρως και αποτέλεσε το εφαλτήριο εκδίωξης του πρόεδρου Θεοδωρίδη (ή άλλως «περούκα»). Ο «περούκας» έφυγε, ο R.S.O. το γύρισε στα 80ς. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά νομίζω...
Σε μειωμένη ένταση φαντάζομαι, αλλά όχι αμελητέα, ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις, και η αγωνία των παραγωγών/ διοικούντων κλπ του 9.58 αναφορικά με τις αλλαγές που θα επιφέρει η κυβερνητική ανατροπή στην κρατική ραδιοφωνία εν γένει. Δεν γνωρίζω τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί και αν θα συμβεί, αλλά δηλώνω από τώρα ότι θα είναι εγκληματική οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροπής της μουσικής τουλάχιστον κατεύθυνσης που παίρνει σιγά σιγά ο σταθμός υπό την καθοδήγηση του Αρχηγού των Ατάκτων, Γιάννη Σημαντήρα. Σε μεγάλο μέρος του προγράμματος του αυτή τη στιγμή ο 9.58 είναι ένας εναλλακτικός από κάθε άποψη μουσικός σταθμός. Μην ξεπέσει πάλι στην εντεχνίλα λοιπόν… Αμαρτία!
Διότι δεν είναι πλέον κοινό μυστικό ότι μεμονωμένοι πεφωτισμένοι είθισται να σηκώνουν στις πλάτες τους το μουσικό βάρος ενός ολόκληρου σταθμού. Και όταν τούτοι αποχωρούν (ή... τους αποχωρούν), τα πράγματα ζορίζουν.
Αποχώρηση (αναγκαστική) λόγω στράτευσης και για την μουσική ψυχή του Republic. Ο Γιάννης ο Δρίζης, που στην μετά-Κομνηνού εποχή, πήρε πάνω του μεγάλο μέρος του μουσικού προσανατολισμού του σταθμού, ντύνεται στο χακί (ενώ τον είχα συμβουλεύσει να ντυθεί στα... μπλε) και η απώλεια για το σταθμό είναι σίγουρα σημαντική. Οι μουσικές εμμονές του Δρίζη πιστοποιημένες και προσωπική μας γνώμη είναι ότι θα μπορούσε να είχε κάνει πολλά περισσότερα πράγματα στον Republic, απ’ όσα του επέτρεψε τελικά ο αναιτιολόγητα συντηρητικός προσανατολισμός του σταθμού. Εν αναμονή της επόμενης κίνησης του λοιπόν, αλλά και της περαιτέρω μουσικής εξέλιξης του Republic, που χρήζει άμεσα τονωτικών ενέσεων.
Κλείνω με πρόταση εκπομπής μετά από πολύ καιρό..., κατόπιν και σχετικής προτροπής αγανακτισμένου αναγνώστη.
Σε μία από τις πιο παλιές συχνότητες της πόλης, τον City International στους 106.1, από όλη την παρέα που είχε τύχει να μαζευτούμε κάπου στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, συνεχίζει σήμερα μόνον ο Άκης Καλλόπουλος.
Το Συνδικάτο του Ονείρου, μία από τις ιστορικές πλέον εκπομπές με αμιγώς εναλλακτικό ροκ προσανατολισμό, συνοψίζει το πάθος του Άκη για το εν λόγω είδος, το οποίο υπηρετεί και εξελίσσει από διάφορα πόστα εδώ και χρόνια. Είτε με τη φωτογραφική του μηχανή, είτε δια της πένας του από το Fractal Press μέχρι το Mic.gr, είτε κυρίως πίσω από το μικρόφωνο και στον αέρα της πόλης, το Συνδικάτο αδιαφορεί θεαματικά για ροκ trends και indie εφήμερα και υπερθεματίζει στην ουσία της συνέχειας του ηλεκτρικού ήχου. Γίνεστε μέλη του κάθε Τετάρτη στις 19:30 το απόγευμα...
Μιας και άλλαξε μορφή το site λοιπόν λέω να δραστηριοποιηθώ κι εγώ λίγο παραπάνω... Από την επόμενη φορά ο λόγος και στους ίδιους τους παραγωγούς (σαν τον Καλόπουλο, τον Δρίζη, τον Σημαντήρα κ.α.) μήπως και μπορέσουμε και βγάλουμε καμιά άκρη περί του πως όλοι αυτοί που έπρεπε να αποτελούν τον κανόνα κατέληξαν φωτεινές εξαιρέσεις και μόνον...
Να γραφτείτε στο Συνδικάτο!
Ρή(κ)σεις ραδιοφώνου από τη Θεσσαλονίκη, τον Πολιούχο αυτής, την Μεγάλη Στρατιωτική Παρέλαση και το Νέο Δημαρχείο….
26 Οκτωβρίου 2009Αφού αποκαταστήσαμε τις τεταμένες σχέσεις μας με τον πολιούχο του site Δημήτρη Κανελλόπουλο, εν μέσω κλίματος οικογενειακής αποκατάστασης, κοινωνικής ευταξίας , βόρειας και νότιας συμμαχίας, αποφασίστηκε η συνέχεια της στήλης στο ανανεωμένο e-tetradiο. Ευχές προς όλους μας το λοιπόν για μακροημέρευση, σύμπνοια και αναγνωσιμότητα!Το ότι η Θεσσαλονίκη την έχει αράξει σε αναγκασμένη πενθήμερη αργία και εγώ βρέθηκα στην Αθήνα σε καθεστώς εργασιακής συνέχειας είναι μια άλλη ιστορία, η οποία ευθέως μας πηγαίνει στο μείζον για την πόλη μου θέμα της προηγούμενης –προ των εορτασμών- εβδομάδας, που έπαιξε στα ραδιόφωνα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ακόμη δε και από τα δείγματα της νέας κυβέρνησης: τα δοκιμαστικά της μεγάλης στρατιωτικής παρέλασης. Εδώ και αιώνες λαμβάνουν χώρα σε μέρος της Εθνικής Οδού προς Μουδανιά. Εδώ και αιώνες δημιουργείται για μία τουλάχιστον εβδομάδα ένα απίστευτο μπάχαλο στην είσοδο-έξοδο της πόλης από Ανατολικά. Οι αιώνες περνούν όμως και η δοκιμαστική παρέλαση δε λέει να αλλάξει μέρος.
Το θέμα αναδείχτηκε σε πρωτεύον από όλες τις –εναπομείνασες- πρωινές ενημερωτικές ζώνες του τοπικού ραδιοφώνου, ο καλύτερος όμως ήταν ένας φαντάρος που τηλεφώνησε από τον «τόπο της μάχης», για να μας ενημερώσει από πρώτο χέρι περί της ώρας έναρξης και λήξης των δοκιμαστικών. Ώσπου ακούστηκε και στον αέρα το επιτακτικό «εσύ αγόρι μου θα προχωρήσεις ή θα έρθω εκεί να σε γ……» και διακόπηκε βίαια η σύνδεση!
Παρόμοιες δόξες και με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, ο οποίος πλέον πέρα από εθνικός νομάρχης, είναι και υποψήφιος πρόεδρος της Ν.Δ., άρα κατά κάποιο τρόπο και υποψήφιος πρωθυπουργός της χώρας τούτης (λέμε τώρα…). Δεν ξέρω τι γίνεται στα ραδιόφωνα της Αθήνας, πάντως εδώ με κάθε άλλο παρά αστείους τόνους αντιμετωπίζεται η εν λόγω υποψηφιότητα. Ειδικά μετά τα πρώτα σχετικά γκάλοπ, που δίνουν ρόλο ισχυρού ρυθμιστή στον Ψωμιάδη, έχουν πάψει τα «αστειάκια» ακόμη και από συνήθεις πολεμιούς του στο ραδιοφωνικό τοπίο της πόλης. Κοίτα να δεις….
Έτερο μείζον θέμα το νέο Δημαρχιακό Μέγαρο της πόλης. Για άλλους έκτρωμα, για άλλους μνημείο νεώτερης αρχιτεκτονικής. Σαν τις Mercedes είναι βασικά το κτίριο… ωραία μούρη, αλλά μονίμως χάλια «κώλος». Πολύ απέχει από το να χαρακτηριστεί Alfa Romeo. Τα εγκαίνια πάντως ομοίως πολύ απείχαν από τις διαστάσεις ρωμαϊκου θριάμβου που επεδίωκε ο Δήμαρχος. Και λόγω κρίσης και λόγω κυβερνητικών αλλαγών, που τα κατέστησε φτωχά σε γκλάμουρ εξουσίας… Κατά τα λοιπά το νέο δημαρχείο κάλυψε σχεδόν το μισό κέντρο της πόλης, αλλά πολλές υπηρεσίες παραμένουν εκτός αυτού. Έχει όμως κάτι διαδρόμους για … skating αν τυχόν ενδιαφέρεστε.
Τα καλύτερα σχετικά σχόλια ακούστηκαν ασφαλώς από τον Στέφανο Τσιτσόπουλο, στη μεσημεριανή ζώνη του Republic. Ο Τσιτσόπουλος άλλωστε τον έχει πάρει «εργολαβία» τον δήμαρχο από παλιά. Εδώ θα του ξέφευγε….
Μετά την πλήρη «αρειανοποίηση» του πάλαι ποτέ Ελληνικού FM και τη δημιουργία του Ράδιο Άρης, τα υπόλοιπα αθλητικά ερτζιανά της πόλης έχουν βαφεί –ακόμη περισσότερο- στα ασπρόμαυρα. Φυσικό αυτό, μιας και οι περισσότεροι και οι καλύτεροι των κιτρινόμαυρων μετακινήθηκαν στην κοινή στέγη. Η οποία κοινή στέγη, εκτός από καλή εμπορικά ιδέα (θα αποδειχτεί αυτό πιστεύω), μου φαίνεται ότι θα καταφέρει να καταλύσει και το κλίμα καχυποψίας που πάντοτε υπήρχε από κάθε μερίδα οπαδών έναντι κάθε αθλητικού ραδιοσταθμού. Ας ταμπουρωθούν όλοι στα δικά τους ραδιόφωνα, να λήξει το ζήτημα. Μήπως θα λήξει και ο χαβαλές όμως; Μήπως αυτό που ζητάει ο οπαδός δεν είναι τελικά η ενημέρωση, αλλά η διένεξη, το πικάρισμα και ο γενικότερος χουλιαμάς; Προσωπικά προτιμώ εκπομπές τύπου Ραπτόπουλου με τους πάντες να βάλουν κατά πάντων, παρά τις συνδεσμίτικες, που εκ φύσεως τα πράγματα είναι μονόπλευρα. Ίδωμεν, ή μάλλον ακούσωμεν...
Να θυμίσω πάντως ότι την πρωτοπορία στη δημιουργία αμιγώς οπαδικού σταθμού έχουν μάλλον οι οπαδοί του Ηρακλή, από την εποχή που η συχνότητα του σημερινού R.S.O. «καταλήφθηκε» πλήρως και αποτέλεσε το εφαλτήριο εκδίωξης του πρόεδρου Θεοδωρίδη (ή άλλως «περούκα»). Ο «περούκας» έφυγε, ο R.S.O. το γύρισε στα 80ς. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά νομίζω...
Σε μειωμένη ένταση φαντάζομαι, αλλά όχι αμελητέα, ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις, και η αγωνία των παραγωγών/ διοικούντων κλπ του 9.58 αναφορικά με τις αλλαγές που θα επιφέρει η κυβερνητική ανατροπή στην κρατική ραδιοφωνία εν γένει. Δεν γνωρίζω τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί και αν θα συμβεί, αλλά δηλώνω από τώρα ότι θα είναι εγκληματική οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροπής της μουσικής τουλάχιστον κατεύθυνσης που παίρνει σιγά σιγά ο σταθμός υπό την καθοδήγηση του Αρχηγού των Ατάκτων, Γιάννη Σημαντήρα. Σε μεγάλο μέρος του προγράμματος του αυτή τη στιγμή ο 9.58 είναι ένας εναλλακτικός από κάθε άποψη μουσικός σταθμός. Μην ξεπέσει πάλι στην εντεχνίλα λοιπόν… Αμαρτία!
Διότι δεν είναι πλέον κοινό μυστικό ότι μεμονωμένοι πεφωτισμένοι είθισται να σηκώνουν στις πλάτες τους το μουσικό βάρος ενός ολόκληρου σταθμού. Και όταν τούτοι αποχωρούν (ή... τους αποχωρούν), τα πράγματα ζορίζουν.
Αποχώρηση (αναγκαστική) λόγω στράτευσης και για την μουσική ψυχή του Republic. Ο Γιάννης ο Δρίζης, που στην μετά-Κομνηνού εποχή, πήρε πάνω του μεγάλο μέρος του μουσικού προσανατολισμού του σταθμού, ντύνεται στο χακί (ενώ τον είχα συμβουλεύσει να ντυθεί στα... μπλε) και η απώλεια για το σταθμό είναι σίγουρα σημαντική. Οι μουσικές εμμονές του Δρίζη πιστοποιημένες και προσωπική μας γνώμη είναι ότι θα μπορούσε να είχε κάνει πολλά περισσότερα πράγματα στον Republic, απ’ όσα του επέτρεψε τελικά ο αναιτιολόγητα συντηρητικός προσανατολισμός του σταθμού. Εν αναμονή της επόμενης κίνησης του λοιπόν, αλλά και της περαιτέρω μουσικής εξέλιξης του Republic, που χρήζει άμεσα τονωτικών ενέσεων.
Κλείνω με πρόταση εκπομπής μετά από πολύ καιρό..., κατόπιν και σχετικής προτροπής αγανακτισμένου αναγνώστη.
Σε μία από τις πιο παλιές συχνότητες της πόλης, τον City International στους 106.1, από όλη την παρέα που είχε τύχει να μαζευτούμε κάπου στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, συνεχίζει σήμερα μόνον ο Άκης Καλλόπουλος.
Το Συνδικάτο του Ονείρου, μία από τις ιστορικές πλέον εκπομπές με αμιγώς εναλλακτικό ροκ προσανατολισμό, συνοψίζει το πάθος του Άκη για το εν λόγω είδος, το οποίο υπηρετεί και εξελίσσει από διάφορα πόστα εδώ και χρόνια. Είτε με τη φωτογραφική του μηχανή, είτε δια της πένας του από το Fractal Press μέχρι το Mic.gr, είτε κυρίως πίσω από το μικρόφωνο και στον αέρα της πόλης, το Συνδικάτο αδιαφορεί θεαματικά για ροκ trends και indie εφήμερα και υπερθεματίζει στην ουσία της συνέχειας του ηλεκτρικού ήχου. Γίνεστε μέλη του κάθε Τετάρτη στις 19:30 το απόγευμα...
Μιας και άλλαξε μορφή το site λοιπόν λέω να δραστηριοποιηθώ κι εγώ λίγο παραπάνω... Από την επόμενη φορά ο λόγος και στους ίδιους τους παραγωγούς (σαν τον Καλόπουλο, τον Δρίζη, τον Σημαντήρα κ.α.) μήπως και μπορέσουμε και βγάλουμε καμιά άκρη περί του πως όλοι αυτοί που έπρεπε να αποτελούν τον κανόνα κατέληξαν φωτεινές εξαιρέσεις και μόνον...
Να γραφτείτε στο Συνδικάτο!
