Ακολουθήστε μας στο Google news

Βασικά για μένα θα ήταν ούτως ή άλλως η πιο αδιάφορη ημέρα του Release Festival γιατί δεν είμαι φαν ούτε του Johnny Marr ούτε των New Order.

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Φωτογραφίες: Τάσος Παπαϊωάννου

Βρέθηκα ωστόσο από τις 6 το απόγευμα στην πλατεία Νερού για τους Fontaines DC, αυτό το καινούργιο γκρουπ από την Ιρλανδία που έβγαλε φέτος ένα καταπληκτικό άλμπουμ. Δύσκολο όμως μέσα στη ζέστη και το λιοπύρι, με τον ήλιο κατάφατσα απέναντι και με πολύ λίγο κόσμο μπροστά τους να δείξουν πολλά πράγματα. Οπότε κάπως σαν να χάθηκαν...

Οι Morcheeba αμέσως μετά έπαιξαν σε πολύ περισσότερο άτομα αλλά τι να μας πουν και οι Morcheeba πια...

Αν από τα δύο headliners της βραδιάς έπρεπε να διαλέξω κάποιο, αυτός θα ήταν ο Johnny Marr και όχι οι New Order, εκτός από τις λίγες φάσεις που οι τελευταίοι το γύρισαν λίγο περισσότερο στο ηλεκτρονικό. Επαιξαν και... μεταξύ τους (ένα κομμάτι), έπαιξαν και από τα παλιότερα συγκροτήματά τους, οπότε όλα καλά για τον κόσμο. Οι Smiths δεν μου άρεσαν ποτέ.

Γίναμε και θέμα στο ΝΜΕ! 

Γύρω στις 10 χιλιάδες θεατές είχε χθες το Release Athens, ένα πολύ ικανοποιητικό νούμερο αν σκεφτούμε πως ήταν τριήμερο του Αγίου Πνεύματος και με ζέστη. Είχαν τα δύο μεγάλα ονόματα τους φανατικούς τους αλλά είναι και το ίδιο το φεστιβάλ που αποτελεί πλέον hot spot της πόλης. Πας και περνάς καλά ανεξαρτήτως των γκρουπ, αρκεί να σου αρέσει και μόνο ένα. Ξέρετε, αυτό συμβαίνει κατά κόρον στο εξωτερικό.

Τουαλέτες γυναικείες και ανδρικές (ξεχωριστές), βρύσες με σαπούνι και χαρτί στη σειρά για να πλένεσαι, lockers για να βάζεις τα πράγματά σου και να χορεύεις ελεύθερα, μαγαζιά με ποτά και φαγητά, παιχνίδια και χορηγοί να προσφέρουν υπηρεσίες στον κόσμο τους... Τα αυτονόητα για κάθε φεστιβάλ του εξωτερικού τα παρατηρούμε σαν σπάνια, παραδείσια, πουλιά τώρα που τα συναντάμε κι εδώ...

Πλατεία Νερού συνέχεια για τις επόμενες ημέρες: Τετάρτη Clutch και BRMC, Πέμπτη Μαραβέγιας (άσχετο), Παρασκευή Cypress Hill, Κυριακή Hozier, Δευτέρα Alice In Chains. Μόνο Σάββατο δεν θα έχει κάτι αλλά ζήτησα ήδη τα κλειδιά να πάω μία βόλτα για το σύνδρομο στέρησης, όχι τίποτε άλλο...