Ακολουθήστε μας στο Google news
Στις 7 το απόγευμα ξεκίνησε η συναυλία και κράτησε μισή ώρα ακριβώς. Πρώτο τραγούδι το One το οποίο, άλλωστε, γράφτηκε στο Βερολίνο. Παρόντες, δέκα χιλιάδες κόσμου που είχαν εξασφαλίσει τα free εισιτήρια τους μέσα από το site του συγκροτήματος – την ώρα που βγήκαν, την ίδια ώρα κι εξαφανίστηκαν, ούτε ένα λεπτό δεν κράτησε η διάθεσή τους. Παρόντες όμως και πολλές άλλες χιλιάδες γύρω-γύρω από τον περιφραγμένο χώρο, μερικοί εκ των οποίων περίμεναν από τη 1 το μεσημέρι τουλάχιστον, τυλιγμένοι, με τις σημαίες της 360 tour των U2.
Το οπτικό highlight της βραδιάς αποτελούσε πάντως η Πύλη του Βρανδεμβούργου. Όχι μόνο διότι εκ των πραγμάτων δημιουργούσε το τέλειο (και άκρως φορτισμένο συναισθηματικά) σκηνικό αλλά και διότι, χρησίμευσε, ως ένα τεράστιο video wall πάνω στο οποίο έπαιζαν χρώματα και φώτα. Εκεί προβάλλονταν, επίσης, τα σύμβολα του προηγούμενου καθεστώτος. Σφυροδρέπανα, αστέρια, το σήμα της λαϊκής δημοκρατίας της Γερμανίας. Όπως και λέξεις, το «Freedom», το «One Love», παρμένες όλες από στίχους των U2 που ταίριαζαν απόλυτα με την περίσταση.
Η μουσική έκπληξη της βραδιάς ήρθε με το Sunday Bloody Sunday. Προς το τέλος του τραγουδιού ανέβηκε στη σκηνή και ο Jay Z. Έχετε δει ποτέ τον Bono να ραπάρει;
Είναι από εκείνες τις συναυλίες που περνούν στην ιστορία. Όχι βέβαια για την καλλιτεχνική τους αξία, όσο για τη σημειολογία τους. Οι U2 σε ένα open live, περιορισμένης διάρκειας, μπροστά στην πύλη του Βρανδεμβούργου με αφορμή τον εορτασμό της επετείου των 20 χρόνων από την πτώση του τείχους.
06 Νοεμβρίου 2009Είναι από εκείνες τις συναυλίες που περνούν στην ιστορία. Όχι βέβαια για την καλλιτεχνική τους αξία, όσο για τη σημειολογία τους. Οι U2 σε ένα open live, περιορισμένης διάρκειας, μπροστά στην πύλη του Βρανδεμβούργου με αφορμή τον εορτασμό της επετείου των 20 χρόνων από την πτώση του τείχους. Το μεγαλύτερο ροκ συγκρότημα του κόσμου δηλαδή για την επέτειο, μίας από τις πιο ιστορικές στιγμές του προηγούμενου αιώνα. Η πιο κατάλληλη επιλογή απ΄ όποια πλευρά και αν το δεις.Στις 7 το απόγευμα ξεκίνησε η συναυλία και κράτησε μισή ώρα ακριβώς. Πρώτο τραγούδι το One το οποίο, άλλωστε, γράφτηκε στο Βερολίνο. Παρόντες, δέκα χιλιάδες κόσμου που είχαν εξασφαλίσει τα free εισιτήρια τους μέσα από το site του συγκροτήματος – την ώρα που βγήκαν, την ίδια ώρα κι εξαφανίστηκαν, ούτε ένα λεπτό δεν κράτησε η διάθεσή τους. Παρόντες όμως και πολλές άλλες χιλιάδες γύρω-γύρω από τον περιφραγμένο χώρο, μερικοί εκ των οποίων περίμεναν από τη 1 το μεσημέρι τουλάχιστον, τυλιγμένοι, με τις σημαίες της 360 tour των U2. Το οπτικό highlight της βραδιάς αποτελούσε πάντως η Πύλη του Βρανδεμβούργου. Όχι μόνο διότι εκ των πραγμάτων δημιουργούσε το τέλειο (και άκρως φορτισμένο συναισθηματικά) σκηνικό αλλά και διότι, χρησίμευσε, ως ένα τεράστιο video wall πάνω στο οποίο έπαιζαν χρώματα και φώτα. Εκεί προβάλλονταν, επίσης, τα σύμβολα του προηγούμενου καθεστώτος. Σφυροδρέπανα, αστέρια, το σήμα της λαϊκής δημοκρατίας της Γερμανίας. Όπως και λέξεις, το «Freedom», το «One Love», παρμένες όλες από στίχους των U2 που ταίριαζαν απόλυτα με την περίσταση. Η μουσική έκπληξη της βραδιάς ήρθε με το Sunday Bloody Sunday. Προς το τέλος του τραγουδιού ανέβηκε στη σκηνή και ο Jay Z. Έχετε δει ποτέ τον Bono να ραπάρει;
