Ακολουθήστε μας στο Google news
Με τον κιθαρίστα / τραγουδιστή Kevin Heybourne να αποτελεί το μόνο αυθεντικό μέλος της αρχικής σύνθεσης. Έχοντας όμως μια ενεργητική μπάντα στο πλευρό του, έδωσαν ένα show που ικανοποίησε όλους όσοι προσήλθαν στο live. Κομμάτια σαν τα Angelwitch, Gorgon, Atlantis, White Witch, Sorceress, Sweet Danger και Angel of death έχουν γράψει την δική τους ιστορία στον χώρο του metal. Από τις καλύτερες συναυλίες NWOBHM μπάντας που έχουν παίξει στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Γιατί πολλά από τα σχήματα αυτά των αρχών των 80’s έχουν επανασυνδεθεί και μόλις τα τελευταία χρόνια καταφέρνουμε να τα δούμε και από τα μέρη μας. Κάλιο αργά παρά ποτέ.
Και αυτή η εβδομάδα έχει ενδιαφέρουσες συναυλίες στην Αθήνα.
Το Σάββατο για τρίτη φορά οι Αμερικανοί WASP εμφανίζονται στα μέρη μας. Με τον πρόσφατο -πολύ καλό πραγματικά- δίσκο τους Babylon στις αποσκευές τους, κάνουν μια στάση στο Gagarin.
Την Κυριακή θα εμφανισθούν δύο σχήματα στην Αθήνα:
Καταρχάς οι ISIS στο Fuzz club. Έρχονται για τρίτη φορά στην χώρα μας. Πριν από λίγους μήνες έβγαλαν άλλον ένα εξαιρετικό δίσκο, το Waving Radiant. H πρώτη φορά που είχαν εμφανισθεί στην Αθήνα ήταν στις 21 Μαΐου του 2005 στο Ρόδον club (RIP) σε μια αξέχαστη συναυλία με εξαιρετική ατμόσφαιρα και κόσμο, την ίδια βραδιά που η Παπαρίζου κέρδισε την πρωτιά στην Eurovision.
Για πρώτη φορά εμφανίζονται στην Ελλάδα οι Νορβηγοί gothic metallers TRAIL OF ΤΕΑRS - την Κυριακή στο Gagarin. Η πρόσφατη κυκλοφορία τους, το Bloodstained Endurance, είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Τους είδα πριν από ένα μήνα σε ένα festival στο εξωτερικό και είναι πραγματικά μια φοβερή live μπάντα. Όσοι είστε φίλοι του είδους καλό είναι να μην τους χάσετε με τίποτα. Η συναυλία διοργανώνεται υπό την αιγίδα της Νορβηγικής πρεσβείας και του Νορβηγικού Ινστιτούτου στην Αθήνα. Αυτά είναι! Φαντάζομαι πώς αν κάποιο δικό μας σχήμα πάει να παίξει στην Νορβηγία και η πρεσβεία μας θα κινηθεί ανάλογα.
Το καινούργιο τεύχος του Βρετανικού περιοδικού Classic Rock θα πρέπει να τσεκάρετε για να χαζέψετε με το εξαιρετικό του PINK FLOYD εξώφυλλο. Με αφορμή τα τριάντα χρόνια κυκλοφορίας του The Wall, εκτός από το αφιέρωμα σε αυτό το γεγονός, το περιοδικό προσφέρει ένα 3D εξώφυλλο που όμοιο του συναντάμε σπάνια σε μουσικά περιοδικά τα τελευταία χρόνια.
Άλλωστε το Classic Rock είναι ένα περιοδικό που διαθέτει πάντα πολύ καλά αφιερώματα στις σελίδες του και έχει και γερές πένες στο δυναμικό του. Προσωπικά ανανεώνω την συνδρομή μου κάθε χρόνο και κάθε τεύχος του έχει κάτι να με διδάξει. Έτσι όπως πρέπει να είναι κάθε μουσικό περιοδικό.
Μια και μιλάμε για περιοδικά, έχει ενδιαφέρον να τα παρακολουθείς και να ψαρεύεις και κανένα “μαργαριτάρι” από αυτά που γράφονται. Κάτι τέτοιο συνάντησα στο τελευταίο τεύχος του Αμερικάνικου Alternative Press.
Aν και οι αναφορές του συγκεκριμένου εντύπου σε metal υλικό είναι λίγες, σαν περιοδικό είναι αρκετά καλό. Στo τεύχος του Δεκεμβρίου με εξώφυλλο τους AFI σε μια στήλη που αναφέρεται σε παλιά σχήματα και συγκεκριμένα στους MOTLEY CRUE, o συντάκτης αναφέρει σαν καλύτερους δίσκους της μπάντας τα Too fast for love και Dr Feelgood, και μέχρι εδώ μια χαρά.
Στους χειρότερους δίσκους της μπάντας αναφέρονται στο άρθρο τα Shout at the devil, Theatre of pain και Girls girls girls. Δηλαδή ο δεύτερος, τρίτος και τέταρτος αντίστοιχα δίσκος τους. Εννοείται ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει με τίποτα, και οι οπαδοί τους το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό.
Το Shout at the devil είναι απλά εξαιρετικό και από τους καλύτερους δίσκους του Αμερικάνικου heavy metal των 80’s ενώ τα δύο επόμενα είναι απλά πολύ καλά albums παρόλο που το καθένα περιέχει κάνα δύο μέτρια κομμάτια.
Όσον αφορά τον μουσικό Τύπο, θα πρέπει ο εκάστοτε συντάκτης να έχει γνώση του αντικειμένου που γράφει. Και σαφώς να έχει ακούσει αρκετά πράγματα για να μπορεί να αξιολογήσει πιο σωστά και εμπεριστατωμένα τον κάθε δίσκο. Ειδικά την σήμερον εποχή που η πλειοψηφία της μουσικής ανακυκλώνει ήχους τους παρελθόντος, κάτι τέτοιο είναι παραπάνω από απαραίτητο.
Μέχρι την επόμενη Παρασκευή που θα τα ξαναπούμε … take care!
Την προηγούμενη Κυριακή παρακολουθήσαμε ένα πολύ καλό live, από τους βετεράνους ΝWΟΒΗΜ άρχοντες ANGELWITCH. Σε ένα γεμάτο An club, η μπάντα παρουσίασε ένα set list που βασίστηκε στον ομώνυμο δίσκο τους - έναν από τους κορυφαίους heavy metal δίσκους όχι μόνο του New wave of British heavy metal αλλά γενικότερα της δεκαετίας του 80. Έπαιξαν και κομμάτια από singles της ίδιας περιόδου.
20 Νοεμβρίου 2009Την προηγούμενη Κυριακή παρακολουθήσαμε ένα πολύ καλό live, από τους βετεράνους ΝWΟΒΗΜ άρχοντες ANGELWITCH. Σε ένα γεμάτο An club, η μπάντα παρουσίασε ένα set list που βασίστηκε στον ομώνυμο δίσκο τους - έναν από τους κορυφαίους heavy metal δίσκους όχι μόνο του New wave of British heavy metal αλλά γενικότερα της δεκαετίας του 80. Έπαιξαν και κομμάτια από singles της ίδιας περιόδου.Με τον κιθαρίστα / τραγουδιστή Kevin Heybourne να αποτελεί το μόνο αυθεντικό μέλος της αρχικής σύνθεσης. Έχοντας όμως μια ενεργητική μπάντα στο πλευρό του, έδωσαν ένα show που ικανοποίησε όλους όσοι προσήλθαν στο live. Κομμάτια σαν τα Angelwitch, Gorgon, Atlantis, White Witch, Sorceress, Sweet Danger και Angel of death έχουν γράψει την δική τους ιστορία στον χώρο του metal. Από τις καλύτερες συναυλίες NWOBHM μπάντας που έχουν παίξει στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Γιατί πολλά από τα σχήματα αυτά των αρχών των 80’s έχουν επανασυνδεθεί και μόλις τα τελευταία χρόνια καταφέρνουμε να τα δούμε και από τα μέρη μας. Κάλιο αργά παρά ποτέ.
Και αυτή η εβδομάδα έχει ενδιαφέρουσες συναυλίες στην Αθήνα. Το Σάββατο για τρίτη φορά οι Αμερικανοί WASP εμφανίζονται στα μέρη μας. Με τον πρόσφατο -πολύ καλό πραγματικά- δίσκο τους Babylon στις αποσκευές τους, κάνουν μια στάση στο Gagarin.
Την Κυριακή θα εμφανισθούν δύο σχήματα στην Αθήνα:
Καταρχάς οι ISIS στο Fuzz club. Έρχονται για τρίτη φορά στην χώρα μας. Πριν από λίγους μήνες έβγαλαν άλλον ένα εξαιρετικό δίσκο, το Waving Radiant. H πρώτη φορά που είχαν εμφανισθεί στην Αθήνα ήταν στις 21 Μαΐου του 2005 στο Ρόδον club (RIP) σε μια αξέχαστη συναυλία με εξαιρετική ατμόσφαιρα και κόσμο, την ίδια βραδιά που η Παπαρίζου κέρδισε την πρωτιά στην Eurovision.
Για πρώτη φορά εμφανίζονται στην Ελλάδα οι Νορβηγοί gothic metallers TRAIL OF ΤΕΑRS - την Κυριακή στο Gagarin. Η πρόσφατη κυκλοφορία τους, το Bloodstained Endurance, είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Τους είδα πριν από ένα μήνα σε ένα festival στο εξωτερικό και είναι πραγματικά μια φοβερή live μπάντα. Όσοι είστε φίλοι του είδους καλό είναι να μην τους χάσετε με τίποτα. Η συναυλία διοργανώνεται υπό την αιγίδα της Νορβηγικής πρεσβείας και του Νορβηγικού Ινστιτούτου στην Αθήνα. Αυτά είναι! Φαντάζομαι πώς αν κάποιο δικό μας σχήμα πάει να παίξει στην Νορβηγία και η πρεσβεία μας θα κινηθεί ανάλογα.
Το καινούργιο τεύχος του Βρετανικού περιοδικού Classic Rock θα πρέπει να τσεκάρετε για να χαζέψετε με το εξαιρετικό του PINK FLOYD εξώφυλλο. Με αφορμή τα τριάντα χρόνια κυκλοφορίας του The Wall, εκτός από το αφιέρωμα σε αυτό το γεγονός, το περιοδικό προσφέρει ένα 3D εξώφυλλο που όμοιο του συναντάμε σπάνια σε μουσικά περιοδικά τα τελευταία χρόνια. Άλλωστε το Classic Rock είναι ένα περιοδικό που διαθέτει πάντα πολύ καλά αφιερώματα στις σελίδες του και έχει και γερές πένες στο δυναμικό του. Προσωπικά ανανεώνω την συνδρομή μου κάθε χρόνο και κάθε τεύχος του έχει κάτι να με διδάξει. Έτσι όπως πρέπει να είναι κάθε μουσικό περιοδικό.
Μια και μιλάμε για περιοδικά, έχει ενδιαφέρον να τα παρακολουθείς και να ψαρεύεις και κανένα “μαργαριτάρι” από αυτά που γράφονται. Κάτι τέτοιο συνάντησα στο τελευταίο τεύχος του Αμερικάνικου Alternative Press.
Aν και οι αναφορές του συγκεκριμένου εντύπου σε metal υλικό είναι λίγες, σαν περιοδικό είναι αρκετά καλό. Στo τεύχος του Δεκεμβρίου με εξώφυλλο τους AFI σε μια στήλη που αναφέρεται σε παλιά σχήματα και συγκεκριμένα στους MOTLEY CRUE, o συντάκτης αναφέρει σαν καλύτερους δίσκους της μπάντας τα Too fast for love και Dr Feelgood, και μέχρι εδώ μια χαρά.
Στους χειρότερους δίσκους της μπάντας αναφέρονται στο άρθρο τα Shout at the devil, Theatre of pain και Girls girls girls. Δηλαδή ο δεύτερος, τρίτος και τέταρτος αντίστοιχα δίσκος τους. Εννοείται ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει με τίποτα, και οι οπαδοί τους το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό.
Το Shout at the devil είναι απλά εξαιρετικό και από τους καλύτερους δίσκους του Αμερικάνικου heavy metal των 80’s ενώ τα δύο επόμενα είναι απλά πολύ καλά albums παρόλο που το καθένα περιέχει κάνα δύο μέτρια κομμάτια.
Όσον αφορά τον μουσικό Τύπο, θα πρέπει ο εκάστοτε συντάκτης να έχει γνώση του αντικειμένου που γράφει. Και σαφώς να έχει ακούσει αρκετά πράγματα για να μπορεί να αξιολογήσει πιο σωστά και εμπεριστατωμένα τον κάθε δίσκο. Ειδικά την σήμερον εποχή που η πλειοψηφία της μουσικής ανακυκλώνει ήχους τους παρελθόντος, κάτι τέτοιο είναι παραπάνω από απαραίτητο.
Μέχρι την επόμενη Παρασκευή που θα τα ξαναπούμε … take care!
