Ακολουθήστε μας στο Google news
EYECAM @ Myspace
25 Νοεμβρίου 2009
EYECAM @ Myspace
Ο Eyecam, κατά κόσμον Μάκης Καβούκας, γεννήθηκε πριν από 27 χρόνια στην πόλη της Κοζάνης. Από τα εφηβικά του χρόνια ξεκίνησε να γράφει ηλεκτρονική μουσική με φτωχά μέσα ενώ, παράλληλα, συμμετείχε στο group των Blade Of Spirit παίζοντας πλήκτρα. Αργότερα συμμετείχε σε διάφορες συλλογές ελληνικών ανεξάρτητων εταιρειών ως red rec και eyecam και κυκλοφόρησε δυο EP's ως Kcam στην Infact. Το 2007 συμμετείχε στο tribute για τον Κ.Βήτα διασκευάζοντας τα κομμάτια "Κυριακή" και "Αυτοπροσωπογραφία" ενώ το 2008 συμμετείχε στη σύνθεση της μουσικής για τη χορευτική παράσταση "Όλοι Οι Ξένοι μου" που παρουσιάστηκε στο Απλό Θέατρο. Το τελευταίο του EP με τίτλο "Underground Airport" κυκλοφορεί από τη VIM records ενώ αναμένεται η κυκλοφορία του δεύτερου με τίτλο "Let No Sorrow".
Έχεις εντοπίσει τις μουσικές επιρροές σου;
Μουσικές επιρροές θα μπορούσαν να είναι τα παιδικά μου ακούσματα, οι εφηβικές ανησυχίες, οι φοιτητικοί "πειραματισμοί" αλλά κ όλες οι νέες τάσεις. Όλα αυτά μπλέκουν ένα χαρμάνι που απλά αφήνω να υπάρχει, χωρίς πολλή επεξεργασία. Παραδόξως, αν και θεωρώ μεγάλη μου επιρροή το Σωκράτη Μάλαμα δε θα βρεις κάποιο στοιχείο του στη μουσική μου. Από την άλλη, έχω επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τις μελωδικές αναπτύξεις metal συγκροτημάτων που άκουγα στα μαθητικά μου χρόνια. Όσον αφορά το καθαρά ηχητικό κομμάτι, νομίζω ότι είναι εμφανές πως έχω επηρεαστεί πάρα πολύ από Στέρεο Νόβα και Portishead. Παραδόξως η Κοζάνη όπου μεγάλωσα με το Bristol ανακηρύχθηκαν αδελφές πόλεις το 1995. Ο Burial αποτελεί το τελευταίο μεγάλο μουσικό μου κόλλημα.
Παρατήρησα ότι τα κομμάτια σου περιέχουν ή ελληνικό στίχο ή…καθόλου στίχο.
Για χρόνια δε μου έβγαινε λέξη. Μπορούσα να γράφω μουσική για ώρες και με μεγάλη ευκολία. Έναν στίχο το χρόνο έγραφα. Γι’ αυτό τα ορχηστρικά μου κομμάτια είναι από πιο παλιά. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι θέλω να γράψω τραγούδια, η μουσική από μόνη της δε μου έφτανε. Η Λίνα Νικολακοπούλου σίγουρα ήταν ένα μεγάλο έναυσμα όπως και ο Κ. Βήτα. Σίγουρα το λαϊκό τραγούδι έπαιξε το ρόλο του, όπως και σε κάθε Έλληνα στιχουργό ενώ από τη φτωχή μου σχέση με την ποίηση μπορώ να ξεχωρίσω το Λαπαθιώτη, τον Κωστα Ουράνη, παλιάς κοπής στιχουργήματα.
Ζεις στην Κέρκυρα. Πόσο δύσκολο είναι κάτω από αυτή τη συνθήκη να κάνεις γνωστή τη δουλειά σου;
Τα πρώτα βράδια στην Κέρκυρα έβλεπα στον ύπνο μου ότι γύρω από το κρεβάτι μου υπήρχε νερό και δεν μπορούσα να φύγω. Κάπως έτσι είναι τα πράγματα και όχι μόνο στη μουσική. Δυστυχώς μόνο το διαδίκτυο είναι η διέξοδος για να διαδώσω τη δουλειά μου, σπάνια έχουν γίνει και κάποια live εκτός. Θα ήταν πολύ πιο εύκολα τα πράγματα αν έμενα έστω στην ηπειρωτική Ελλάδα, όχι απαραίτητα Αθήνα.
Στη σελίδα σου ακούμε ένα ντουέτο με τη νέα ερμηνεύτρια Μαρία Παπαγεωργίου.
Τη Μαρία τη γνώρισα μέσα από κάποια demo του κοινού μας φίλου, του Νίκου Χαλβατζή. Έψαχνα για τραγουδίστρια, μου έδωσε κάποιες ηχογραφήσεις κ του είπα "Αυτή είναι"! Έχει μια ζεστασιά η φωνή της, γι’ αυτό και της έδωσα κάποια από τα πιο "ψυχρά" μου κομμάτια να πει. Εκτός αυτού είναι κι ένας υπέροχος άνθρωπος κι αυτό ήταν κάτι που με βοήθησε πάρα πολύ. Μακάρι να κυκλοφορήσει τελικά αυτή η δουλειά που ετοιμάσαμε.
Οι νέοι καλλιτέχνες μπορούν να λειτουργήσουν μεταξύ τους, χωρίς τη βοήθεια των «μεγάλων»;
Μη σου πω ότι έτσι μόνο μπορούν να λειτουργήσουν! Δε θα χτυπούσα ποτέ την πόρτα ενός «μεγάλου» παρά μόνο αν ένιωθα ότι μπορούμε πραγματικά να κάνουμε κάτι μαζί, ασχέτως ονόματος. Πιο άνετα νιώθω να δουλεύω με ανθρώπους που δεν έχουν το άγχος της εικόνας και των δημοσίων σχέσεων.
Από σχέδια πώς πάμε;
Προσπαθώ να μην κάνω σχέδια γιατί πάντα κάτι στραβώνει και απογοητεύομαι. Θέλω να κυκλοφορήσει η δουλειά μου στο άμεσο μέλλον και να προχωρήσω, να ωριμάσω μουσικά. Επίσης να βρω φίλους μέσα απ τη δουλειά μου, ανθρώπους που να καταλαβαίνουν τι θέλω να πω. Όσον αφορά τα πιο συγκεκριμένα σχέδια, θα βγει σε λίγο καιρό ένα νέο EP με τίτλο «Let No Sorrow» από τη VIM Records στο ύφος του προηγούμενου, "Underground Airport". Δείγματα θα υπάρχουν και στη σελίδα μου στο myspace.
EYECAM @ Myspace
Ο Eyecam, κατά κόσμον Μάκης Καβούκας, γεννήθηκε πριν από 27 χρόνια στην
πόλη της Κοζάνης. Από τα εφηβικά του χρόνια ξεκίνησε να γράφει
ηλεκτρονική μουσική με φτωχά μέσα ενώ, παράλληλα, συμμετείχε στο group
των Blade Of Spirit παίζοντας πλήκτρα. Αργότερα συμμετείχε σε διάφορες συλλογές ελληνικών ανεξάρτητων εταιρειών ως red rec και eyecam και κυκλοφόρησε δυο EP's ως Kcam στην Infact.
25 Νοεμβρίου 2009EYECAM @ Myspace
Ο Eyecam, κατά κόσμον Μάκης Καβούκας, γεννήθηκε πριν από 27 χρόνια στην πόλη της Κοζάνης. Από τα εφηβικά του χρόνια ξεκίνησε να γράφει ηλεκτρονική μουσική με φτωχά μέσα ενώ, παράλληλα, συμμετείχε στο group των Blade Of Spirit παίζοντας πλήκτρα. Αργότερα συμμετείχε σε διάφορες συλλογές ελληνικών ανεξάρτητων εταιρειών ως red rec και eyecam και κυκλοφόρησε δυο EP's ως Kcam στην Infact. Το 2007 συμμετείχε στο tribute για τον Κ.Βήτα διασκευάζοντας τα κομμάτια "Κυριακή" και "Αυτοπροσωπογραφία" ενώ το 2008 συμμετείχε στη σύνθεση της μουσικής για τη χορευτική παράσταση "Όλοι Οι Ξένοι μου" που παρουσιάστηκε στο Απλό Θέατρο. Το τελευταίο του EP με τίτλο "Underground Airport" κυκλοφορεί από τη VIM records ενώ αναμένεται η κυκλοφορία του δεύτερου με τίτλο "Let No Sorrow".
Έχεις εντοπίσει τις μουσικές επιρροές σου;
Μουσικές επιρροές θα μπορούσαν να είναι τα παιδικά μου ακούσματα, οι εφηβικές ανησυχίες, οι φοιτητικοί "πειραματισμοί" αλλά κ όλες οι νέες τάσεις. Όλα αυτά μπλέκουν ένα χαρμάνι που απλά αφήνω να υπάρχει, χωρίς πολλή επεξεργασία. Παραδόξως, αν και θεωρώ μεγάλη μου επιρροή το Σωκράτη Μάλαμα δε θα βρεις κάποιο στοιχείο του στη μουσική μου. Από την άλλη, έχω επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τις μελωδικές αναπτύξεις metal συγκροτημάτων που άκουγα στα μαθητικά μου χρόνια. Όσον αφορά το καθαρά ηχητικό κομμάτι, νομίζω ότι είναι εμφανές πως έχω επηρεαστεί πάρα πολύ από Στέρεο Νόβα και Portishead. Παραδόξως η Κοζάνη όπου μεγάλωσα με το Bristol ανακηρύχθηκαν αδελφές πόλεις το 1995. Ο Burial αποτελεί το τελευταίο μεγάλο μουσικό μου κόλλημα.
Παρατήρησα ότι τα κομμάτια σου περιέχουν ή ελληνικό στίχο ή…καθόλου στίχο.
Για χρόνια δε μου έβγαινε λέξη. Μπορούσα να γράφω μουσική για ώρες και με μεγάλη ευκολία. Έναν στίχο το χρόνο έγραφα. Γι’ αυτό τα ορχηστρικά μου κομμάτια είναι από πιο παλιά. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι θέλω να γράψω τραγούδια, η μουσική από μόνη της δε μου έφτανε. Η Λίνα Νικολακοπούλου σίγουρα ήταν ένα μεγάλο έναυσμα όπως και ο Κ. Βήτα. Σίγουρα το λαϊκό τραγούδι έπαιξε το ρόλο του, όπως και σε κάθε Έλληνα στιχουργό ενώ από τη φτωχή μου σχέση με την ποίηση μπορώ να ξεχωρίσω το Λαπαθιώτη, τον Κωστα Ουράνη, παλιάς κοπής στιχουργήματα.
Ζεις στην Κέρκυρα. Πόσο δύσκολο είναι κάτω από αυτή τη συνθήκη να κάνεις γνωστή τη δουλειά σου;
Τα πρώτα βράδια στην Κέρκυρα έβλεπα στον ύπνο μου ότι γύρω από το κρεβάτι μου υπήρχε νερό και δεν μπορούσα να φύγω. Κάπως έτσι είναι τα πράγματα και όχι μόνο στη μουσική. Δυστυχώς μόνο το διαδίκτυο είναι η διέξοδος για να διαδώσω τη δουλειά μου, σπάνια έχουν γίνει και κάποια live εκτός. Θα ήταν πολύ πιο εύκολα τα πράγματα αν έμενα έστω στην ηπειρωτική Ελλάδα, όχι απαραίτητα Αθήνα.
Στη σελίδα σου ακούμε ένα ντουέτο με τη νέα ερμηνεύτρια Μαρία Παπαγεωργίου.
Τη Μαρία τη γνώρισα μέσα από κάποια demo του κοινού μας φίλου, του Νίκου Χαλβατζή. Έψαχνα για τραγουδίστρια, μου έδωσε κάποιες ηχογραφήσεις κ του είπα "Αυτή είναι"! Έχει μια ζεστασιά η φωνή της, γι’ αυτό και της έδωσα κάποια από τα πιο "ψυχρά" μου κομμάτια να πει. Εκτός αυτού είναι κι ένας υπέροχος άνθρωπος κι αυτό ήταν κάτι που με βοήθησε πάρα πολύ. Μακάρι να κυκλοφορήσει τελικά αυτή η δουλειά που ετοιμάσαμε.
Οι νέοι καλλιτέχνες μπορούν να λειτουργήσουν μεταξύ τους, χωρίς τη βοήθεια των «μεγάλων»;
Μη σου πω ότι έτσι μόνο μπορούν να λειτουργήσουν! Δε θα χτυπούσα ποτέ την πόρτα ενός «μεγάλου» παρά μόνο αν ένιωθα ότι μπορούμε πραγματικά να κάνουμε κάτι μαζί, ασχέτως ονόματος. Πιο άνετα νιώθω να δουλεύω με ανθρώπους που δεν έχουν το άγχος της εικόνας και των δημοσίων σχέσεων.
Από σχέδια πώς πάμε;
Προσπαθώ να μην κάνω σχέδια γιατί πάντα κάτι στραβώνει και απογοητεύομαι. Θέλω να κυκλοφορήσει η δουλειά μου στο άμεσο μέλλον και να προχωρήσω, να ωριμάσω μουσικά. Επίσης να βρω φίλους μέσα απ τη δουλειά μου, ανθρώπους που να καταλαβαίνουν τι θέλω να πω. Όσον αφορά τα πιο συγκεκριμένα σχέδια, θα βγει σε λίγο καιρό ένα νέο EP με τίτλο «Let No Sorrow» από τη VIM Records στο ύφος του προηγούμενου, "Underground Airport". Δείγματα θα υπάρχουν και στη σελίδα μου στο myspace.
