Ακολουθήστε μας στο Google news
Με τον Διονύση ήμασταν συνάδελφοι σε μια εφημερίδα, πριν από πολλά χρόνια. Ήταν το – «βρώμικο» - ’89. Παρέα δεν κάναμε ποτέ και έπειτα από την εφημερίδα δεν βρεθήκαμε στον ίδιο επαγγελματικό χώρο ποτέ. Όποιον και να ρωτήσεις για τον «Διον», θα σου πει τα ίδια πράγματα: «Εξαιρετικό παιδί, εξαίρετος στη δουλειά του». Επειδή κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ…
Αν σε έβαζαν με το ζόρι να επιλέξεις μεταξύ μουσικού παραγωγού και δημοσιογράφου σε έναν ενημερωτικό σταθμό, ποια θα ήταν η επιλογή σου;
Πριν από λίγα χρόνια θα είχα μεγάλο δίλλημα, τώρα είμαι σίγουρος ότι θα διάλεγα ...αυτό που κάνω, χωρίς όμως να αφήνω εκτός, τη δημοσιογραφική μου ταυτότητα! Άλλωστε, αυτό κάνω κάθε πρωί στον Λάμψη μαζί με την Κατερίνα Αθανασίου και τον Δημήτρη Ψεματίκα!
Τόσα χρόνια που εργάζεσαι σε ραδιοφωνικούς σταθμούς ποια είναι η πιο έντονη ανάμνησή σου;
Η νύχτα του μεγάλου σεισμού της Αθήνας στο… Μουσική και λόγια σε ένα έρημο στούντιο με τα ρίχτερ να πηγαίνουν και να έρχονται! Εφιαλτικό, τότε αλλά δυνατή ανάμνηση σήμερα!
Από τότε που ξεκίνησες, έως σήμερα, πόσο έχει «μεταλλαχθεί» το μέσο;
Δε νομίζω ότι είναι «μετάλλαξη» αυτό που συμβαίνει στο ραδιόφωνο σήμερα… Καλώς ή κακώς προσαρμόστηκε και αυτό στην εποχή όπως όλα και όλοι! Η play list, που τόσο έχει κατηγορηθεί, δεν υπήρχε και πριν; Ίσως όχι με τη σημερινή μορφή αλλά κατά κάποιο τρόπο πάντα υπήρχε! Τα θεματικά ραδιόφωνα που έπαιζαν αποκλειστικά ένα είδος μουσικής δεν χρησιμοποιούσαν ένα είδος play list; Η διαφορά ποια είναι; Ότι αντί να βάλεις το cd, με τα σημειωμένα τραγούδια, στο player χρησιμοποιείς μουσικά προγράμματα στον υπολογιστή; Θα ήταν σίγουρα το ιδανικό ραδιόφωνο αν κάθε παραγωγός πήγαινε και έκανε την εκπομπή που ήθελε πραγματικά, αν έπαιζε τραγούδια ανάλογα με τη διάθεσή του ή τις προσωπικές του επιθυμίες και αναμνήσεις! Μπορεί να γίνει; Θα πάρει κάποιος επιχειρηματίας αυτό το ρίσκο; Μακάρι… Όλα πάντως δείχνουν ότι τα χρόνια που ο κάθε παραγωγός πήγαινε με τα δισκάκια στο studio για να κάνει την εκπομπή του έχουν περάσει, όσο σκληρό και αν είναι, αλλά έτσι είναι… Ίσως σε μερικά χρόνια, ακόμα και η σημερινή κατάσταση να δείχνει ρομαντική!
Ποιο είναι το μέλλον της αθηναϊκής μπάντας;
Γενικά είμαι αισιόδοξος …Το ραδιόφωνο έχει τη δύναμή του και καταφέρνει να κερδίζει πάντα τον κόσμο γιατί προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των καιρών… Κάποτε έλεγαν ότι η τηλεόραση θα το εξαφανίσει.. Δεν έγινε ποτέ! ‘Όλα αλλάζουν πολύ γρήγορα γύρω μας και πρέπει κανείς να αντιλαμβάνεται αυτές τις αλλαγές και να προσαρμόζεται, χωρίς να χάνει την αυθεντικότητά του… Και το ραδιόφωνο μπορεί και το καταφέρνει αυτό!
Όποιον και να ρωτήσεις για τον «Διον», θα σου πει τα ίδια πράγματα: «Εξαιρετικό παιδί, εξαίρετος στη δουλειά του». Επειδή κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ…
29 Νοεμβρίου 2009Με τον Διονύση ήμασταν συνάδελφοι σε μια εφημερίδα, πριν από πολλά χρόνια. Ήταν το – «βρώμικο» - ’89. Παρέα δεν κάναμε ποτέ και έπειτα από την εφημερίδα δεν βρεθήκαμε στον ίδιο επαγγελματικό χώρο ποτέ. Όποιον και να ρωτήσεις για τον «Διον», θα σου πει τα ίδια πράγματα: «Εξαιρετικό παιδί, εξαίρετος στη δουλειά του». Επειδή κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ…
Αν σε έβαζαν με το ζόρι να επιλέξεις μεταξύ μουσικού παραγωγού και δημοσιογράφου σε έναν ενημερωτικό σταθμό, ποια θα ήταν η επιλογή σου;
Πριν από λίγα χρόνια θα είχα μεγάλο δίλλημα, τώρα είμαι σίγουρος ότι θα διάλεγα ...αυτό που κάνω, χωρίς όμως να αφήνω εκτός, τη δημοσιογραφική μου ταυτότητα! Άλλωστε, αυτό κάνω κάθε πρωί στον Λάμψη μαζί με την Κατερίνα Αθανασίου και τον Δημήτρη Ψεματίκα!
Τόσα χρόνια που εργάζεσαι σε ραδιοφωνικούς σταθμούς ποια είναι η πιο έντονη ανάμνησή σου;
Η νύχτα του μεγάλου σεισμού της Αθήνας στο… Μουσική και λόγια σε ένα έρημο στούντιο με τα ρίχτερ να πηγαίνουν και να έρχονται! Εφιαλτικό, τότε αλλά δυνατή ανάμνηση σήμερα!
Από τότε που ξεκίνησες, έως σήμερα, πόσο έχει «μεταλλαχθεί» το μέσο;
Δε νομίζω ότι είναι «μετάλλαξη» αυτό που συμβαίνει στο ραδιόφωνο σήμερα… Καλώς ή κακώς προσαρμόστηκε και αυτό στην εποχή όπως όλα και όλοι! Η play list, που τόσο έχει κατηγορηθεί, δεν υπήρχε και πριν; Ίσως όχι με τη σημερινή μορφή αλλά κατά κάποιο τρόπο πάντα υπήρχε! Τα θεματικά ραδιόφωνα που έπαιζαν αποκλειστικά ένα είδος μουσικής δεν χρησιμοποιούσαν ένα είδος play list; Η διαφορά ποια είναι; Ότι αντί να βάλεις το cd, με τα σημειωμένα τραγούδια, στο player χρησιμοποιείς μουσικά προγράμματα στον υπολογιστή; Θα ήταν σίγουρα το ιδανικό ραδιόφωνο αν κάθε παραγωγός πήγαινε και έκανε την εκπομπή που ήθελε πραγματικά, αν έπαιζε τραγούδια ανάλογα με τη διάθεσή του ή τις προσωπικές του επιθυμίες και αναμνήσεις! Μπορεί να γίνει; Θα πάρει κάποιος επιχειρηματίας αυτό το ρίσκο; Μακάρι… Όλα πάντως δείχνουν ότι τα χρόνια που ο κάθε παραγωγός πήγαινε με τα δισκάκια στο studio για να κάνει την εκπομπή του έχουν περάσει, όσο σκληρό και αν είναι, αλλά έτσι είναι… Ίσως σε μερικά χρόνια, ακόμα και η σημερινή κατάσταση να δείχνει ρομαντική!
Ποιο είναι το μέλλον της αθηναϊκής μπάντας;
Γενικά είμαι αισιόδοξος …Το ραδιόφωνο έχει τη δύναμή του και καταφέρνει να κερδίζει πάντα τον κόσμο γιατί προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των καιρών… Κάποτε έλεγαν ότι η τηλεόραση θα το εξαφανίσει.. Δεν έγινε ποτέ! ‘Όλα αλλάζουν πολύ γρήγορα γύρω μας και πρέπει κανείς να αντιλαμβάνεται αυτές τις αλλαγές και να προσαρμόζεται, χωρίς να χάνει την αυθεντικότητά του… Και το ραδιόφωνο μπορεί και το καταφέρνει αυτό!
